آقای روحانی طی چند روز گذشته سخنانی را بیان کردهاند که از جهات مختلفی توجهاتی را برانگیخته است.
در سال ۹۲ و ۹۶ در کوران رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری بارها شاهد این ادبیات آقای روحانی بودهایم.
گویی اتاق طراحی عملیات روانی باز همان نسخهها را با کمی تغییر آماده و در اختیار ایشان قرارداده است.
رهبر انقلاب همواره از دولتها خواستهاند در سالهای پایانی عمر قانونی خود همچون روزهای آغازین با انگیزه و پرشتاب کارها به پیش ببرند و به فکر مردم باشند و از حاشیه سازی بپرهیزند .
ما نیز امیدواریم دولت یازدهم در همین مسیر گام بردارد. اما اگر بگذارند!.
طراحان و اعضای اتاقهای فکر حتما با خود اندیشندهاند که در پایان ۸ سال ریاست جمهوری، آقای روحانی با چه کارنامه ای باید از مردم خداحافظی کند؟
از خود میپرسند آیا این کارنامه با حجم انبوه وعده های داده شده در انتخابات ۹۲و۹۶ برابری میکند؟
آیا از همه تخم مرغهای چیده شده در سبد مذاکره و دیپلماسی و تعامل با دنیا چیزی سالم مانده است؟
آیا آقای روحانی که رقبای انتخاباتی خود را ناتوان و نابلد در مذاکره با قدرتهای دنیا معرفی میکرد و قرار بود اعتبار را به پاسپورت ایرانی بازگرداند موفق شد؟
آیا روزهایی که در تلویزیون چشم در چشم مردم گفتند: مردم دیگر تمام شد، آن روزهایی که دلار ساعت به ساعت بالا میرفت و ارزش پول ملی کاهش می یافت دوباره تکرار نشد؟
وسئوالاتی بیشمار از این دست.
بپذیریم پاسخ این سئوالات برای آقای روحانی و تیم ایشان آسان نیست. به همین دلیل میانبری راحت و در دسترس انتخاب میشود.بازی با چند کلید واژه رهایی بخش .
«نمی گذارند»و «اختیارات نداشتم» از جمله کلماتی است که از این به بعد آن را در جملاتی آتشین خواهیم شنید.تلاش خواهند کرد ذهن ها برای بگم بگم ها آماده کنند.(1)
آقای روحانی بار دیگر موضوع رفراندوم را مطرح کرده است.
«اگر در مسائل استراتژیک سال ها بحث کردیم و به نتیجه نرسیدیم باید برویم همه پرسی (کنیم) و از مردم بپرسیم. راه دیگری نداریم.»
پیش از این درباره رفراندوم نوشتهام و در دیدار رسانهها با ایشان ، خواستم به جای کلی گویی و ابهام آفرینی از اختیار قانونی خود استفاده کنند و مشخصاً موضوعی را که در ذهن دارند برای رفراندوم اعلام کنند.
آقای روحانی با خطاب قرار دادن دانشگاه ها دوگانه تعامل و عدم تعامل با دنیا را مطرح کرد و به گروهی که معلوم نیست چه کسایی هستند تاخت.
مبهمگویی، شلیک به سوی هدف های بی نام ونشان، فرافکنی و انداختن مسئولیت ناکامی ها به گردن دیگران و متهم کردن دیگران به کارشکنی ازجمله مطالبی است که میتوان از سخنان های اخیر ایشان فهم کرد.
دوقطبی جنگ و صلح، دو قطبی تعامل و تقابل با دنیا، دو قطبی یا جنگ یا مذاکره و دوقطبی...همه و همه ساخته ذهن فرافکنانهای است که به جای پاسخگویی به این شیوهها پناه میبرد .
بسیاری از خود میپرسند چه کسانی مخالف تعامل با دنیا هستند . ؟
بله اگر «دنیا» را در آمریکا و 5 کشور اروپایی منحصر کنید ممکن است برخی به شما اشکال کنند که دنیا بزرگتر از اینهاست . دنیا همانقدر که آلمان و فرانسه و انگلیس دارد .پاکستان ، عراق ، چین ،روسیه ،ترکیه و …. هم دارد.
ممکن است برخی به شما اشکال کنند و بگویند اگر چشمهایتان را بر روی توانمندیهای داخلی بگشایید حتماً قادر خواهید بود از دایره ظلم و ستم آمریکا و شرکا خارج شوید، اما هرگز به شما نمیگویند ما با تعامل با دنیا مخالفیم .
ضمن آنکه طی سه دهه گذشته و در همین دولت شما نظام هم با اروپا و هم با آمریکا در برجام تعامل کرده و از این به بعد هم تعامل «منطقی» با همه دنیا خواهد داشت. و اینکه در شرایط فعلی کسانی چیزی فراتر از این تعاملات را طلب کنند نامش تعامل نیست پذیرش زور و حراج استقلال کشور است .
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰