نصف جهان: «آلن دلون» یکسال پس از سکته مغزی اش و در حالی که مراحل بهبودی را پشت سرمی گذارد یک مصاحبه اختصاصی با «ژاک وندرو»، خبرنگار کهنه کار رادیو فرانسه به مناسبت تولد ۸۵ سالگی خودش و پنجاهمین سالگرد درگذشت «شارل دو گل»، شخصیت سیاسی محبوب زندگی اش انجام داده است. آلن دلون در ستایش شارل دو گل می گوید: «او نمرده است.»

*شارل دو گل برای تو مظهر و نمایانگر چیست؟

 برای من او نمرده است، دو گل هرگز نمی میرد، او سال هاست که در قبل من جا دارد برای من تاریخ درگذشت دو گل یک مراسم بزرگداشت است نه سالگرد درگذشت.

*چرا اینقدر او را ستایش می کنید؟

چون او چیزی بود که نشان می داد. من او را تحسین می‌کردم چون او شارل دو گل بود و شایسته ستایش بود. خیلی مضحک است، چند روز پیش در روزنامه ‌ها متوجه شدم کسانی هستند که او را ستایش می‌کنند و کسانی هم وجود دارند که از او متنفرند. نمی فهمم چرا ما از او متنفر باشیم. او (دو گل) را نمی‌توانم فراموش کنم. من اواخر خیلی به او نزدیک بودم.

*آیا او را ملاقات کردید؟

دو بار با او دیدار کردم، یک بار در کاخ الیزه و یک هم بار نمی دانم کجا بود، او را به خوبی به یاد دارم، چون همیشه به من می گفت: از دیدنت خیلی خوشحالم و من هم در جوابش می گفتم نه به اندازه من، ژنرال.

*آیا او برای شما یک معیار به حساب می آمد؟

همیشه بود و همیشه خواهد بود، مقایسه من ممکن است جسورانه یا تعجب آور باشد، اما افرادی چون او همانند «ناپلئون» بودند، این را نمی توان فراموش کرد بالاتر از همه عظمت فرانسه بود، فرانسه اگر دو گل نداشت فرانسه نمی شد.

*می دانستی او هم تو را ستایش می کرد؟

نه نمی دانستم.

*او عاشق «لویی دو فونس» و «آلن دلون» بود.

خیلی هم خوب، موجب خشنودی من است.