فعالیت بدنی یک روش درمانی موثر برای درد مزمن ناشی از عارضه آرتروز است.

به طور کلی عضلات قوی، تاندون‌های منعطف و غضروف های سالم از فاکتورهایی هستند که انجام امور روزمره را آسان می‌کنند.

معمولا بیماران مبتلا به آرتروز به دنبال راهکارهایی برای تسکین درد مفاصل دردناک و سفت خود هستند. همچنین اغلب پزشکان نسخه استانداردی ارائه می‌دهند و به مبتلایان به آرتروز توصیه می کنند مفاصل خود را هر روز حرکت دهند. این درحالی است که بسیاری از بیماران بر این باورند که به دلیل آسیب دیدگی مفاصل لازم است بیشتر استراحت کنند.

به گفته پزشکان در افراد مبتلا به آرتروز که فعالیت بدنی ندارند، عضلات حمایت کننده مفاصل نیز به تدریج دچار ضعف می‌شوند و همزمان، تاندون‌هایی که عضله را به استخوان متصل می‌کنند، خاصیت کشسانی خود را از دست می‌دهند. در این شرایط افراد مبتلا به آرتروز دچار درد و سفتی بیشتر عضلات می‌شوند.

انجام مرتب حرکات ورزشی می‌تواند این روند را کند سازد. با ورزش کردن ماهیچه‌ها قوی‌تر می‌شوند، تاندون‌ها نرم تر شده و در نتیجه ممکن است احساس درد و سفتی کاهش پیدا کند. بیشتر افراد مبتلا به این عارضه که فعالیت ورزشی داشته باشند طی دو ماه متوجه بهبود شرایط خود می‌شوند اگرچه برخی بیماران بلافاصله بهبود پیدا می‌کنند.