اينترنت اشياء به سرعت در حال گسترش است، اما شرکت‌ها و کسب‌وکارها چه ميزان خود را با اين واقعيت تطبيق داده‌اند؟

مدتي پيش «تک‌پرو ريسرچ» گزارش داد که 38 درصد از افرادي که در يک نظرسنجي شرکت کرده بودند، گفته‌اند که شرکت‌هايشان در حال حاضر از دستگاه‌هاي اينترنت اشياء(IoT) استفاده مي‌کنند.

16 درصد ديگر هم اذعان داشتند که در حال حاضر براي استفاده از اين فناوري تا سال آينده ميلادي، مشغول برنامه‌ريزي بوده و 24 درصد هم گفتند که سرگرم بررسي مسائل مرتبط با اين فناوري هستند.

اکثر افرادي که در اين نظرسنجي شرکت کرده بودند، گفتند که از دستگاه‌هاي اينترنت اشياء براي نظارت زيست محيطي و حسگرهاي به کار رفته در ساختمان‌ها استفاده مي‌کنند. شرکت‌هاي زيست محيطي و شرکت‌هاي امنيتي ساختمان با ارائه بسته‌هاي نظارت زيست محيطي حين اجرا و سرويس‌هاي نظارت پس از نصب، به استفاده از اين حسگرها کمک کرده‌اند.

در گذشته نيز شرکت‌هاي زيادي از IoT استفاده مي‌کردند و حتي از اين فناوري در روباتيک و عمليات توليد خودکار بهره مي‌بردند. اما سئوال اينجاست که 89 درصد از کسب‌وکارهاي موجود در ايالات متحده -که 20 کارمند يا کمتر دارند و اصطلاحاً کسب‌وکار کوچک و متوسط (SMB) ناميده مي‌شوند- بايد از چه نوع اينترنت اشياء استفاده کنند؟

پاسخي که براي بسياري از آنها در نظر گرفته مي‌شود، از دو حالت خارج نيست؛يکي از راهبردهايي که پيش روي اين شرکت‌هاست، اين است که IoT را بپذيرند زيرا اين سيستم براي عمليات داخلي ‌آنها کاربردي و کاملاً مقرون به صرفه است. راه ديگري که پيش روي آنهاست، اين است که تجاري‌سازي راه‌حل‌هاي اينترنت اشياء را دنبال کرده و نيازهاي خود را بدين صورت برطرف کنند.

اخيراً چند نمونه بسيار جذاب از پروژه‌هاي اينترنت اشياء مطرح شده است که روي کسب‌وکارهاي کوچک و صنايع سنتي قديمي کار مي‌کند.

اما مهمترين نکته در اين ميان و فارغ از نوع راه‌حل انتخاب شده، توجه به يک واقعيت اساسي است، يعني نخستين کاري که سازمان‌ها بايد براي رشد و توسعه اينترنت اشياء انجام دهند، اين است که بايد ساختاري مشخص و تعريف‌ شده براي IoT داشته باشند تا از امنيت عمليات و داده‌هاي خود اطمينان حاصل کنند.

گفتني است که اين دستورالعمل‌ها، تمامي مراحل دستگاه‌هاي اينترنت اشياء را شامل مي‌شود.