نصف جهان: کلمه« زنگ» به منظور اعلام و هشدار به کار می رود و کاربرد آن بسته به جمله ای که در آن به کار برده می شود متنوع ومتغیر است.

« زنگ» زمانی که در یک جمله و در بین چند کلمه قرار می گیرد نسبت به موضوع پیش آمده ، اطلاع رسانی می کند.

در مدارس زنگ های مختلف استفاده می شوند و کاربرد دارند یا مثلاً در واحدهای صنعتی کوچک و بزرگ زمانی که مشکلات اقتصادی و نبود تقاضا آنها را به آستانه تعطیلی نزدیک می کند ؛« زنگ» به صدا در می آید.

زنگ خطر تعطیلی در این گونه مراکز اقتصادی نمود ازدست رفتن یک صنعت و یا تولید است که در صورت توجه نکردن به آن، دیگر به دست آوردن پیشرفت های قبلی ممکن نخواهد بود و برای احیای آن باید زمانی طولانی را صرف کرد.

چند مدتی است که اصطلاح نواخته شدن زنگ تئاتر هم در اصفهان شنیده می شود. در تازه ترین اقدام و در آیین افتتاح دو نمایش عروسکی زنگ تئاتر اصفهان دوباره نواخته والبته فرش قرمز نیز پهن شد!

به درستی آنچه امروز هنر را از ذات اصلی خود دور کرده ،فاصله اندیشه میان مخاطب و هنرمند است.

امروز در شهر اصفهان هنرمندان دیگر نان هنر خویش را نمی خورند بلکه آنها یک « آرایشگر» شده اند. آرایشگر نه به این معنا که موهای اضافی و نامرتب را کوتاه و یا در جهت اصلاح صورت بزداید بلکه بدین معنا که به سفارش سازمان های دولتی شهر، نمایش را «بزک» می کنند و به جای اصلاح و جذب تماشاگر و ترویج هنر نمایش و نزدیکی به مخاطب هر روز سرخاب و سفیداب آن را بیشتر می کنندکه یکی از همین نمونه ها« نواختن زنگ تئاتر» است.

هنر نمایش در اصفهان به گفته پیشکسوتان و افرادی که دیگر در این زمینه فعالیت نمی کنند « مرده» به حساب می آید.

به گفته مریم موحدیان از کارشناسان نمایشنامه نویسی ونگارش دراماتیک در استان اصفهان، هنر نمایش در این شهر رو به احتضار است.

وی اضافه می کند: نمی‌خواهم اینقدر قطعی بگویم که «مرده» اما هنر نمایش در این شهر رو به احتضار است.‏ گمان می‌کنم یکی از عوامل بسیار مهم و تأثیرگذار بر این وضعیت ، قطع رابطه مخاطب با تئاتر است که خود، مولود علت های مختلف است؛ هم بی‌توجهی مسئولان فرهنگی و هم بی انگیزه‌گی هنرمندان.

« زنگ تئاتر» در اصفهان زمانی می تواند به صدا در بیاید که بتواند منابع مالی خود را به عنوان یک کارگاه اقتصادی کوچک از مخاطب خود کسب کند، تماشاچی را به سالن بیاورد و آنهارا با اثر همسو و هماهنگ کند.

بدون شک تئاتر اصفهان امروز مولود اشتباه مدیران است زیرا به آن به عنوان یک وسیله برای رسیدن به اهداف خود نگاه می کنند و هنرمند را ابزار آن. مدیران مربوط در قسمت شهری نفوذ خود را درتمامی امور دخالت داده اند و بدین نحو است که فکر می کنند ایده و نظر آنها به قطع، نظر تمام مردم شهر اصفهان است وجالب تر اینکه به صراحت به این موضوع معتقد هستند.

« زنگ تئاتر » در اصفهان زمانی می تواند شنیده شود که مردم با حضور خود در سالن تئاتر از هنرمند تقدیر کنند نه با اهدای جوایز مسئولین و برگزاری یک جلسه خصوصی و پهن کردن فرش قرمز!

« زنگ تئاتر» در اصفهان به نمونه قبلی کارهایی از این دست، بیشتر به محل جمع شدن دوستان تبدیل شده و حضور مسئولین شهری که فکر می کنند به هنر و فرهنگ این شهر خدمت می کنند!