سهیل بیرقی؛ کارگردان فیلم سینمایی «عرق سرد» با اشاره به نوع فیلمسازی خود بیان کرد: طراحی و نگارش دو فیلمنامه‌ «من» و «عرق سرد» کاملا با هم متفاوت است چراکه فیلم «من» یک اثر غیرکلاسیک بود و من از قبل تصمیم داشتم که به سینمای کلاسیک برسم که در «عرق سرد» به آن رسیدم.

به گزارش آنا، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «عرق سرد» به کارگردانی سهیل بیرقی در سالن نشست‌های پردیس ملت و با حضور سهیل بیرقی؛ کارگردان، باران کوثری، امیر جدیدی، سحر دولتشاهی، هدی زین‌العابدین و لیلی رشیدی؛ بازیگران، مهدی داوری؛ تهیه‌کننده، فرشاد محمدی؛ فیلمبردار این فیلم برگزار شد.

در ابتدای نشست سهیل بیرقی در خصوص دغدغه فیلمسازی خود گفت: من شهر پیرامونم را می‌سازم شاید مولفه‌هایی که در فیلم قبلی‌ام با عنوان «من» بود و در این فیلم تکرار شده ناآگاهانه است و آن‌هایی که تکرار نشده کاملا آگاهانه بوده که دچار تکرار نشوم؛ اما من مسایل روز جامعه خود را می‌نویسم و همان‌ها را می‌سازم.

وی در مورد شخصیت‌های سفید و سیاه این فیلم توضیح داد: در حوصله این بحث نمی‌گنجد که در خصوص شخصیت‌پردازی صحبت کنیم، اما در مورد ماجرای حقوقی فیلم باید بگویم که مبحثی به نام گواهی امضا وجود دارد (مثل مجوز خروج از کشور) که تنها یک نسخه از آن وجود دارد و شخصیت یاسر هم از همین گواهی امضا استفاده کرده و رضایت خروج افروز را داد اما بعد آن را پاره کرد. افروز نمی‌توانست به سند دیگری استناد کند چراکه رضایت‌نامه گواهی امضا بود. این مبحث در صحنه دادگاه توسط وکیل افروز اردستان توضیح داده می‌شود.

بیرقی گفت: طراحی و نگارش دو فیلمنامه من کاملا با هم متفاوت است. از قبل با خودم تصمیم گرفته بودم که به سینمای کلاسیک برسم که در این فیلم به آن رسیدم.

وی در مورد دغدغه فیلمسازی‌اش درباره زنان عصیان‌گر توضیح داد: خودم هم ریشه آن را نمی‌دانم و دلیلی ندارد که به دنبال آن بگردم چراکه اگر به دنبال ریشه‌های آن بگردم آگاهانه می‌شود و زیبایی‌های آن ازبین می‌رود.

بیرقی در مورد تحقیقاتی که جهت مستندگونه‌شدن برنامه‌ تلویزیونی در فیلمش انجام داده، توضیح داد: با امیر جدیدی سه روز به پشت صحنه برنامه های زنده رفتیم که رفتار مجری‌ها و مناسبات را بررسی کنیم که به درستی کار را انجام دهیم. ضمن اینکه کار یکی از دستیارهای من کار پشت صحنه برنامه‌های زنده تلویزیونی است.

وی در خصوص استفاده از جمله «ادامه برنامه تا لحظاتی دیگر» که در فیلم آمده، توضیح داد: با اینکه خیلی سال هست از آن استفاده نمی‌شود اما به دلیل اینکه پلان پایانی فیلم بود دوست‌داشتم از این جمله که برای همه ما نوستالژی است استفاده کنم.

کارگردان فیلم «من» گفت: به نظر من زن‌ها تنها قیام می‌کنند به همین خاطر فردیت در شخصیت‌های زن فیلم‌هایم وجود دارد و اگر فیلم «عرق سرد» ذهن قانون را باز کند که تجدیدنظری روی این قانون کند پس ما کارمان را انجام داده‌ایم.

وی در مورد بخش‌هایی از فیلم که در تیزر فیلم بود، توضیح داد: بخش نوحه خوانی سحر دولتشاهی که در تیزر بود جز نسخه نهایی فیلم نیست و این کاملا خواست خودم بود.

فرشاد محمدی در خصوص فیلمبرداری فیلم گفت: به نظر من فیلمبرداری در سینما کار سختی نیست و علی‌رغم اصرار همکارانم بر این سخت بودن اما باید بگویم اگر با کار آشنا باشیم، هیچ‌کاری سخت نیست. کار خاصی در این فیلم انجام ندادم و تنها خودم را با قصه پیش بردم و از تا حد امکان از جلوه‌های بصری در فیلمبرداری استفاده کردم.

وی ادامه داد: دو صحنه در فیلم از بازی فوتبال وجود دارد که صحنه فوتسال در سالن با سه دوربین و صحنه‌ای که خانم کوثری در شب فوتبال بازی می‌کند با یک دوربین فیلمبرداری شده است.

لیلی رشیدی در خصوص مابه‌ازای بیرونی نقش خود گفت: قبل از این که به دنبال مابه ازای بیرونی باشم خودم را به دست کارگردان می‌سپارم و سعی می‌کنم هر آنچه که کارگردان از من می‌خواهد را اجرا می‌کنم.

باران کوثری نیز توضیح داد: همانقدر که دغدغه برای انتخاب نقش‌‌هایم دارم به همان اندازه دوست دارم در بعضی نقش‌ها هم بازی کنم.

وی افزود: افتخار می‌کنم که این نقش را بازی کردم و نقش آنقدر وسوسه‌برانگیز بود که دوست داشتم آن را بازی کنم و اگر من جای سهیل بیرقی بودم به کسی که در آن زمان در شرایط فیزیکی من بود اعتماد نمی‌کردم که دو ماه به او زمان دهم تا بیش از بیست کیلو وزن کم کند اما سحر دولتشاهی این اطمینان را به سهیل بیرقی داد و ممنونم که آقای بیرقی هم به من اعتماد کرد.

کوثری در مورد برخورد با مابه‌ازای بیرونی کاراکتری که بازی کرده،‌ بیان کرد: این اتفاق چون برای چند نفر رخ داده نمی‌توانیم یک فرد مشخص را برایش درنظر بگیریم؛ به هر حال همه این فیلم را به ماجرای نیلوفر اردلان نسبت می‌دهند اما من متاسفانه هیچوقت شانس این را نداشتم که نیلوفر اردلان را ببینم و در تمام مراحل تمرین و برای اینکه نمی‌خواستم از کسی الهام بگیرم هیچوقت نخواستم با خانم اردلان از نزدیک ملاقات کنم.

این بازیگر در خصوص کم‌کار بودن در سینما خاطرنشان کرد: مدت‌ها نسبت به پیشنهادهای سینمایی دلسرد شده بودم به همین خاطر تنها سالی یک یا دو فیلم کار کردم که بتوانم زندگی‌ام را بگذرانم اما کار تئاتر برای من مانند بنزین و سوخت‌گیری است که در تمام این مدت در آن حضور داشته‌ام.

در پایان این نشست مهدیی داوری؛ تهیه‌کننده فیلم گفت: این فیلم سرمایه‌گذار مستقل داشته و اسم او در تیتراژ هم هست و اگر به عنوان مثال اسم «آسان‌پرداز» را در فیلم می‌بینیم کاملا طبیعی است و خیلی هم خوب است که بخش خصوصی برای سینمای مستقل تلاش کند.