نصف جهان: یکی از بازیگرانی که می توان گفت تلویزیون خانه اصلی آن محسوب می‌شود و از دوران کودکی با پدرش پا به عرصه بازیگری گذاشته، پندار اکبری فرزند عبدالرضا اکبری است.

این شب های مجموعه‌ای جدید به نام «گاندو» در رسانه ملی روی آنتن رفته که پندار اکبری نیز در این مجموعه به نقش آفرینی پرداخته است، به همین بهانه خبرگزاری «میزان» به سراغ این بازیگر جوان رفته و با وی پیرامون موضوعات متفاوتی به گفتگو نشسته است:

برایمان از نحوه علاقه مندی به بازیگری و اولین حضورتان جلوی دوربین بگویید.

اولین کار من در دو سالگی در سریال «طالب» به کارگردانی پدرم بود که البته از آن کار چیزی در خاطرم نیست و متأسفانه عکسی هم از آن کار در دسترس نیست و تا جایی که می دانم بازیگرانی، چون فریبا متخصص، پرویز پرستویی و علی اوسیوند و... در آن حضور داشتند. به واسطه شغل پدر از دوران کودکی با این حرفه آشنا بودم و از همان زمان علاقه بازیگری در من به وجود آمد و از بچگی به همراه پدر در پشت صحنه‌های کارهایش حضور داشتم و با این کار خو گرفتم، فضای کار تصویری در این سال‌ها تأثیر بسزایی در علاقه مندی من به حرفه بازیگری داشته است، هرچند که در آن زمان نگاه من به بازیگری به صورت سرگرمی و تفریح بود و نگاه حرفه‌ای نداشتم اما پس از آن در یک آموزشگاه بازیگری زیر نظر پدرم، علی اوسیوند، فریبا متخصص و عزیزانی دیگر، دوره بازیگری را گذراندم و تا امروز که سعی کرده ام شخصیت و مسیر خودم را پیدا کنم.

مهمترین اولویت های شما برای انتخاب یک نقش چیست؟

برای من ملاک اصلی قبولی نقش، شخص کارگردان است و در مراحل بعدی فیلمنامه و نقش و عوامل پروژه هستند، طبیعتاً هرچقدر عوامل حرفه ای تر باشند خروجی کار نیز بهتر خواهد بود، اما در کل تجربه و اسم کارگردان برای قبولی نقش بسیار برای من اهمیت دارد.

وضعیت سینمای ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید و ترجیح شما برای حضور در سینماست یا تلویزیون؟

پیشرفت تکنولوژی عرصه رقابت جدی را ایجاد کرده که تلویزیون ما نباید از آن عقب بیافتد و باید به سوژه ها و قصه های به روز بپردازد و نباید سوژه ها و شخصیت های قدیم را مدام تکرار کند تا بتواند نبض مخاطب را در دست بگیرد و این به همه کارشناسان ثابت شده است که هرگاه در تلویزیون سریال خوبی ساخته شود می‌تواند جذب مخاطب کند. در مورد علاقه به سینما یا تلویزیون نیز باید عنوان کنم من به مرزبندی بین آنها اعتقادی ندارم و امروزه با پیشرفت تکنولوژی این مرزبندی‌ها از بین رفته است و ارتباط بازیگر با مخاطب اهمیت دارد، هرچند که من از تلویزیون رشد کردم و سال‌های سال در آن فعالیت کردم و خودم را مدیون تلویزیون می‌دانم.

کدام یک از نقش‌هایی که تا به امروز بازی کرده اید را بیشتر دوست دارید؟

شخصیت «نیما» در سریال «فاصله‌ها» و شخصیت «غلامرضا» در سریال «پنجمین خورشید» با اینکه نقش‌های کوتاهی بودند را خیلی دوست داشتم، چون باعث معرفی من به مخاطبان شد و با «محمد معراجی‌ها» اثر مسعود ده نمکی این اتفاق کامل شد.

نظرتان در مورد سریال «نفوذ» و کلیت پخش سریال‌های شبکه نمایش خانگی چیست؟

ما اولین سریال اینترنتی را چند سال پیش تحت عنوان سریال «نفوذ» به کارگردانی آرش تیموری نژاد در ژانر اکشن و با موضوع ضد جاسوسی تولید کردیم و به دلیل سرعت پایین اینترنت نسبت به امروز مجبور شدیم سریال را در ده قسمت ده دقیقه‌ای پخش کنیم اما با وجود این و در شرایط بد سرعت اینترنت این سریال توانست مخاطب خود را به دست بیاورد، هر چند که آنطور که باید مورد حمایت قرار نگرفت.

 الگوی شما در سینما کیست؟

به جز پدرم که الگوی اولم در زندگی و سینما بوده است به بازی آتیلا پسیانی و فرهاد قائمیان خیلی علاقه‌مند بودم و بازی پرویز پورحسینی را هم نیز بسیار دوست دارم.

 نقش عبدالرضا اکبری در علاقه مندی شما به بازیگری چقدر بوده است؟

 من بازیگری را از پدرم یاد گرفتم و زیر نظر وی دوره های بازیگری را گذرانده‌ام و از سنین کودکی در کنارش در خیلی از پروژه ها حضور داشتم و به الطبع این چیز‌ها بی تأثیر در علاقه مندی من به این حرفه نیست و وقتی پدرم کاری را قبول می‌کرد خوشحال می شدم، چون می‌توانستم همراه او در پشت صحنه فیلم ها حضور پیدا کنم. شاید پدرم حالا هم اگر کاری را قبول کند به صورت غریزی دوست دارم که در پشت صحنه آن فیلم حضور پیدا کنم و کارش را از نزدیک ببینم و تجربه کسب کنم، من همیشه هر کاری که پیشنهاد می‌شود اولین کسی که با او مشورت می‌کنم پدرم است و در مورد کار و فیلمنامه نظرش بسیار برایم مهم است.

در مورد سریال «گاندو» که این شب‌ها به تازگی روی آنتن رسانه ملی رفته است بگویید.

مجموعه «گاندو» به کارگردانی جواد افشار و تهیه کنندگی مجتبی امینی و با همکاری مؤسسه شهید آوینی تولید شده و نویسندگی آن را آرش قادری بر عهده داشته است، این مجموعه کاری در فضای امنیت و ضد جاسوسی است و یک بخشی از آن در مورد جاسوس هایی است که در ایران فعالیت می‌کردند، من به همراه دوستان نقش یک تیم امنیتی و ضد جاسوسی را بازی می‌کنیم و به نظرم مجموعه بسیار خوبی شده است، بالاخره کار‌های جواد افشار جزو کار‌هایی است که همیشه دیده شده اما فضای این سریال با فضای دیگر کارهای وی بسیار متفاوت است و داستان این مجموعه نیز بسیار جذاب، پر از التهاب و دارای ریتمی تند است که امیدواریم برای مخاطب نیز جذاب باشد.