نصف جهان: اتاق سهراب سپهری با وسایل شخصی این هنرمند کاشانی در موزه صنعتی شهر کرمان بازسازی شده و اتاق آبی سهراب را در کرمان شکل داده است.

سهراب سپهری، شاعر و نقاش معاصر کشورمان در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷ در کاشان به دنیا آمد. پدربزرگش میرزا نصرا... خان سپهری نخستین رئیس تلگراف خانه کاشان بود. پدرش اسدا... و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند. سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ به بیماری سرطان خون مبتلا شد و به همین سبب در همان سال برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری بسیار پیشرفت کرده بود و وی ناکام از درمان به تهران بازگشت. او سرانجام در غروب اول اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در بیمارستان پارس تهران درگذشت.

پیکر سهراب سپهری در صحن امامزاده سلطان‌ علی بن محمد باقر(ع) روستای مشهد اردهال در اطراف کاشان به خاک سپرده شده است. در ابتدا یک کاشی فیروزه‌ای در محل دفن سهراب سپهری نصب‌ شد و سپس با حضور خانواده وی سنگ سفید رنگی جایگزین آن شد که روی آن قسمتی از شعر «واحه‌ای در لحظه» از کتاب «حجم سبز» با خطاطی رضا مافی حکاکی شده‌ بود. این سنگ مهر ۱۳۸۴ با بی‌دقتی کارگران و به علت سقوط مصالح ساختمانی روی آن شکست و با سنگ سفید رنگ دیگری که سعی شده‌ بود با سنگ قبلی شباهت داشته‌ باشد تعویض شد. در ۲۹ اسفند ۱۳۸۷ نیز سنگ بزرگ تر سیاه‌ رنگی بر روی سنگ سفید نصب شد.

امضای وی روی نقاشی‌هایش به خط نستعلیق بوده که به نظر مرتضی ممیز، جلوه‌ای از روحیه فروتنانه و ایرانی‌اش دارد. از آثار او می‌توان به «طبیعت بیجان»، «شقایق‌ها، جویبار و تنه درخت»، «علف‌ها و تنه درخت»، «ترکیب بندی با نوارهای رنگی»، «ترکیب بندی با مربع‌ها» و «منظره کویری» اشاره کرد.

سپهری رکورددار قیمت نقاشی مدرن ایرانی است. در سال ۱۳۹۳ دو تابلو وی (تابلو «تنه درختان» و دیگری یک تابلوی انتزاعی) به قیمتِ یک میلیارد و 800 میلیون به فروش رسید. در سال ۱۳۹۵ نیز دو تابلوی دیگر از مجموعه «تنه‌های درخت» وی در حراج تهران به بالاترین قیمت پیشنهادی (اثر اول سه میلیارد و اثر دوم یک میلیارد و ۵۵۰ میلیون تومان) به فروش رسید. رکورد فروش نقاشی در ایران نیز به یکی از چشم‌اندازهای این نقاش تعلق دارد که در سال ۹۷ به قیمت پنج میلیارد و صد میلیون تومان در حراج تهران به فروش رسید.

حالا اتاق سهراب سپهری با وسایل شخصی این هنرمند در موزه صنعتی شهر کرمان بازسازی شده و اتاق آبی سهراب را در کرمان شکل داده است. بخش عمده‌ای از مجموعه آثار سهراب سپهری که در این موزه وجود دارد توسط همایون صنعتی زاده، نوه مرحوم صنعتی زاده بزرگ و بخش دیگر آن را از خانواده مرحوم سهراب سپهری خریداری کردند یا به این مجموعه اهدا شده است. پروانه سپهری، خواهر سهراب نیز آثاری از وی را به موزه کرمان اهدا کرده است.

اگر به این موزه بی‌نظیر بروید می‌توانید مهمان خانه سهراب سپهری در کرمان شوید و کارهای گواش و آب مرکب او را ببینید. تابلویی که چهار ماهی دارد؛ دو تا قرمز و دو تا سیاه... تابلویی که دو گلدان دارد و دو درخت؛ یک گلدان خالی – یکی سبز  و یک درخت خشک – یکی سبز... تابلویی که همه اش سیاه است؛ کوه‌هایش، خانه‌هایش و درخت‌هایش و...

اتاق سهراب هم در این موزه شما را به سوی خود می‌کشاند؛ اتاق آبی سهراب... اتاقی تاریک و دنج... یک تختخواب در آن می‌بینید که نقاشی چهره سهراب بر بالای آن توجه گردشگران را جلب می‌کند. رو به روی درب اتاق وسایل شخصی سهراب و لوح‌های تقدیر و نشان‌های بین المللی قرار گرفته‌اند.

یک تابلو هم روی دیوارش هست که رویش نوشته شده است: «من کاشی‌ام. اما در قم متولد شده‌ام. شناسنامه‌ام درست نیست. مادرم می‌داند که من چهاردهم مهر به دنیا آمده‌ام. درست ساعت 12. مادرم صدای اذان را شنیده. من کودکی رنگینی داشته‌ام. کودک که بودم پدرم بیمار شد و تا پایان زندگی بیمار ماند. پدرم تلگرافچی بود. در طراحی دست داشت. خوش خط بود. تار می‌نواخت. او مرا به نقاشی عادت داد... وقتی در کلاس اول دبستان بودم یادم هست یک روز داشتم نقاشی می‌کردم معلم ترکه انار را برداشت و مرا زد و گفت: همه درس‌هایت خوب است، تنها عیب تو این است که نقاشی می‌کنی...»