کد خبر: ۱۷۸۷۷۰
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۹ - ۱۴:۰۴

رکنا: شنبه ظهر بود که مادر «محمد» برای خرید نان از خانه بیرون رفته بود. پدر مریض محمد و برادر معلولش و دو برادر خردسالش در اتاق محقرشان منتظر مادر بودند و لابد با خودشان فکر می کردند که محمد گوشه ای از آشپزخانه نشسته و دارد درس می خواند. اما ماجرا چیز دیگری بود. پسرک داشت مراسم خودکشی و اعدام خود را مهیا می کرد.

مادر که از راه رسید، چندین بار بر در کوفت اما کسی در را باز نمی کرد. پدر از داخل خانه و مادر بیرون در منتظر بودند که محمد به سمت در بدود و تصویر لبخندش در قاب در رو به مادرش پدیدار شود. انتظار که طولانی شد، پدر از بستر بیماری بلند شد و دوان دوان راه حیاط کوچک را طی کرد. در را که به روی مادر باز کرد، نگاه متحیر و نگران هر دو در حیاط دنبال محمد می گشت اما خبری نبود که نبود. مادر به داخل آشپزخانه سرک کشید. صدای فریادهایش محله را پر کرد و نان از دستش به زمین افتاد.

*پسرم گوشی می خواست

صدای مادر «محمد موسوی زاده» گرفته است. انگار گلوله ای از غم راه گلویش را بسته است. با همان صدای غم زده از شهرستان «دیر» می گوید: «محمد دانش آموز کلاس پنجم بود. او بچه درسخوان و دانش آموز زرنگی بود. دلش می خواست گوشی هوشمند داشته باشد و بتواند برای معلمش عکس و فیلم هایی را که خواسته می شد بفرستد. اما ما در خانه مان فقط یک گوشی خراب داشتیم که نه فیلمبرداری می کرد و نه می شد با آن وویس فرستاد. همین باعث غم و غصه پسرم شده بود.»

او در ادامه گفت: «همسر من مریض است و یک فرزند معلول هم دارم. در خانه های مردم کار می کنم و زندگی مان را به سختی و با کمک اقوام و مردم شهر می گذرانیم. می خواستم کار کنم و برای محمد گوشی بخرم. او به من می گفت خودم بزرگ می شوم و کار می کنم. اما الان نیاز به یک گوشی یا تبلت داشت که از بقیه بچه ها در درس هایش عقب نیافتد که ما هم توان مالی برای خرید آن نداشتیم.»

مادر محمد با همان بغضی که در گلو دارد می گوید: «فکرش را هم نمی کردم که محمد چنین بلایی سر خودش بیاورد. او آخرین شب به من گفت هوس رنگینک کرده است. بعد گفت دلش می خواهد آن شب را در آغوش من بخوابد. نمی دانستم چه در سر دارد و فکر نمی کردم فرزندم با من بی وفایی کند و بخاطر غصه نداشتن گوشی خودش را از بین ببرد.»

در حالی که آموزش و پرورش تکذیبیه ای در مورد علت خودکشی محمد صادر کرده و ادعا کرده است مدیر مدرسه محمد به او گوشی داده بوده است، از مادر می پرسیم که آیا مدیر مدرسه محمد به او گوشی داده بوده است؟ او با تعجب نه غلیظی می گوید و ادامه می دهد: «مدیر مدرسه محمد چند بار گفته بود که می خواهد به سه دانش آموز گوشی بدهد اما این اتفاق نیافتاد. هیچ گوشی ای در کار نبود و تنها دلیل غصه پسرم که باعث شد این بلا را سر خودش بیاورد همین نداشتن گوشی بود. مدرسه تا به حال هیچ کمک مالی ای هم به ما نکرده بود.»

*غمنامه معلم محمد

در فضای مجازی، متنی منتشر شده که منتسب به غمنامه معلم محمد است. در این متن آمده است: «خسته بودم، خسته بودم، به خودم گفتم دیگه از تدریس غیر حضوری بدترم داریم؟ روزگار از این سخت ترم هست؟ داشتم عکسای فعالیتای بچه ها رو توی گروه (شاد)، از بین پیام ها و وویس ها جدا می کردم که باهاشون کلیپ بسازم.

همینطور که گروه رو زیر و رو می کردم، جا به جا پیام سید محمد بود که اجازه! گوشی من خرابه، اجازه! گوشی من عکس نمی گیره، فیلم ارسال نمی کنه... دیروز آقای مدیر بهم زنگ زد و گفت سید محمد از دنیا رفته. و من الان نشستم پای گروه بدون تدریس، بدون تکلیف... از این به بعد کی وسط تدریس ریاضی بپره و بگه من گوشیم خرابه؟ کی بعد از وویسای روخوانی فارسی بچه ها بگه من نمی تونم وویس بذارم؟ کی بعد از کنفرانسای مطالعات بچه ها بگه خانم معلم عزیزم من چطوری فیلم ارسال کنم؟ الان کی و چطوری منو آروم کنه؟ الان می فهمم که روزگار ازین سخت ترم هست. سخت تر از نداشتن گوشی، نداشتن صاحب گوشیه.»

 

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو
آخرین اخبار
پرطرفدارها