نصف جهان- مرضیه غفاریان: سرمربی سپاهان پیش از بازی تیمش برابر شاگردان سیدمهدی رحمتی پیش بینی کرد که اگر «اشتباه کنیم، شهرخودرو استفاده می‌کند». محرم نویدکیا نه پیشگوست و نه از آینده آمده است. بلکه پیش از آنکه به میدان برود به خوبی تیم حریف را آنالیز کرده و از سرعت بالای بازیکنان شهرخودرو در یک سوم هجومی تیمشان آگاهی یافته بود و می دانست که اگر شاگردانش نتوانند این مهاجمان را مهار کنند به راحتی قافیه را به حریف مشهدی خواهند باخت و همینطور هم شد.

اما چه می شود که طلایی پوشان نمی توانند دستورات سرمربی خود را در زمین اعمال کنند و سه بار در برابر حملات بازیکنان رقیب تسلیم می شوند؟ چه بلایی سر ساختار دفاعی سپاهان آمده که اینقدر آشفته شده و به پاشنه آشیل این تیم تبدیل شده طوری که طی 13 بازی، 17 بار دروازه اش به راحتی فرو ریخته؟ دروازه ای که سنگربانش همان پیام نیازمندی است که فصل پیش رکورد کلین شیت در لیگ برتر فوتبال را از آن خود کرد. مدافعان این تیم هم مهره های کلیدی هستند که وجود آنها می تواند پست دفاعی هر تیمی را بیمه کند.

شاید همنطور که نویدکیا پس از مغلوب شدن شاگردانش در برابر شهر خودرو اذعان کرد یکی از علل اوضاع نابسامان طلایی پوشان در خط دفاعی، تغییر سبک بازی این تیم و روی آوردن به فوتبال هجومی باشد و اینکه بازیکنان سپاهان هنوز به این تغییر تاکتیک عادت نکرده اند.

نه تنها سپاهانی ها که به جرأت می توان گفت فوتبال ایران هنوز فاصله زیادی با این سبک بازی مالکانه و هجومی دارد. فوتبالی که پس از حضور «کارلوس کی روش» بر روی نیمکت تیم ملی آن و جا افتادن نگرش دفاعی بازی کردن و کمتر گل خوردن، برای مدتی توانست با پیروی از تکنیک این سرمربی پرتغالی این فرضیه را به وجود آورد که توانسته به خط دفاعی تیم ها نظم بخشد اما همین که مربیان جوانی روی کار آمدند که با دیدگاه جدید خود سعی کردند پایانی بر عصر کی روشی باشند معضلات ساز و کار دفاعی تیم ها عیان شد.

و مشخص شد کم گل خوردن تیم های لیگ برتری و کلین شیت های متعدد دروازه بان ها بیشتر به علت سبک دفاعی است که مربیان در پیش گرفته بودند و الا سازمان دفاعی این تیم ها ارتقای چندانی نیافته بود و به همین دلیل است که تا سکاندار تیمی با میل به هجومی بازی کردن شاگردانش، آرایش آنها را در مستطیل سبز تغییر می دهد، عملکرد دفاعی آن تیم متزلزل شده و نقاط ضعفش آشکار می شود.

کافی است نگاهی به جدول رقابت های لیگ بیستم بیاندازید و آمار گل های خورده و زده تیم ها را با فصل پیش مقایسه کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید. به عنوان مثال همین تیم سپاهان در فصل گذشته در 30 بازی در کل 22 گل خورده یعنی 5 گل بیشتر از 17 گلی که در لیگ بیستم وارد دروازه اش شده، آن هم فقط تا پایان هفته سیزدهم این رقابت ها. جالب تر آنکه تیم قهرمان لیگ نوزدهم در کل رقابت های فصل گذشته فقط 17 بار اجازه داده توپ از خط دروازه اش عبور کند! پرسپولیسی که از قضا در فصل جاری اوضاع دفاعی خوبی ندارد و همین اشتباهات مهلک خط دفاعی اش باعث شد جام قهرمانی لیگ آسیا را به راحتی از دست بدهد.

در کنار این دو تیم مدعی، شکست هایی که برخی تیم های ته جدولی لیگ بیستم برخلاف بازی های زیبایشان متحمل می شوند و نحوه تسلیم شدن مدافعان آنها در برابر کمترین موقعیتی که حریفانشان برای گلزنی خود ایجاد می کنند هم شاهدی دیگر بر این مدعاست.

و همه اینها نشان دهنده این است که اکثر تیم های لیگ برتری در ساختار دفاعی شان با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند که اگر فکری به حال آنها نشود در آینده ای نه چندان دور همین معضلات گریبانگیر فوتبال ملی کشورمان هم خواهد شد.