مرضیه غفاریان: در روزی که محمد محبی، هافبک 24 ساله تیم ملی ایران با گلزنی در برابر بلغارستان آمار جالبی از خود به جای گذاشت و به تأثیرگذاری روی 9 گل در 9 بازی ملی دست پیدا کرد، شاهد رکورد خاص علیرضا بیرانوند گلر با تجربه تیم ملی کشورمان هم بودیم! این دروازه بان 30 ساله برای سومین بار ظرف کمتر از یکسال گذشته در بازی های ملی مصدوم شد. با این تفاوت که او این بار به کسی برخورد نکرد و در دقیقه 19 بازی هنگام پرتاب بلند توپ با دست تعادل خود را از دست داد و به زمین خورد و این موضوع باعث کشیدگی عضلات پایش شد.

نخستین مصدومیت علی بیرو در تیم ملی در سی امین روز آبان ماه سال گذشته و در حساس ترین بازی ایران در حساس ترین تورنمنت فوتبالی جهان روی داد؛ روزی که تیم ملی ایران در نخستین گام در جام جهانی 2022 مقابل تیم ملی انگلیس صف آرایی کرده بود اما از بد حادثه گلر شماره یک کشورمان در دقیقه 9 آن بازی در برخورد با مجید حسینی از ناحیه بینی آسیب دید و به اجبار مجبور به ترک زمین شد.

 30 خرداد سال جاری و 7 ماه پس از شکست 6 بر 2 ملی پوشان ایرانی در مصاف با سه شیرها، دومین روزی بود که برخورد دوباره بیرانوند با هم تیمی اش و مصدومیت دوباره این گلر ملی پوش، فریم به فریم صحنه آسیب دیدگی او در بازی با تیم ملی انگلیس در قطر را دوباره جلوی چشم فوتبالدوستان ایرانی اکران کرد. این اتفاق در دقیقه 4 بازی تیم ملی ایران با تیم ملی ازبکستان در فینال تورنمنت کافا رخ داد.

و سرانجام شانزدهم شهریور ماه 1402 هم روزی بود که سنگربان شماره یک تیم ملی ایران هت تریک کرد؛ منتها نه در گلزنی بلکه در آسیب دیدگی در بازی های ملی و خروج به اجبار از مستطیل سبز. آن هم در بازی ای تدارکاتی و در حالی که باز هم تبعات مصدومیت این گلر باتجربه می تواند منجر به فاجعه ای دیگر برای فوتبال ایران شود البته این بار در سطح باشگاهی.

پیش بینی شده که درمان دروازه بان ملی پوش پرسپولیس بین دو تا سه هفته طول بکشد در حالی که سرخپوشان 9 روز دیگر یعنی در بیست و هشتمین روز از شهریور ماه باید در لیگ قهرمانان آسیا و در ورزشگاه آزادی از النصر عربستان پذیرایی کنند. و این یعنی سرخپوشان پایتخت که در نقل و انتقالات تابستانی در جذب گلر ذخیره برای بیرو خوب عمل نکرده اند حالا و در آستانه حساس ترین دیدار آسیایی خود گرفتار معضل بزرگی شده اند.

از همه اینها گذشته و حتی فارغ از اینکه چرا سکانداران تیم ملی (چه در گذشته و چه در حال) در بازی های تدارکاتی کم اهمیت و در حالی که تیم های باشگاهی در کوران مسابقات حساس هستند با میدان دادن به استعدادهای جوان تر، از میزان چنین مصدومیت های احتمالی نمی کاهند، این سئوال را می توان از خود بیرانوند پرسید که چه اصراری بود گلر باتجربه ای مانند او با سابقه 58 بازی ملی، در دقیقه 19 یک دیدار دوستانه و در حالی که تیم ملی ایران یک بر صفر از حریف خود پیش است با بی احتیاطی، خودش، تیم ملی کشورش و باشگاهش را به خطر بیاندازد؟ آن هم در حالی که نه شروع عجولانه و پرتاب توپ بلند بیرانوند برای تیم ملی در آن بازی حیاتی بود و نه اثری از آثار مسئولان ثبت رکورد گینس در ورزشگاه هریستوف بتوف بلغارستان دیده می شد!