حالا بیش از هر زمانی حسرت می خوریم که چرا هواداران فوتبال اصفهان سال ها محروم از داشتن ورزشگاهی مثل نقش جهان بوده اند. فقط کافیست تصاویر دیدار سپاهان- استقلال را دیده باشید تا بدانید که این حسرت بیهوده نیست. بیش از 40 هزار هوادار در طبقه پائین ورزشگاه حاضر شدند که حدود 35 هزار نفر از آنها سپاهانی و زردپوش بودند. تازه این میتینگ باشکوه فقط مربوط به طبقه اول باشگاه بود و هنوز هواداران اجازه ورود به طبقه دوم را ندارند.

سال ها بود که اصفهان تشنه این جو فوق العاده بود.

سال ها هواداران سپاهان مترصد این بودند که ورای ورزشگاه فولادشهر بتوانند قدرت واقعی خود را به رخ فوتبال ایران بکشند و نقش جهان هم این فرصت را به آنان داد.

این استادیوم زیبا در روز حضور هواداران زردپوش چهره ای زیبا به خود گرفته بود. چقدر لیگ ما و میزبانی های اصفهان می تواند با وجود داشتن نقش جهان زیباتر و مهیج تر شود و همانگونه که پیشتر هم نوشته بودیم، هواداران سپاهان می توانند بر خود ببالند که مدرن ترین و شکیل ترین ورزشگاه ایران تبدیل به استادیوم اختصاصی آنها شده است و سپاهانی ها در کنار همه کری خوانی که برای سرخابی های تهران دارند، این آیتم را هم می توانند به کری خوانی های خود اضافه کنند. داشتن یک استادیوم اختصاصی با این ابهت و شکوه...

سپاهان به این حضور پرتعداد هواداران خود در دیدار های آتی به ویژه دیدار حساس و سرنوشت ساز با نفت تهران در نیمه نهایی جام حذفی نیز نیازی مبرم دارد.

اما دیدار جذاب سپاهان- استقلال نکات جالب توجهی داشت که برخی از آنها در رسانه ها بازتاب داشت و البته برخی نکات هم از دید آنها مغفول ماند که به اجمال به مرور آن می پردازیم.

به سوی سپاهان رویایی

سپاهانی ها که با بازگشت به نقش جهان در هفته های اخیر جذاب شده اند و در 3 بازی گذشته لیگ و جام حذفی با برد برابر تراکتور بالانشین، بزرگی خود را تثبیت کردند. آنها به نیمه نهایی جام حذفی هم رسیده اند و رفته رفته از کمای 1 دوره اخیر خارج می شوند.

سپاهان شاید برابر استقلال مقهور بهترین بازی استقلال در لیگ امسال بود و نتوانست برد را حفظ کند، اما استاندارد بالای خودش را در اذهان اهالی فوتبال به خاطر آورد .سپاهان حالا با این تیم که رفته رفته بهتر خواهد شد، با حضور جوانانش و سرمربیگری ویسی می تواند در آینده ای نزدیک بزرگان آسیا را در این ورزشگاه با شکوه مقهور خود کند .

سپاهان قبل از آغاز بازسازی و بلندمرتبه سازی ورزشگاه نقش جهان تیم هایی مثل الاتحاد، الشباب عربستان، السد قطر، پرسپولیس، استقلال، پاس، فولاد و ذوب آهن را در این ورزشگاه با عملکردی رویایی به زیر کشیده بود. دیدار روز یک شنبه تا حدودی بار دیگر آن بزرگی ها را تداعی کرد و هواداران سپاهان هم امیدوار شدند که این سپاهان جوان می تواند به سوی عظمت و تحقق دوباره رویاها حرکت کند.

ظهور یک گلر شش دانگ /ای کاش رحمتی بود!!

در سومین دوره لیگ برتر بود که امیر قلعه‌نویی سرمربی وقت استقلال در تصمیمی شجاعانه و در حضور پرویز برومند و هادی طباطبایی، دروازه‌بان جوان تیمش وحید طالب‌لو را در بازی سخت مقابل سپاهان در ترکیب اصلی تیمش قرار داد. هواداران استقلال از دیدن این جوان گمنام در دروازه تیم‌شان شوکه شده بودند اما درخشش فوق‌العاده طالب‌لو در آن بازی، یک امتیاز برای استقلال به ارمفان آورد و یک دروازه‌بان بااستعداد را به فوتبال ایران معرفی کرد. پس از گذشت 13 سال، علیرضا منصوریان باز هم در ورزشگاه نقش جهان اصفهان و باز هم در مقابل سپاهان، حرکت شجاعانه قلعه‌نویی را تکرار کرد و با عبور از نام سیدمهدی رحمتی، به دروازه‌بان دوم تیمش سید حسین حسینی اعتماد کرد.

این اعتماد به بهترین شکل توسط گلر جوان آبی ها پاسخ داده شد. در چند صحنه اگر واکنش‎‌های حسین حسینی نبود، استقلال احتمالاً باید با دست خالی میدان را ترک می‌کرد. دروازه‌بان جوان استقلال نمایشی فوق‌العاده داشت و در چند صحنه دروازه تیمش را از فروپاشی نجات داد. او در این بازی 9 سیو داشت و انواع موقعیت ها را از سانتر و شوت گرفته تا تک به تک را از سپاهانی ها گرفت. در واقع واکنش‌های او بود که استقلال را تا پایان در بازی نگه داشت تا شاگردان منصوریان حداقل یک امتیاز بگیرند. تقریبا بعد از اینکه حسینی یک فرصت تک‌به‌تک را از مهرداد محمدی گرفت، استقلال به گل تساوی رسید. او روی گل جلال‌الدین علی‌محمدی هم کمترین تقصیر را داشت و یکی از مدافعان دید او را کور کرده بود. حسینی یکی از عوامل اصلی و بزرگ فرار استقلال از شکست مقابل سپاهان بود و خاطره درخشش وحید طالب‌لو در بازی 13 سال پیش استقلال و سپاهان در همین ورزشگاه نقش جهان را زنده کرد. درخشش حسینی به حدی بود که روزنامه الکترونیک صدای سپاهان که منتسب به باشگاه و هواداران سپاهان است ضمن تمجید از عملکرد او نوشته بود: ای کاش رحمتی گلر استقلال بود!!

وقت های اضافه و کابوس سپاهان

از آذر 85 تا امروز، تیم استقلال در بازی هایش برابر سپاهان 5 گل در دقیقه 90 به بعد زده است. این 5 گل باعث فرار استقلال از 3 باخت و 2 مساوی شد.

10 آذر 1385: گل میثم بائو در دقیقه 90 باعث برد 2-1 استقلال شد.استقلال در روزهایی این برد را جشن گرفت که بدترین نتایج تاریخش را برابر سپاهان می گرفت.

5 اسفند 1389: گل سید مهدی سید صالحی در دقیقه 90 باعث شد تا استقلال برابر سپاهان بازنده نباشد و بازی 1-1 تمام شود.

26 فروردین 92:گل محسن ایران نژاد در دقیقه 3+90 به تیم خودی(سپاهان) باعث فرار استقلال از باخت شد.استقلال وسپاهان در این روز با هم مساوی 1-1 کردند.

10 بهمن 1393: استقلال با گل امید ابراهیمی تساوی 1-1 را بدل به برد 2-1 کرد تا آبی ها صاحب یک برد خاطره انگیز شوند.

5 دی 1395: ضربه سر بهنام برزای ،استقلال را برای پنجمین بار برابر سپاهان عاقبت به خیر کرد .این بازی هم 1-1 تمام شد.

گوهری به نام جلال الدین

جلال علی‌محمدی با یک ضربه تماشایی بالاخره مقاومت گلر جوان رقیب را نافرجام گذاشت. او دوباره در یک بازی حساس درخشیده بود و چیزی نمانده بود که همه امتیازهای یک مسابقه حساس را برای تیمش به ارمغان بیاورد اما فشار استقلال بالاخره سپاهان را تسلیم کرد تا گل علی‌محمدی دیگر یک گل 3 امتیازی نباشد. با این وجود او یکی از مهره‌های درخشان تیم ویسی در این جدال بود. بازیکنی که دوباره ثابت کرد هیچ مصدومیتی، رابطه او و درخشیدن در بازی‌های مهم را از بین نخواهد برد.

جلال الدین، بازیکن شماره 10 یکی از بهترین تیم‌های ملی نوجوانان ایران در چند دهه اخیر بود. بازیکنی که در مقدماتی آسیا، هر توپی که زیر پایش می‌رسید را به تور دروازه می‌دوخت. او در آن تیم رویایی نوجوانان، همبازی انصاری‌فرد، کامیابی‌نیا، مسلمان، بختیار، امیرکامدار، شیروند، دغاغله و شجاع خلیل زاده بود. نسلی که در نهایت در آسیا نتیجه نگرفت و با یک اشتباه ساده، المپیک را از دست داد. علیمحمدی، همه شرایط لازم برای فراموش شدن را داشت اما به جنگیدن ادامه داد و راهش را پیدا کرد. استعداد، همیشه راهش را باز می‌کند.

بعد از درخشیدن در ترکیب تیم رویایی نوجوانان، علی‌محمدی با پیشنهاد سپاهان روبرو شد و بی درنگ به این باشگاه رفت. تصمیم که شاید در آن مقطع به نفع فوتبال او نبود. جلال در این تیم پرستاره فرصت زیادی برای بازی به دست نمی آورد اما در یکی از معدود تجربه های قرار گرفتن در ترکیب اصلی، بعد از قطعی شدن حذف سپاهان در آسیا فرصت بازی در لیگ قهرمانان را به دست آورد و برای تیمش گلزنی کرد اما سپاهانی ها او را نخواستند و پسر بااستعداد را به سپاهان نوین فرستادند. او مدتی در دسته‌های پایین‌تر فوتبال ایران توپ زد تا اینکه برای سپری کردن سربازی به فجر رفت و در این تیم خوش درخشید. جلال همان بازیکنی بود که در لیگ سیزدهم، گل مساوی فجر را وارد دروازه پرسپولیس کرد و ضربه بزرگی به رویای قهرمانی تیم دایی زد. در آن روز شاید شهریار تصور نمی کرد جلال روزی تبدیل به بهترین شاگرد او شود. او حالا دوباره به سپاهان موردعلاقه‌اش برگشته و همان بازیکنی شده که در همه این سال ها منتظرش بوده ایم. پسری که حتی توی روزهای ناشناختگی مطلق، ناامید نشده و از استعدادش دفاع کرده تا روزی به عنوان ستاره لیگ برتر، دست‌هایش را به طرف آسمان ببرد. تا مدافعان لیگ برتری نام‌اش را حفظ باشند و شاید در آینده‌ای نزدیک، در ورزشگاهی شلوغ تر از یادگارِ قم، چشم‌ها را خیره کند. چشم‌هایی که در همه این سال‌ها، از پسربچه بااستعداد فاصله نگرفته بودند تا چنین روزهایی. آنجا که او، بالاخره از نیروی پنهان شده توی ساق‌هایش رونمایی می کند.

رخدادی که همه چیز را تلخ کرد

در کنار همه زیبایی ها، شیرینی ها و بازی جداب یک شنبه، فوت هوادار استقلال پس از گل مساوی این تیم در ثانیه های پایانی، موضوعی بود که همه را شوکه کرد و باعث شد تا همه اتفاقات این روز تلخ شود.

پس از این اتفاق باشگاه سپاهان در بیانیه ای این رخداد را به باشگاه استقلال و هواداران این باشگاه تسلیت گفت. در کنار همه کری خوانی هایی که سپاهانی ها و استقلالی ها در فضای مجازی با هم داشتند، فوت این هوادار آبی دل موضوعی بود که آنها را تا حدودی با یکدیگر متحد کرد و همه از این اتفاق اعلام تأثر و ناراحتی می نمودند.