لادن ایرانمنش:آلودگی هوا در اصفهان شورش را درآورده. دیگر نه از آن اصفهان قدیم خبری است و نه از آسمان آبی که می افتاد توی چشم زاینده رود.

هر دمی که فرو می رود سنگین است و بازدمش سنگین تر. عددهای این روزهای شاخص آلودگی اصفهان هم دودی هستند.

در حالی که در استان‌های غربی و جنوبی کشور، ریزگردهای عربی،‌ امان ساکنان این مناطق را بریده است، در مرکز کشور و در استان اصفهان،‌گردوغبار ناشی از خشکی زاینده رود و به دنبال آن خشک بودن گاوخونی ناشی از مداخله‌های انسانی است که روزهای نگران کننده ای را برای اصفهانی ها رقم زده است. با شروع فصل گرما از یک‌سو و خشکی زاینده‌رود از سوی دیگر، اصفهان روزهای سخت و پرغباری را از سر گذرانده و حالا دیگر با هر وزش باد، نفس نصف جهان تنگ تر از همیشه می شود. ریزگردهایی که اگر تا چند وقت پیش از کشور همسایه میهمان ناخوانده اصفهان می شدند، حالا از خود اصفهان نشات گرفته اند.

سامانه های کنترل کیفی هوای اصفهان هم حالا به شکل عمدی یا سهوی خاموش شده اند تا شاخص حقیقی آلودگی اصفهان مشخص نباشد. دلیل این موضوع هر چه باشد،آنچه در حال بازی کردن با اعداد است آلودگی است.

 البته اصفهان دیگر فقط یک شهر آلوده با ماجراهای اینچنینی نیست، اصفهان شهری شده که دارد به مردمش آسیب می زند و هزینه های زیادی را به دوش شهروندانش می اندازد. طی چند روز گذشته شواهد نشان می دهد که بیماران سرپایی که به مراکز بهداشتی اصفهان مراجعه کرده اند افزایش یافته است. حالا آلودگی از هوا و زمین در کمین سلامتی ساکنان شهری نشسته که روزگاری به نصف جهان مشهور بود و از اقصی نقاط جهان برای دیدن این بهشت می آمدند.

دور باطل وضعیت هوای اصفهان دیگر نه با تعطیل کردن ادارات حل می شود و نه با کاهش خودروها در خیابان ها. آلودگی هوا چنان شهر را در سیطره خود گرفته که به گره کوری تبدیل شده است. این موضوع به اعتقاد کارشناسان محیط زیست عزمی جدی می خواهد. عزمی که در سایه تدابیر و تصمیم های ملی باید به آن نگریسته شود وگرنه گرهی می شود که شاید نتوانیم در آینده آن را با دندان هم باز کنیم.