دریا قدرتی پور: ویترین هایی که پر شده از قاب هایی با تصاویر حیات وحش، غروب دریا و باغ های رنگارنگ تو را می کشاند به سمت بزرگ ترین بازار لوازم صوتی و تصویری اصفهان. خیابان شیخ بهایی، یکی از قدیمی ترین خیابان های شهر و بورس تلویزیون و لوازم صوتی، خیلی وقت است که دیگر در قبضه کره ای ها و ژاپنی ها نیست و جایش را به جنس های مونتاژ اما با همان نام های معتبر داده است.

گرچه چینی ها هنوز دست از سر این بازار برنداشته اند و جنس های پرتنوعشان همچنان بازار را در سیطره خود دارد و به ظاهر باید با قیمت های کمتری هم عرضه شوند  اما اینجا، در وسط شهر اصفهان و در میان فروشندگان تلویزیون هم «تورم» خودنمایی می کند.

به گفته فروشندگان این حوزه، بالا رفتن قیمت ها و بی ثباتی قیمت دلار، چنان تصویر این بازار را برفکی کرده که باعث رکود و خلوتی فروشگاه های صوتی تصویری شده است. گرچه این موضوع در رابطه با تلویزیون نسبت به وسایل دیگر صوتی تصویری نمود کمتری دارد و کمتر به چشم می آید و این را می توانی از شلوغی مغازه های ال سی دی فروشی، متوجه شوی که حتی از نمای بیرونی و از پشت شیشه های تمیز و شفاف و در بین قاب های رنگی تلویزیون ها هم پیداست.

اما به گفته فروشندگان، این شلوغی ها کاذب است و خیلی ها فقط می آیند تا قیمت ها دستشان بیاید و از خرید کردن خبری نیست. نوسانات ارزی اینجا هم خودش را خوب نشان داده و به نوعی بازار را به دست گرفته تا جایی که اگر تا یکی دو سال پیش تلویزیون ها قیمت های متعادل تری داشتند اما اکنون به نسبت گذشته، سر به فلک گذاشته اند و به قولی از قدرت خرید خیلی ها خارج شده اند.

حالا اگر بخواهید یک تلویزیون ال ای دی هوشمند اسنوا 55 اینچ بخرید حداقل باید 18 میلیون تومان هزینه کنید اما همین تلویزیون با برند سونی، بین 37 تا 40 میلیون تومان برایتان آب خواهد خورد و اگر دستتان به دهنتان برسد و جیب پرپولی داشته باشید می توانید سونی 75 اینچی بخرید که قیمتش بین 110 تا 120 میلیون تومان است. این بدان معنا است که هنوز هم برندهایی که در گذشته شهرت داشتند همچنان در صدر هستند.

برای این جنس های با القاب لعاب دار خارجی البته باید یک تا دو میلیون پیاده شوی تا بتوانی کارت گارانتی هم بگیری؛ گرچه خیلی ها به این گارانتی های گران اعتماد ندارند و معتقدند این برگه ها بیشترین فایده اش برای نصب و راه اندازی است که البته به گفته فروشنده ها برای نصب و راه اندازی باید هزینه ای جداگانه پرداخت شود!

با این همه همچنان سامسونگ و سونی و برندهای کره ای در صدر علاقه مندی برای خرید هستند و به نظر می رسد نوستالژی این برندها کار خودش را می کند و مردم بر اساس ذهنتی که نسبت به این برندهای مشهور دارند، ترجیح می دهند اگر پول کافی داشته باشند برای این اجناس هزینه کنند. البته به گفته یک فروشنده در خیابان شیخ بهایی، سامسونگ های اصل هم در بازار فروخته می شود که البته به شکل قاچاق وارد مغازه ها می شوند یا به صورت مجازی خرید و فروش می شوند و به این معنا است که به شکل غیر قانونی وارد ایران می شوند و طبعاً  نه گارانتی دارند و نه اعتبار.

حرف‌های این فروشنده یک معنا دارد؛ تلویزیون‌های سامسونگ همچنان وارد ایران می‌شوند اما واردکنندگان به دولت عوارض نمی‌دهند و خریداران، عوارض خرید محصولی را می‌پردازند که گارانتی ندارد!

این در حالی است که روزگاری نه چندان دور، خیابان شیخ بهایی در تسخیر برند کره‌ای سامسونگ و برند ژاپنی سونی بود و سردرهای خیلی بزرگ آبی رنگ مغازه ها، جلب توجه می‌کرد. حالا همان آبی‌ها، البته به تعداد کمتر، برند «سام» را تبلیغ می‌کنند.

اما در این میان اگر بخواهید با قیمت کمتری تلویزیون بخرید، برندهایی مثل «دوو» قیمت های متعادل تری دارند و قیمت تلویزیون 55 اینچ این مدل بین 23 تا 24 میلیون تومان برایتان آب می خورد. البته در همین رده تلویزیون های «ایکس ویژن» هم هستند که برای خودشان جای پایی در دل مشتریان باز کرده اند و «جی پلاس» ها هم قیمت های نرمال تری دارند؛ البته اگر بخواهید 75 اینچی اش را بخرید باید حداقل 70 میلیون تومان هزینه کنید.

در این میان مدل های ایرانی تر قیمت های کمتری دارند تا جایی که تلویزیون اسنوا 55 اینچ بین 15 تا 16 میلیون تومان است و تلویزیون ال ای دی هوشمند سام الکترونیک 16 میلیون تومان برچسب قیمت خورده است.

فعالان بازار معتقدند نوسانات ارزی اخیر، تأثیر بسیار مخربی بر بازار لوازم صوتی و تصویری گذاشته است چرا که معمولاً بازار لوازم صوتی و تصویری در ماه‌های نخست نیمه دوم سال گرم و پررونق می‌شود و امسال رشد شدید قیمت‌ها و کاهش موجودی در بازار تا حدود زیادی به فعالان این صنف ضربه زده است.

یکی از فعالان بازار لوازم صوتی و تصویری در راسته شیخ بهایی می گوید: «طی مدت اخیر هر یک از فروشندگان، کالاها را با قیمت های مختلفی به فروش می رسانند و در این بین، نمایندگی های فروش به دلیل اینکه نظارت بر روی آنها بیشتر است، ناچارند کالاها را با کمترین میزان افزایش قیمت به فروش برسانند؛ این در حالی است که قیمت ارز نوسانات زیادی دارد و بازار گیج و گم است.»

احمد؛ پسر جوانی است که این شغل از پدرش برای او به یادگار مانده است. او مسئول فروش یکی از نمایندگی های مشهور لوازم صوتی و تصویری است و به قول خودش از روزی که پا به بازار گذاشته، چنین تغییراتی را مشاهده نکرده و بازار را به این شکل بی ثبات ندیده است.

به گفته احمد در حال حاضر قیمت‌ها روال مشخصی ندارند و یک روز ارزان و روز دیگر گران می‌شوند. حرف های او را اگر در کنار وضعیت قیمتی برندهای مشهور و قیمت های سرسام آورشان بگذاری به خوبی متوجه می شوی که این «سام سونگ» ها دیگر مثل قدیم نیستند و بلکه «سام» های بدون سونگی هستند که نه تنها جنسشان اصل نیست؛ بلکه مونتاژ شده های گرانقیمتی هستند که هنوز هم نان برند اصلی را می خورند.

وارد یکی از فروشگاه های بزرگ صوتی تصویری در همین راسته که بشوی این مسئله را به خوبی لمس خواهی کرد. فروشگاه پر شده از لوازم متنوع صوتی تصویری که این بار نه چشم بادامی های ژاپنی، بلکه چشم بادامی های  چینی بر آن سلطه یافته اند و بازار را به دست گرفته اند؛ موضوعی که فروشنده ها هم آن را تصدیق می کنند و می گویند: «همه قطعات از چین وارد می شود و در ایران به شکل مونتاژ شده فروخته می شود.»

اما با وجود تنوع محصولات و تنوع قیمتی آنها مشخص است که بازار لوازم صوتی و تصویری مثل قبل نیست و حتی یکی دو میلیون پایین و بالا بودن قیمت ها باعث شده برندهای معتبر نیز دیگر مثل قبل نتوانند بازارگرمی کنند.