نصف جهان: این روزها سر نخواستن محمد رضا خلعتبری دعواست و هیچ تیم مطرح و حتی متوسطی او را نمی خواهد. این بازیکن ریز نقش حالا بیش از هر زمانی یکی از کم مشتری ترین بازیکنان لیگ برتر شده و این موضوع باعث شده است تا برخی روزنامه ها و رسانه ها در گزارش هایی به وی یادآوری کنند که چه سقوط آزادی داشته است.

یکی از این گزارش ها را با هم می خوانیم:

محمدرضا خلعتبری را حداقل در دهه اخیر، تا این حد بی مشتری ندیده بودیم.

از آن همه هیاهوی نقل و انتقالاتی، از آن همه سر و صدا و آن همه پیشنهاد حالا تنها یک نام مانده است؛ محمدرضا خلعتبری، مهاجمی که تیم‌های لیگ برتری برای جذب او سر کیسه را حسابی شل می‌کردند و سر و دست می‌شکستند این روزها نه پول آنچنانی می‌خواهد و نه پیشنهادی وسوسه انگیز، فقط تیمی را می‌خواهد که همچنان در لیگ برتر باشد و روزگار سپری کند.

خلعتبری را حداقل در دهه اخیر، تا این حد بی مشتری ندیده بودیم. مهاجمی که پس از سال ها بازی برای سپاهان، پرسپولیس، الوصل امارات و پر کردن حساب بانکی دیگر نیازی به افزایش صفرهای قرارداد ندارد.

او دنبال مکانی آرام برای گذراندن روزهای پایانی فوتبالش است. به همین دلیل هم بود که ابتدای فصل قبل به تبریز رفت تا برای گسترش فولاد بازی کند. آنجا هم اوضاع بر وفق مراد این مهاجم سرعتی نبود تا به تهران کوچ کند و به سایپا و فرکی برای بقا کمک کند. کمکی که آنچنانی هم نبود تا علی دایی قلم قرمز روی نام او بکشد و درخواستی برای تمدید قرارداد او به باشگاه ندهد.

مهاجم ۳۳ ساله و اهل رامسر فوتبال ایران، یکی دو پیشنهاد دم دستی دارد که باید یکی از آنها را انتخاب کند. شهاب گردان که دوست صمیمی خلعتبری است برای حضور او در پدیده رایزنی‌هایی را انجام داده است اما به نظر می‌رسد سرانجامی نداشته است و رضا مهاجری نظری روی جذب خلعتبری ندارد. این را می‌شود از تحرکات پدیده در فصل نقل و انتقالات برداشت کرد چون این باشگاه نه مذاکره‌ای با خلعتبری انجام داده و نه پیشنهادی به او حتی در حد حرف کرده است.

کار خلعتبری به جایی رسیده که سپیدرود رشت هم شایعه جذبش را تکذیب می‌کند. علی نظرمحمدی یکی دو روز قبل اعلام کرد که برنامه‌ای برای جذب خلعتبری ندارد و این یعنی پایان آرزوهای بازیکنی که زمانی یکی از ستون‌های تیم ملی بود و مدعی بازی حتی در جام جهانی.

برای خلعتبری حالا فقط یک پیشنهاد مانده است. اینکه به مشهد برود، پیراهن سیاه جامگان را بپوشد و دوباره روز از نو و روزی از نو. بازگشت به نقطه صفر. همانجایی که در سال های نخست دهه ۸۰، خلعتبری را در قامت بازیکنی آینده دار به فوتبال ایران معرفی کرد و نقشی انکارناپذیر در پیشرفت او داشت. همان روزها وقتی خلعتبری در ورزشگاه آزادی آتش به راه انداخت و با گذر از چند بازیکن اسم و رسم دار پرسپولیس، آن گل زیبا را به ثمر رساند، رسانه‌ها با لقب «دیگو آرماندو خلعتبری » از او استقبال کردند.

خلعتبری دوباره باید به آن شهر برود، پیراهنی مشکی و قرمز بر تن کند و البته با مربی سابقش کار کند؛ اکبر میثاقیان که به نظر روش استفاده از خلعتبری را بهتر از هر مربی دیگری بلد است و می‌داند چگونه از خلاقیت، سرعت و تکنیک این مهاجم در راستای به ثمر نشستن اهداف تاکتیکی تیمش سود ببرد.

مهاجم فصل قبل سایپا، گویا با مدیران باشگاه سیاه جامگان مذاکره کرده و به توافق‌هایی نیز دست یافته است. خلعتبری به همین دلیل به سیاه جامگان نزدیک شده و بعید نیست در لیگ هفدهم پیراهن این تیم مشهدی را بر تن کند. با این انتخاب، خلعتبری هم به دوست صمیمی‌اش شهاب گردان (دروازه‌بان پدیده ) ملحق می‌شود و هم بدون تیم نمی‌ماند. به این امید که بار دیگر در مشهد و این بار نه ابومسلم که سیاه جامگان احیا شود و به سطح اول فوتبال ایران بازگردد.