جوانب زيادي از تروريسم و به‌خصوص داعش ما را به وحشت مي‌اندازد. اما دخالت زنان در اين امور بسيار شوکه کننده است. زماني که زنان در اعمالي چون ترور، شکنجه و تجاوز سهيم مي‌شوند از خود مي‌پرسيم «چطور ممکن است؟ چطور ممکن است زنان دست به چنين کارهايي بزنند؟»

در سال‌هاي اخير، بيشترين نمونه‌هاي خشونتِ زنان از گروه‌هاي تروريستي بوده است. دکتر «کاترين براون» استاد دين و الهيات در دانشگاه بيرمنگام گفت: «زنان به دلايل مختلف شخصي و سياسي و يا ترکيبي از آنها به گروه‌هاي افراط‌گرا مي‌پيوندند.»

زنان حداقل در ابتدا جذبِ شعارهاي آرماني و نوع‌دوستانه مي‌شوند. اما موضوع عجيب افزايش ميزان بمبگذاران انتحاريِ زن است. در سال 2002، پس‌ از آنکه «وفا آدريس» خود را منفجر کرد، بسياري از گروه‌هاي اسلام‌گرا مشارکت زنان در جهاد را محکوم کردند. استدلالشان اين بود که اگر زن به‌تنهايي سفر کند و پس از مرگ بدنش نمايان شود، عفتش از بين مي‌رود!

اما اطلاعات جمع‌آوري‌شده نشان مي‌دهد در سال 2016، حداقل 29 زن دست به عمليات انتحاري زدند. دکتر براون دو مورد را به‌عنوان انگيزه اصلي زنان در حملات انتحاري نام برد. در سطح شخصي، زنان براي کسب افتخار، آمرزش گناهان و رفتن به بهشت اين کار را انجام مي‌دهند. البته انگيزه مالي هم مطرح است، زيرا به آنها اطمينان خاطر داده مي‌شود که خانواده‌هايشان تا آخر عمر از لحاظ مالي تأمين خواهند بود. جالب است که از ديدگاه آنها پاداش اخروي انتحار برحسب جنسيت متفاوت است: زنان معمولاً براي آمرزش گناهان جنسي دست به اين کار مي‌زنند، اما دلايل مردان متفاوت است.

استفاده از زنان براي سازمان‌هاي تروريستي داراي مزيت استراتژيک است: زنان راحت‌تر از مردها از تدابير امنيتي عبور مي‌کنند، شناسايي‌شان سخت‌تر است و مرگشان بازتاب بيشتري در رسانه‌ها دارد. سازمان‌هاي تروريستي مي‌توانند با مرگ زنان، حس خشونت در مردم را بيدار و از آن در راستاي تبليغ اهداف خود استفاده کنند.

حدوداً 10 درصد از اعضاي گروه‌هاي افراطي را زنان تشکيل مي‌دهند و داستان دخترهاي جواني که از خانه گريختند تا به جهاد نکاح بپيوندند تمام اينترنت را پر کرده اما اين تنها بخشي از داستان است. متأسفانه رسانه‌ها تمرکز نامتناسبي بر «عروس‌هاي جهادي» دارند، به‌گونه‌اي که آنها را شستشوي مغزي داده‌شده و در رؤياي شوهر به تصوير مي‌کشد.

مشکل اصلي، توصيف‌هاي مردسالارانه از زن است. ايده آل سازي عاطفي زنان بايد متوقف شود. دکتر براون به دست داشتن سرباز زن آمريکايي در شکنجه‌هاي زندان ابوغريب اشاره کرد که تلاش‌هاي زيادي براي توجيه آن شد. براون گفت: «زنان هميشه در خشونت‌هاي سياسي در سراسر جهان دست داشته‌اند: حزب پلنگ سياه، فراکسيون ارتش سرخ و بسياري موارد ديگر. حافظه فرهنگي ما بسيار ضعيف است.»