سرهنگ علیفر این روزها محبوبیت زیادی در شبکه های اجتماعی دارد. او که از مخالفان شدید دفاع خطی است مهمان خبرآنلاین بود و به سئوالات این پایگاه خبری درباره انتقادهایش از مربیان روز اروپا پاسخ داد. بخش هایی از این گفتگوی مفصل را بخوانید.

یکی از اصلی ترین سئوال ها درباره آن بیانیه تند شما بود که کمی از ادبیات علیرضا علیفر دور بود. ما حقیقتاً فکر می کنیم که خود شما آن را ننوشتید!

مطمئناً خودم نوشتم. من یک چیزی را خدمتتان عرض کنم اصلاً به کسی اطمینان ندارم که چنین کاری را به او بسپارم.

حتی جواد خیابانی یک متنی را به چند نفر فرستاده بود که خیلی شبیه نوشته شما بود!

باور کنید که من جواد خیابانی را سه چهار سال است اصلاً ندیده ام. حتی تلفنی هم با او حرف نزدم. جواد در این قضیه به من محبت کرد. اما در مجموع من گزارشگر های همکارم را خیلی نمی بینم. شما انگار هنوز شخصیت من را کامل نشناختید. من کسی هستم که حتی کوچک ترین کار خودم را به کس دیگری واگذار نمی کنم. خصوصاً چنین مسائلی را که اینقدر مهم هستند.

پس خیلی شاکی بودید؟

پاسخ شما این است که صبوری انسان بالاخره نقطه پایانی دارد. من به آن نقطه پایان رسیدم.

فردای این پایان صبوری تان، ماجرای عادل پیش آمد ولی شما اصلاً واکنشی نشان ندادید.

اتفاقاً همان شب یکی از دوستان صدای عادل را برای من فرستاد و گفت « آقا این هم از رفقا و همکارانت! » ولی در واقع عادل اصلاً چیزی نگفته بود. نمی دانم چرا این قضیه اینقدر بزرگ شد. عادل فقط گفت « کاری هم با معمار ورزشگاه نداریم. اصلاً چه کاریه؟! » این اصلاً چه کاریه حتی خیلی جمله قشنگی بود. یعنی اینکه علیفر سال ها این اطلاعات را می داد. در حالی که کسی از این چیز ها نمی گفت. حالا عادل گفت که چه کاری است که اسم معمار ورزشگاه را بگوییم و برای خود دردسر درست کنیم؟

این دفعه با آنتونیه کونته به مشکل خوردید!

من با کونته مشکل ندارم. ولی هر مربی ای که با دفاع خطی بازی کند را حتی خوبی هایش را هم فراموش می کنم. من تصور می کنم که آقای کونته خیلی عقیده ای به عقب بردن دفاع آخر خود ندارد. ولی باز هم اینطور نیست که بگوییم خطی بازی می کند.

کار آقای کونته فقط محدود به چیزی است که در تمرینات به بازیکنان می گوید. این را هم توجه داشته باشید که فوتبال در حال تکرار شدن است. یعنی فوتبال امروز همان چیزی است که صد سال پیش بود و اصلاً آنقدر سخت نیست که همه تصور می کنند.

فابیو کاپلو را هم قبول ندارید؟

او هم فقط یک شخصیت شناخته شده است. من کاپلو را هم به عنوان یک مربی قبول ندارم.

فصلی که رم با کاپلو در سری A قهرمان شد؛ در حین گزارش بازی این تیم با سمپدوریا وقتی رم 2-0 عقب بود، شما گفتید من اگر جای آقای سنسی بودم همین فردا کاپلو را برکنار می کردم. ولی آخر فصل رم با کاپلو بعد از سال ها قهرمان ایتالیا شد.

من این بازی را به خاطر نمی آورم. من هیچوقت حرفی را بدون منطق نمی زنم. در همین فصل که رئال مادرید بازی خودش را 4-0 به بارسلونا باخت، من گفتم اگر جای آقای پرز بودم همین فردا بنیتز را اخراج می کردم. این مربی یکی دو بازی دوباره بد نتیجه گرفت و اخراج شد. من که همه حرف هایم را یادم نمی ماند. ولی اگر اینها را مرور کنید، می بینید که برای مثال از هر هفت بار که چنین حرفی را زدم، شش بار درست از آب درآمده است. من همیشه شرایط را بررسی می کنم. همیشه خودم را جای مدیر تیمی می گذارم که می خواهم درباره اش صحبت کنم. من اگر جای مدیر رئال مادرید بودم، مربی تیمی که در برنابئو جلوی بارسا اینطور می بازد را اخراج نمی کردم، اعدام می کردم!

اگر مدیر بودید، زیدان را به عنوان سرمربی انتخاب می کردید؟

در این شرایط بله. ولی او را اصلاً به عنوان مربی قبول ندارم. من وقتی گواردیولا و مورینیو را قبول ندارم، زیدان که اصلاً مربی نیست که من بخواهم او رامقایسه کنم. زیدان فقط به واسطه محبوبیتی که داشت بهترین گزینه در آن مقطع از فصل بود و قهرمانی او در اروپا هم فقط یک اتفاق بود.

برانکو را در مقایسه با کی روش چطور می بینید؟

من اصلاً این دو نفر را با یکدیگر نمی توانم مقایسه کنم. آقای کی روش از لحاظ جایگاهی که در فوتبال دنیا دارد یکی از مشهور ترین هاست. ولی آقای برانکو استعدادی که آقای کی روش در مربیگری ندارد را داراست. من اگر قرار باشد بین آقای کی روش و برانکو یکی را انتخاب کنم، حتماً برانکو را انتخابمی کنم.

اگر می خواستید برای منچستر یونایتد مربی انتخاب کنید، چه کسی مد نظرتان بود؟

مطمئناً آقای فن خال پوسیده را انتخاب نمی کردم. ایشان چه کرد؟ حتی سهمیه هم برای تیمش نگرفت. من قبلاً هم گفتم. کسانی که مخالف علیفر هستند، طرفدار مورینیو، گواردیولا یا فن خال هم نیستند. اینها اگر کمی فکر کنند به حرف من می رسند که هیچکدام از این شخصیت ها مربیان برتر دنیای فوتبال نیستند. من اگر مدیر منچستر یونایتد بودم، کسی را به این تیم می آوردم که شاید حتی تازه کار و جوان باشد. چون بار دیگر می گویم هر معروفی، معتبر نیست.