پليس بودن از آن دست مشاغلي است که حضورش را در بيشتر مجموعه‌هاي تلويزيوني و فيلم‌هاي ايراني شاهد هستيم. سواي ژانرهاي پرطرفدار پليسي و جنايي و مجموعه‌هايي که با همين مضمون با مشارکت و همياري نيروي انتظامي کشور تهيه مي‌شوند، در عمده ژانرهاي ديگر شامل اجتماعي و خانوادگي و حتي طنز، در لحظاتي از قصه پاي پليس به داستان باز مي‌شود و به کمک رفع گرفتاري‌هاي شخصيت‌ها مي‌آيد.

به گزارش آریا، در مجموعه ليسانسه‌ها که اين شب‌ها سري دومش روي آنتن بود، پليس نقشي پررنگ‌تر از هميشه داشت و مي‌توان گفت با تيزهوشي قلم سروش صحت و ايمان صفايي و صدالبته مشارکت خوب نيروي انتظامي، سيماي متفاوت و حتي شوخ از اين نيروهاي زحمتکش کشور به تصوير درآمده بود. در کنار بازي جدي بهنام تشکر در نقش جناب سروان، شخصيت ستوان نصيري با صداي خاص و موتور پليسي و حضور هميشه در صحنه‌اش حسابي به چشم مخاطبان آمده و در اولين تجربه بازيگري مهدي ربيعي، او را به يکي از کاراکترهاي محبوب اين شب‌هاي تلويزيون تبديل کرده است.

به عنوان اولين سوال بايد اين نکته را بپرسم که شما در زندگي واقعي هم پليس هستيد؟

(مي‌خندد) نه، پليس نيستم!

پس چطور در اولين تجربه جدي بازيگريتان توانستيد شخصيت اين پليس را اين‌طور ملموس و باورپذير ايفا کنيد؟ آشنايي‌تان با آقاي صحت چگونه رقم خورد؟

علاقه به بازيگري مدت‌هاست در من وجود دارد و همين علاقه موجب شد از سال 84 سراغ تئاتر بروم. کارم را با بازي در ژانر کودک شروع کردم، دوره‌اي به کلاس‌هاي سيامک صفري رفتم و در چند مجموعه نقش‌هايي را بازي کردم تا نوبت به مجموعه «شمعدوني» سروش صحت رسيد. قرار بود در آن مجموعه نقش يک پزشک را ايفا کنم اما بعد از چند بار رفت‌وآمد، نهايتا قسمتم نشد که اين نقش را بازي کنم. در آنجا از آقاي صحت و دستيارش خواهش کردم در ساخت پروژه‌هاي بعديشان با من تماس بگيرند.

يعني از همان ابتدا براي بازي در نقش ستوان نعيمي در نظر گرفته شده بوديد؟

نه؛ کار اصلي من ساختمان است و از آنجا که با کارگران افغان در ارتباط هستم، در مجموعه ليسانسه‌ها قسمتي وجود داشت که براي بازي در آن به چند کارگر افغان احتياج داشتند. به همين بهانه با من تماس گرفتند تا چند بازيگر به آنها معرفي کنم. من هم داشتم آنها را راهنمايي مي‌کردم که چطور بازي کنند، آوازي به افغاني خواندم و آقاي صحت ازم پرسيد که دوست دارم بازي کنم يا نه؟ جواب من هم مسلما مثبت بود. ابتدا قرار بود نقش سرکارگر ساختمان را بازي کنم و بعد متوجه شدم به دنبال بازيگري براي ايفاي نقش پليس خاص داستان هستند. از چند نفر تست گرفتند و راضي نبودند. بعد من تست دادم و بازي‌ام مورد قبول واقع شد.

آن صداسازي و لحن خاص شخصيت از ابتدا در متن وجود داشت يا پيشنهاد خودتان بود؟

گويش را در ابتدا خودم انجام دادم؛ بعد آقاي صحت شنيدند و خوششان آمد.

شخصيت ستوان نعيمي در فصل اول سريال کم‌رنگ‌تر بود و حالا در فصل دوم بيشتر شاهد بازي‌اش هستيم. به نظر مي‌رسد اين شخصيت به مرور در داستان پررنگ شد و از ابتدا قرار نبوده خيلي در مجموعه حضور داشته باشد؛ درست است؟

بله؛ وقتي فصل يک در حال ضبط بود، قرار شد من فقط در چند صحنه خارجي و خياباني بازي داشته باشم. حتي قرار نبود کل بازي‌ام با اين لحن و گويش باشد؛ تز فکري‌ام اين بود که اين پليس هروقت جوگير مي‌شود يا پشت بي‌سيم است، لحن صدايش عوض شود و اين‌طور صحبت کند.

ايده اين صدا را از کجا گرفتيد؟ تقليدي از دوبله فيلم‌هاي وسترن است؟

عده‌اي به ياد فيلم‌هاي وسترن افتاده‌اند و عده‌اي هم فکر مي‌کنند لحن حامد بهداد را تقليد مي‌کنم! اين صدا به شخص خاصي ربط پيدا نمي‌کند. در چند سکانس اول، لحن ديالوگ‌گويي‌ام کاملا عادي بود و فقط پشت بي‌سيم عوض مي‌شد. بعد آقاي صحت تصميم گرفت در همه صحنه‌ها اين‌طور صحبت کنم و لحنم ادامه پيدا کرد.

ادامه دادن اين لحن صدا و فرم صورت شايد براي چند سکانس کار ساده‌اي باشد؛ اما هرچه شخصيت پررنگ‌تر مي‌شود کار دشوار شده و به حنجره بازيگر فشار مي‌آورد. اين نوع بازي کردن براي شما سخت نبود؟ اذيت نمي‌شديد؟

دقيقا. بازي کردن در نقش‌هاي تيپيکال دشواري‌اش دوچندان است؛ چرا که هم بايد روي ديالوگ تمرکز کرد و هم تيپ را نگه داشت. البته من شخصا صداسازي را دوست دارم و تقليد صدا را سال‌هاست که دنبال مي‌کنم. ضمن اين‌که سروش صحت حتي روي آکسان کلمات بازيگران هم حساس است، بارها برداشت بازيگران را تکرار مي‌کند. کار کردن با او برايم به منزله دانشگاه بود.

نکته‌اي که ستوان نعيمي را در ميان ديگر پليس‌هاي مجموعه‌هاي تلويزيوني متمايز مي‌کند، جنس فانتزي و نوع شوخي‌هاي آن است؛ همکاري نيروي انتظامي در شکل‌گيري اين شخصيت چقدر بود؟ چه بازخوردهايي از سوي آنها ديديد؟

برخوردهايي که من از جانب پليس‌ها و ديگر شاغلان نيروي انتظامي ديده‌ام، بسيار خوب است و تا به حال هيچ‌کس را نديده‌ام که از اين شخصيت ناراحت باشد. فرهنگ ما به مسيري رفته که با هيچ‌کس نمي‌توان شوخي يا حتي انتقاد کرد اما ليسانسه‌ها مجموعه‌اي طنز است و از فصل اول تلاش کرده اين فرهنگ را جا بيندازد که مي‌توان با همه شوخي کرد. درست است که در اين مجموعه با پليس‌ها شوخي کرديم، اما شوخي‌هايمان از اقتدار آنان کم نکرد. ستوان نعيمي گرچه جوگير است، اما در همه صحنه‌ها بسرعت ظاهر مي‌شود و هيچ مجرمي از دستش در نمي‌رود. حتي نوع ديالوگ‌گويي‌اش که فعل ندارد هم به دليل همين سرعت عملش است.

بازخورد مخاطبان چطور است؟

دلم نمي‌خواهد حرفم حمل بر خودپسندي باشد؛ اما رفتارهايي که از جانب مردم و در سطح جامعه مي‌بينم برايم باورنکردني است. انگار اين موفقيت يکشبه رخ داده و همه از نقشم استقبال کرده و دوستم دارند. حتي بچه‌هاي کوچکي که همبازي‌ دخترم هستند مرا مي‌شناسند و مي‌گويند مجموعه را نگاه مي‌کنند. اين اتفاق خوبي است که ارتباط مردم را با پليس در جامعه، بيش از پيش مهربانانه کرده است و شاهد تاثيرات مثبت نقش بويژه روي کودکان هستيم.

پس با وجود اين همه استقبال به نظر مي‌رسد در آينده شما را بيشتر در قالب بازيگري مجموعه‌هاي مختلف ببينيم!

بله؛ مدت‌ها بود دنبال بازيگر شدن بودم و براي رفتن مقابل دوربين لحظه‌شماري مي‌کردم. واقعا از آقاي صحت به خاطر اعتمادي که به من کرد سپاسگزارم؛ چون من در جاهاي ديگري هم تست داده بودم و هيچ‌جا اين برخورد خوب را نديدم. حتي عده‌اي پيشنهاد مي‌کردند پول بدهم تا بازيگر شوم! اما در ليسانسه‌ها اين‌طور نبود و سفارشي‌کاري نمي‌ديديم./زهرا غفاري