نصف جهان: سندروم داون که در گذشته مونگليسم نيز ناميده مي‌شد، يک بيماري ژنتيکي است که به دليل حضور تمام يا بخشي از يک کروموزوم اضافي در جفت کروموزوم 21 به وجود مي‌آيد که در اصطلاح علمي تريزومي 21 ناميده مي‌شود.

اين بيماري داراي علايم مختلف از جمله ناهنجاري‌هاي عمده يا خفيف در ساختار يا عملکرد ارگان‌هاست.

از جمله علايم عمده و زودرس که تقريباً در همه بيماران مشاهده مي‌شود، وجود مشکلات يادگيري و نيز محدوديت و تأخير رشد است.

ناهنجاري‌هاي فک و صورت، ناهنجاري‌هاي قلبي- عروقي و خطر ابتلاي بيشتر به انواع بيماري‌ها نظير آلزايمر، لوسمي و عفونت‌ها نيز از پيامدهاي اين بيماري است.

علايم ظاهري سندروم داون، وجود يک خط عرضي در کف دست به جاي دوتا، چين‌هاي کنار داخلي صورت، بيني کوچک و سر بالا و گوش‌هاي کوچک‌تر و کمي پايين‌تر و... است.

سندروم داون، آنقدر داستان دارد که والدين گاهي يادشان مي‌رود شنوايي کودک را چک کنند. ولي همين سيستم شنوايي اگر به موقع درمان شود، گام مؤثري در توانبخشي اين کودکان به عهده دارد.

جالب است بدانيد 8 درصد از کودکان مبتلا به سندروم داون از کم شنوايي حسي عصبي رنج مي‌برند؛ يعني اختلال مستقيم عصب شنوايي. اختلال شنوايي يکي از اختلالات شايع در کودکان سندروم داون محسوب مي‌شود.

تقريباً 75درصد کودکان مبتلا به سندروم داون داراي اختلال شنوايي يکطرفه (در يک گوش) يا دوطرفه دردو گوش هستند، اما شايع ترين اختلال شنوايي در اين کودکان، کم شنوايي انتقالي است که ممکن است به‌دلايل مختلف از قبيل ناهنجاري‌هاي مادرزادي، اختلالات شيپور استاش، عفونت گوشي، باريکي بيش از حد کانال گوش، ناهنجاري‌هاي استخوانچه‌اي و... ايجاد شود.

به ياد داشته باشيد باريکي بيش از حد مجرا در اين کودکان هميشه دردسرزاست و باعث تجمع جرم گوش در بازه‌هاي زماني کوتاه مي‌شود. اين جرم به راحتي مي‌تواند اين کودکان را از 50 درصد اصوات محيطي محروم کند.