دولت در این برهه اقتصادی همانطور که گوش‌هایش را نسبت به وضعیت گرانی و اقتصاد کشور گرفته است متاسفانه همچنان سخنگو نداشته و زبانش را هم در مورد انتقادات مردم بسته است.

 روز سه‌شنبه ۲۶ تیرماه سال جاری آخرین جلسه محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت با خبرنگاران برگزار شد و روز سه‌شنبه ۹ مرداد ماه امسال، نوبخت در صفحه توئیتر خود از تغییر سخنگوی دولت دوازدهم با موافقت روحانی خبر داد؛ با این تصمیم رئیس‌جمهور، نوبخت در ریاست سازمان برنامه و بودجه ماند و قرار شد سخنگویی دولت را فرد دیگری بر عهده بگیرد؛ امروز حدود ۴۸ روز از آخرین نشست خبرنگاران در ساختمان کوثر و ۳۴روز از پذیرش استعفای نوبخت می‌گذرد و هنوز دولت دوازدهم فردی را برای سخنگویی و پاسخگویی به مطالبات مردم در این شرایط بحرانی اقتصادی انتخاب نکرده است.

براساس این گزارش، وضعیت این روزهای جامعه بخصوص از نظر اقتصادی خوب نیست و مردم با مشکلات معیشتی روبرو هستند. مردم در حالی این روزها با افزایش قیمت‌ها روبرو هستند و قدرت خریدشان کاهش می‌یابد؛ که در جنگ اقتصادی هستیم و دشمن هر روز برنامه و نقش خود را اجرایی می‌کند و دولت نباید منفعل باشد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب در مراسم در بیست و نهمین سالگرد ارتحال امام(ره) در خردادماه امسال با بیان اینکه امروز نقشه دشمن فشار اقتصادی، فشار روانی و فشار عملی است تصریح کردند: هدف هر سه نوع فشار دشمن هم سیطره بر کشور عزیز ما ایران است. همچنانی که بر برخی کشورهای بدبخت روسیاه منطقه سیطره دارد.

ایشان، فشار اقتصادی را تحریم و جلوگیری از همکاری کشورها در زمینه‌های اقتصادی با ایران دانستند و ادامه دادند: نتیجه‌ای که آن‌ها می‌خواهند از فشار اقتصادی بگیرند، زیر فشار قرار دادن صرفاً دستگاه دولت و حکومت نیست؛ می‌خواهند ملّت ایران را به خیال خودشان به ستوه بیاورند. می‌گویند ملّت ایران را به ستوه بیاوریم تا نظام اسلامی ناچار بشود تسلیم زورگویی‌های ما بشود. هدف‌شان این است. نه ملّت را شناخته‌اند نه نظام را شناخته‌اند. به توفیق الهی و به فضل الهی و با تلاش مسئولین و با همّت مردم، ان شاءالله هدف دشمن در فشار اقتصادی به کلی ناکام خواهد ماند.(اینجا را بخوانید)

این روزها دولت در مقابل وضعیت اقتصادی نقش انفعالی به خود گرفته و به اعتقاد برخی کارشناسان به نظر هنوز جنگ اقتصادی را باور نکرده است و در رفتار و سیاست دولت شاهد آن نیستیمِ؛ مثلا همین عدم تغییر کابینه با توجه به اینکه شخص رئیس جمهور، معاون اول و رئیس دفتر رئیس جمهور به آن اشاره کرده بودند نشانی بر این مساله است . اما دولت امتناع کرد و مجلس دست به کار شد و با رای به استیضاح دو وزیر، تغییرات کابینه را کلید زد و تنها اقدام دولت تغییر رئیس کل بانک مرکزی و کنار گذاشتن سخنگوی دولت بود. (در الف بارها به موضوع تغییر کابینه پرداخته شده است).

براساس این گزارش همانطور که در بالا اشاره شد امروز نزدیک به ۴۸ روز است که دولت نتوانسته فردی را برای سخنگویی انتخاب کند و هنوز مشخص نیست چه کسی قرار است ریاست جلسات در روزهای سه‌شنبه‌ ساختمان کوثر در پاستور را به عهده بگیرد؛ البته این بی توجهی ها در سایر حوزه ها نیز قابل مشاهده است ، به طور مثال با گذشت چند ماه هنوز سفارت ایران در چین، هند و برخی کشورها که با ایران رابطه استراتژیک دارند، بدون سفیر اداره می‌شود و هنوز در مورد آن تصمیم گیری نشده است و یا اینکه پس از استیضاح دو وزیر توسط نمایندگان مجلس، این دو وزارتخانه با سرپرست اداره می‌شوند.

آیا دولت نمی‌داند که نبود سخنگو که بتواند پاسخگوی سوالات باشد و یا اداره وزارتخانه با سرپرست چه عواقبی دارد؟