یکی از ابزارهای کری خواندن برای تیم‌ها، ستاره‌هایی است که روی پیراهن خود قرار می‌دهند.

جنگ ستاره بر روی پیراهن تیم ها محدود به کشور ما نیست. باشگاه های بزرگ جهان هم برای نشان دادن افتخاراتشان، با یکدیگر رقابت می کنند.

المپیک مارسی به عنوان تنها قهرمان فرانسوی لیگ قهرمانان اروپا در سال 1993 یک ستاره طلایی بالای لوگوی خود ثبت کرده است. اما دوازده سال پیش از آنان و در سال 1981 باشگاه سنت اتین با کسب دهمین قهرمانی در لیگ برتر فرانسه رکورد دار قهرمانی در پنجمین لیگ معتبر اروپایی شد. آنان تصمیم گرفتند برای ثبت همیشگی این افتخار، ستاره سفیدی بر روی پیراهن خود ثبت کنند. این دو ستاره، به بخش ثابتی از کری خوانی ها و بحث میان هواداران المپیک مارسی و سنت اتین تبدیل شده است.

ایتالیا؛ کالچوپولی و سه ستاره ای که دیرتر محقق شد

یوونتوس نخستین باشگاه تاریخ فوتبال بود که اقدام به ثبت ستاره بر روی پیراهن خود کرد. پس از قهرمانی سری آ در سال 2014 یوونتوسی ها معتقد بودند آنان به سی و دومین قهرمانی خود دست پیدا کرده اند. اما فدراسیون فوتبال ایتالیا قهرمانی تورینی ها در فصول 2005 و 2006 را به دلیل رسوایی کالچوپولی از آنان پس گرفته بود. مالکان یوونتوس که از این تصمیم ناراضی بودند، علاقه ای به ثبت ستاره سوم بر روی پیراهن خود نداشتند. اما با تاکید آدیداس به عنوان اسپانسر جدید باشگاه، خانواده آنیلی به نقش ستاره سوم رضایت دادند.

در جهان؛ اختلاف و بی نظمی

در سال 2000 فدراسیون فوتبال ترکیه قانونی را تصویب کرد تا در ازای هر پنج قهرمانی یک ستاره بر روی پیراهن تیم ها نقش ببندد. گالاتاسرای با 22 قهرمانی صاحب چهار ستاره است در حالی که فنرباغچه با 28 قهرمانی، پنج ستاره بر روی پیراهن خود قرار نداده است. گلاسکو رنجرز پس از کسب پنجاهمین قهرمانی در لیگ اسکاتلند، پنج ستاره بر روی پیراهن خود ثبت کرد. سلتیک، رقیب دیرینه گلاسکویی ها اعتقادی به این طرح ندارد و تنها ستاره بالای لوگوی آن ها مربوط به قهرمانی در اروپا است.

فارغ از اختلافاتی که میان برخی از باشگاه ها وجود دارد، در بیشتر لیگ های معتبر، قانون یک ستاره در ازای ده قهرمانی برقرار است. قانونی که برای نشان دادن افتخارات باشگاه ها به کار گرفته شده و کری خوانی هواداران فوتبال را وارد مرحله جدیدی کرده است.