نصف جهان: در روزگار نه چندان دور در فوتبال ايران تيم‌ها براي صعود به ليگ برتر اشتياق فراواني داشتند و رقابتي نفسگير بين تيم‌ها حاکم بود تا يک تيم بتواند راهي ليگ برتر شود و حضور در بالاترين سطح رقابت باشگاهي کشور را تجربه کنند. تيم‌هاي پرهوادار زيادي بودند که براي رسيدن به ليگ برتر سرو دست شکستند اما وقتي به ليگ برتر رسيدند به جاي رشد و پيشرفت و توسعه در مسير نابودي قدم گذاشتند! شاهين بوشهر و ابومسلم خراسان شاخص‌ترين آنها بودند. شايد به همين دليل است که اکنون از داخل باشگاه‌هاي ليگ دسته اولي و دل رقابت‌هاي ليگ يک خبرهاي حيرت انگيزي به گوش مي‌رسد که در ليگ برتر پول نيست بايد ببازي!

در اين روزها شايعه شده که هيئت مديره برخي از باشگاه‌ها به مديرعامل و کادرفني خود به طور مستقيم و غيرمستقيم پيام مي‌دهند که بودجه‌اي براي هزينه در ليگ برتر ندارند و بهتر است قيد حضور در ليگ برتر را بزنند! ادامه حضور در ليگ يک به سود همه شان است! شنيدن اين حرف‌ها تعجب برانگيز و حيرت آور است. مگر مي‌شود ليگ يکي‌ها دوست نداشته باشند به ليگ برتر برسند؟! مگر مي‌شود يک مربي نخواهد قهرمان ليگ يک شود و به ليگ برتر برسد؟! اما ظاهراً جواب اين سئوالات مثبت است.

اعضاي هيئت مديره اين باشگاه‌ها اتفاقاً دلايل به ظاهر منطقي هم براي نسخه باختن تيم‌هايشان دارند؛ آنها مي‌گويند در ليگ دسته اول حدود 20 ميليارد تومان هزينه مي‌کنيم اما اگر به ليگ برتر برسيم اين رقم حداقل سه برابر خواهد شد. يعني باشگاه بايد 60 ميليارد تومان هزينه کند اما هيچ درآمد اضافه‌اي وجود ندارد. در واقع حضور در ليگ برتر فقط خرج اضافه روي دست مديران باشگاه‌ها مي گذارد! باشگاه‌هاي ليگ برتري هيچ درآمدي ندارند؛ نه خبري از حق پخش تلويزيوني است نه از حق کپي رايت و....

شايد به همين دلايل منطقي است که تيم‌هاي خصولتي! (چيزي بين خصوصي و دولتي) حاضر نيستند به ليگ برتر بيايند و شايد به همين دليل است که در سال‌هاي اخير فقط تيم پارس جنوبي که وابسته به دولت است به ليگ برتر آمده و ديگر تيم‌ها حاضر نيستند ليگ برتري شوند و ميدان رقابت را براي تيم‌هاي خصوصي خالي مي‌کنند و ليگ برتر را به آنها تعارف مي‌زنند.

اين رقابت معکوس در فوتبال ايران اگر صحت داشته باشد فاجعه‌بار است. اينکه تيم‌هاي دولتي‌ مي‌دانند با حضور در ليگ برتر به دليل قانون! نمي‌توانند کمک دولتي دريافت کنند اما در ليگ يک قانون منعي براي کمک دولت‌ به تيم‌ها ندارد!

تيم‌هاي خصوصي اما به عشق فروش امتياز خود راهي ليگ برتر مي‌شوند و در نهايت سرنوشت شومي پيدا مي‌کنند. زيرا از پس خرج‌هاي ليگ برتر برنمي‌آيند. نمونه مشهودش همين سپيدرود رشت. همين نساجي که اکنون افتان و خيزان مي‌رود و مالکانش مدام از نداري مي‌گويند. کاش اين حرف‌ها واقعيت نداشته باشد اما متأسفانه واقعيت دارد.