نصف جهان: بر اساس نتايج يک پژوهش گسترده در تهران، به طور کلي ميانگين دريافتي در سال 97 در رده کارشناس، 2/8 ميليون، در رده مديران مياني 4/1 ميليون تومان و در رده مديران ارشد 6/2 ميليون تومان بوده است. بنابراين، مي‌توان چنين نتيجه گرفت که ميانگين دريافتي مديران ارشد حدود 2/2 برابر ميانگين دريافتي کارشناسان آن مجموعه است. اين يعني برخلاف تصور رايج، تفاوت متوسط دريافتي ميان مديران ارشد و کارشناسان، آنقدرها هم زياد نيست.

در بخشي از نتايج اين پژوهش، که به بررسي تأثير نوع فعاليت شرکت بر ميزان حقوق و دستمزد پرداخته، مشاهده مي‌شود شاغلان در شرکت‌هاي بازرگاني (صادرات و واردات) بيشترين دريافتي‌ها را در سطوح مديريتي نسبت به مديران در ساير گروه‌ها داشته‌اند.

مقايسه دريافتي افراد در بخش دولتي و خصوصي نشان مي‌دهد ميانگين دريافتي مديران در اين دو بخش تقريباً برابر است اما کارشناسان شاغل در بخش دولتي حدود 25 درصد بيش از همتايانشان در بخش خصوصي حقوق مي‌گيرند. در شرکت‌هاي بين‌المللي اما بحث متفاوتي را شاهد هستيم و تفاوت زيادي در ميانگين درآمد به ويژه در سطح مديران ارشد وجود دارد. بر اساس داده هاي موجود، ميانگين دريافتي مديران ارشد (ايراني) در اين شرکت‌ها مبلغ 12/2 ميليون تومان است. در مورد تأثير ميزان سابقه کاري بر دريافتي به نظر مي‌رسد، بيشترين تأثير در سال‌هاي اول کاري تا 15 سال اتفاق مي‌افتد.

در مورد تأثير مدرک تحصيلي، به نظر مي‌رسد تأثير مدرک تحصيلي در بخش دولتي بيشتر باشد. تفاوت دريافتي يک مدير ارشد فوق ليسانس بخش دولتي 25 درصد بيش از همتاي داراي مدرک کارشناسي خودش است. اين ميزان در بخش خصوصي تنها 13 درصد است. اين اتفاق را مي‌توان نشانه مثبتي از تمايل بيشتر بخش خصوصي به مهارت‌گرايي و سنجش افراد بر اثر توانمندي و اثربخشي آنها و نه صرفاً مدرک تحصيلي دانست.