نصف جهان: رضا شكاري در حالي به تراكتورسازي پيوست كه به شدت نزديك به حضور در پرسپوليس بود. اين تغيير جبهه ناگهاني اما مي‌تواند پيامدهايي داشته باشد. به دلايل مختلف، فضاي باشگاه تراکتورسازي آماده سوءتفاهم است. به عنوان مثال آنها بعد از جذب اميد عاليشاه به عنوان بازيکن سرباز و البته پس از ارايه چند نمايش ضعيف از سوي اين بازيکن، به او انگ کم‌فروشي زدند. هنوز هم مصدوميت اميد در خلال بازي با پرسپوليس از سوي برخي هواداران تراكتور به عنوان يك سند جدي خيانت تلقي مي‌شود. داستان محسن فروزان و مشارکت همسرش در اداره سايت‌هاي شرط‌بندي هم که ديگر نيازي به بازگويي ندارد. بنابراين شايد بهتر بود تراکتوري‌ها از جذب بازيکني که در اين مدت به دفعات و آشکارا از علاقه شديد قلبي‌اش به پرسپوليس سخن گفته و بابتش سند و مدرک هم رو کرده، صرف‌نظر مي‌کردند. شكاري حتي بعد از عقد قرارداد با تراكتور هم روي علاقه قلبي‌اش به پرسپوليس پافشاري كرده است. فقط فرض کنيد اگر شکاري در بازي مقابل پرسپوليس يک فرصت گل خالي خراب کند، واکنش برخي هواداران افراطي به او چه خواهد بود؟ آيا بلافاصله با يادآوري مصاحبه‌هاي اين چند وقت، شکاري را به پرسپوليسي بودن و تعمد در خرابکاري متهم نخواهند کرد؟ خب برادر من، اين بازيکنان را نگيريد که خيال خودتان هم راحت باشد.