نصف جهان: فرهاد مهراد، خواننده «کودکانه»، فرهادي که «وحدت» را فرياد مي‌زد، همه مي‌شناسيم. فرهادي را که به معناي آيه‌هاي قرآن ژرف مي‌انديشيد و از ترجمه خرمشاهي گلايه داشت، چطور؟ آن،که دنبالش مي‌گرديم اينجاست، فرهادي که دوست حسين الهي‌قمشه‌اي است،‌ عاشق کتاب خواندن است، نماز مي‌خواند، عربي مي‌داند و آنقدر با قرآن مأنوس است که بر ترجمه بهاءالدين خرمشاهي حاشيه مي‌نويسد و از ترجمه‌اش ايراد مي‌گيرد.

به گزارش «خبرآنلاين»، فرهاد به گواه دوستان و آشنايان بسيار کتاب مي‌خواند و به «دايره المعارف متحرک» مشهور بود. عربي دانستنش هم چيز عجيبي نيست چرا که علاوه بر مطالعه بسيار بخاطر شغل پدر مدتي را ميان اعراب زندگي کرده بود. در کتاب «چون بوي تلخ خوش کندر» هم تسلط فرهاد بر عربي و ارمني تأييد شده، هر چند خودش در گفتگويي که متنش در انتهاي کتاب چاپ شده است، با تواضع مي‌گويد «بنده فقط کمي زبان انگليسي بلدم و ديگر هيچ!».

شايد به همين دليل است که ترجمه بهاءالدين خرمشاهي از قرآن را با دقت بالا و پايين مي‌کند و در سطرهاي آن‌ ايرادهايي مي‌بيند.

فرهاد وقتي به ترجمه آيه 92 از سوره نحل مي‌رسد، با خواندن ترجمه راضي نمي‌شود. اينجاست که در حاشيه مي‌نويسد: «وا مي‌تافت»، حال آنکه آنچه در زبان بانوان و در نوشتن نيز به کار مي‌رود، شکافتن است. پس مترجم بايستي مي‌نوشت: «پشم‌هايي را که مي‌بافت... رشته رشته مي‌شکافت». درباره ترجمه خرمشاهي از آيه 31 سوره «يس» مي‌نويسد: «اين ترجمه در خور قرآن نيست». حاشيه‌نويسي‌هاي فرهاد به ترجمه بهاءالدين خرمشاهي از قرآن به مواردي که اشاره شد، محدود نيست و چندين نمونه ديگر از آن در انتهاي کتاب «چون بوي تلخ خوش کندر» وجود دارد.