تفاوت عجيب درآمد کارگر ايراني با کارگر لوکزامبورگي
نصف جهان: در هفته هاي پاياني سال فشردگي مذاکرات براي تعيين حداقل حقوق به اوج ميرسد. مزد در ايران در شورايي متشکل از نمايندگان کارگران، کارفرمايان و دولت تعيين ميشود و مباحث پيرامون تعيين حداقل دستمزد گاه آنقدر پيچيده ميشود که ساعتها وقت صرف ميشود و بدون اينکه نتيجهاي حاصل شود، کار به تعويق ميافتد. قاعده اين است که حداقل دستمزد سال آينده را قبل از پايان سال تعيين کنند، اما در مواردي توافقي حاصل نشده و شاهد اين بودهايم که کار تعيين حداقل حقوق به بعد از عيد موکول شده است.
شکاف عميقي که ميان درآمد و هزينه حداقليبگيران در ايران وجود دارد، مباحث مرتبط با دستمزد را پيچيدهتر هم کرده است. واقعيت اين است که در بهترين حالت حقوق حداقلي يک سوم هزينههاي کارگران را هم پوشش نميدهد، اما در مقابل کارفرمايان نيز مدعي هستند جهش مزدي منجر به افزايش هزينههاي آنها شده و در شرايط بد اقتصادي توليد را زمين ميزند؛ ادعايي که فعالان کارگري و برخي کارشناسان اقتصادي با اين تحليل که هزينه نيروي کار نهايتاً 10 درصد هزينههاي توليد را شامل ميشود، رد ميکنند.
اگر حداقل حقوق را يک ميليون و 517 هزار تومان درنظر بگيريم، با نوسانات دلار، ايرانيهاي حداقليبگير کمي بيشتر از صد دلار در ماه دريافتي دارند. با اضافاتي مانند حق مسکن، بن و... که معمولاً به حداقليبگيران تعلق ميگيرد، بازهم حداقل دستمزد در ايران به 150 دلار نميرسد. به اين ترتيب تفاوت حداقل دستمزد در ايران با لوکزامبورگ که بالاترين حداقل دستمزد را در ميان کشورهاي مختلف دنيا دارد، حدود 2300 دلار در ماه است.
گرچه قانون کار در ايران در اينباره به صراحت اعلام کرده که حداقل دستمزد بايد نيازهاي اوليه يک زندگي کارگري را فراهم کرده و او را از غلتيدن در فقر در امان نگاه دارد، تعيين يک حداقل مزدي براي عموم کارگران خود با موانع مختلف در کشور مواجه است.
باورش سخت است که در اين کره خاکي حداقل مزد در کشوري 20 دلار در ماه باشد و در جايي ديگر 2500 دلار. آخرين بررسيها نشان ميدهد لوکزامبورگ با حداقل مزد ماهانه 2443 دلار بيشترين مزد را به نيروي کار خود ميدهد و در ونزوئلا که درگير سختترين بحران اقتصادي است ماهانه پولي به عنوان مزد حداقلي پرداخت ميشود که برابر 20 دلار است. لوکزامبورگ، استراليا، فرانسه، نيوزلند، آلمان، هلند، بلژيک، انگليس، ايرلند و کانادا ده کشور اول دارنده بيشترين حداقل دستمزد هستند. در مقابل ونزوئلا، ايران، پاکستان، اوکراين، هند، مصر، آلباني، مالزي، مراکش و آفريقاي جنوبي کمترين حداقل دستمزد را دارند.
نميتوان منکر اين واقعيت شد که حداقل مزد در ايران بسيار پايين است و حتي اگر بخواهيم به خط فقر رسمي برسيم بايد به ميزان زيادي به دستمزدها اضافه شود. با چنين روندي ميتوان گفت چون حداقل مزد در ايران بيش از 20 برابر کمتر از کشورهايي مانند لوکزامبورگ و استرالياست، ايرانيها به همين ميزان از رفاه کمتري برخوردارند. گرچه علاوه بر حداقل حقوق، موارد ديگري هم هستند که بر رفاه اقتصادي و اجتماعي تأثير دارند.
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰