میشل ولبک نویسنده پیش از حضور جلیقه زردها، شکل گرفتن آنها را در یکی از رمان‌هایش پیشگویی کرده بود.

میشل وِلبک مهم‌ترین نویسنده نسل جدید فرانسه معمولا در رمان‌هایش به موضوعات روز که صدر اخبار جهان هستند، می‌پردازد و بسیاری از این موضوعات در فرانسه و اروپا جنجال‌برانگیزند. او به‌عنوان پیام‌آور مدرن عصر حاضر که پیشگویی‌هایش تاکنون درست از آب درآمده‌اند، بر این باور است که «بعد از کرونا همه چیز دقیقا مثل قبل خواهد بود». این نویسنده معاصر فرانسوی که سال ۲۰۱۰ به علت خلق رمان «نقشه و قلمرو» برنده جایزه ادبی معتبر گنکور شد، به دلیل طنز نیشدار و رندانه خود به شهرت رسیده‌ است. آثار او سرشار از دلزدگی و بیزاری از جنبه‌های روزمره زندگی اجتماعی است.

میشل ولبک در نامه‌ای که چند هفته پیش در رادیو خوانده شد، ایده «دنیای جدیدِ» پس از اپیدمی کرونا را که جهان تحت‌تأثیر آن قرار می‌گیرد، رد می‌کند. افرادی که ایده‌آلیست‌تر هستند، کسانی که در بحران سلامت فعلی، طلوع تغییری قریب‌الوقوع را دیده‌اند، احتمالا از تجزیه‌وتحلیل میشل ولبک دلسرد خواهند شد. این رمان‌نویس توضیح می‌دهد برخلاف نامه‌ای که چهارم می ‌در کانال رادیویی فرانس اینتر خوانده شد، اعتقادی به ظهور «دنیایی جدید» پس از اپیدمی کرونا ندارد.

او که ملقب به فرزند شورشی فرانسه است، ‌سال ۱۹۸۵ نخستین اشعار و متون ادبی خود را نوشت و پس از انتشار چندین نوشته پراکنده، سال ۱۹۹۸ با کتاب «ذرات بنیادی» به شهرت جهانی رسید. این کتاب با استقبالی فراوان روبه‌رو شد، در مدتی کوتاه به بیش از ۲۰ زبان ترجمه شد و توسط اسکار رولر، کارگردان آلمانی به فیلم تبدیل شد.

ولبک در مورد دنیای پس از کرونا می‌گوید: «به این نوع گفته‌ها که دیگر هیچ چیز مثل قبل نخواهد بود، ذره‌ای اعتقاد ندارم.» نویسنده «نقشه و قلمرو» می‌گوید: «برعکس، همه چیز دقیقا همان‌طور خواهد ماند.» نویسنده معاصر فرانسه که آثار او در خارج از کشور بیشتر خوانده شده است، تأکید می‌کند: «ما بعد از قرنطینه در یک دنیای جدید از خواب بیدار نخواهیم شد. همان دنیا خواهد بود، فقط کمی بدتر.» این رمان‌نویس معتقد است نتیجه اصلی اپیدمی ویروس کرونا «تسریع برخی جهش‌های رو به رشد» به‌ویژه به سمت «کاهش روابط انسان‌ها» خواهد بود. میشل ولبک همچنین افزود: «اپیدمی کرونا دلیلی فوق‌العاده برای بودن خود در این روند سخت ارایه می‌دهد: منسوخ شدن خاصی که به نظر می‌رسد روابط انسانی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.» و ادامه می‌دهد که «گفتن این حرف همانقدر اشتباه است که بگوییم ما تراژدی، مرگ، اندوه و غیره را بار دیگر کشف کردیم.»