نصف جهان: هرکجای شهر را که نگاه کنید تابلویی یا در حال بالا رفتن است و یا عده ای در حال افتتاح یک مجموعه غذاخوری آن هم از نوع قارچ سوخاری،پیتزا و... هستند.

گسترش فست فودها در سطح شهر اصفهان به رشد فزاینده ای رسیده است به این معنی که هر روز شاهد بازشدن مغازه هایی از این نوع هستیم.

اما اگر گذرتان به مغازه های پر زرق و برق فست وفودهای جنوب شهر؛ مرداویج،برج،شیخ صدوق و... افتاده باشدبدون شک اول از همه از دیدن قیمت ها کمی بالا وپایین می شوید و بعد با آوردن بهانه ای از مغازه خارج شده ویا برای اینکه دلتان نیز بی نصیب نمانده باشد یکی می خرید تا دوسه نفری با هم آن را گاز بزنید.

البته گاهی نیز والدین مجبور هستند فقط برای فرزند خود خرید کنند و آنها نقش تماشاچی را ایفا می کنند،چون اگر بخواهند به تعداد بیشتری از همان غذا بگیرند باید کرایه این ماه خانه را به جای صاحبخانه، تقدیم صندوقدار مغازه بکنند!

قیمت ها با نرخ آزاد محاسبه می شود و چندان حساب وکتابی ندارد؛ فقط کافی است شما کمی پنیر اضافه بخواهید ویا به جای سالاد معمولی، یونانی آن را سفارش دهید آن وقت است که در جمع کل، شاهد چند صفر اضافه خواهید بود.

پیتزا پنج هزارتومانی به همراه سالاد و نوشابه رایگان

این طرف شهر اما قضیه به کلی فرق می کند. قیمت ها پایین و محصولات جانبی(!) رایگان است اما از کیفیت و مواد تشکیل دهنده آن لطفا سوال نکنید؛ قدر همان پنج هزار تومانی است که داده اید و اگر هم اعتراض دارید بروید همان جای قبلی پیتزا "آفریکانا "سفارش بدهید.

به وضوح می توان اختلاف طبقاتی را در خوردن یک غذا در این شهر مشاهده کرد. ازپیتزاهای پنج هزار تومانی با ملحقات اضافه والبته رایگان گرفته تا دوبل برگر با خصوصیات برتر که تقریبا یک 50 هزارتومانی پای جیبتان آب می خورد.

مشتریان جنوب شهر و فست وفودهای با مارک وبرندهای خاص معمولا دختران وپسرانی هستند که برای گذران وقت و البته "دور دور" خود احتیاج دارند نیرو بگیرند و تغذیه سالم داشته باشند؛ پس می روند داخل مغازه ویک "رُست بیف" سفارش می دهند و برای گذران وقت از وای فای رایگان آن مکان هم استفاده می کنند تا زمان تحویل غذا صورت بگیرد. ناگفته نماندعده ای نیز در ماشین های کوپه و شاسی بلند همیشه منتظر هستند.

می رسیم به اینطرف شهر، مرد روی موتور نشسته و روبروی مغازه منتظر است.برگه ای که در دست دارد را دائم بالا وپایین می کند و هر پنج دقیقه داخل مغازه کوچکی می رود وسراغ آن پیتزا پنج هزار تومانی را با نوشابه و سالاد رایگان می گیرد. هنوز آماده نیست و تعداد زیاد است و باید چهل دقیقه ای منتظر بماند. داخل نیز جایی برای نشستن نیست و هوا بس ناجوانمردانه سرد است؛ پس مجبور است گوشه ای کِز کند تا نوبتش برسد.دائم گوشی همراه او زنگ می زند وکودکی سراغ وعده پدر را می گیرد: «جانم بابا! دارم می گیرم،آره! برات پیتزا گرفتم(کمی مکث) نوشابه هم خریدم!»

فاصله طبقاتی انگار به فست فودهای اصفهانی نیز رحم نکرده است.دیگر ساندویچ تخم مرغ جایی پیدا نمی شود،اما تخم مرغ زیاد شده و مرغ ها شبانه روز درحال تخم کردن هستند تا بتوانند گردش تخم مرغ را نه فقط در شهر اصفهان که درکل کشور تنظیم کنند.