روزی که رامین رضاییان تصمیم گرفت ریزه اسپور را رها کند و دوباره به پرسپولیس برگردد، می‌دانست باید بابت اشتباهاتش تاوان سختی بدهد. تصمیم ناگهانی رضاییان در تابستان، همه چیز را خراب کرد.

او تصمیم گرفت با رفتن به ترکیه دروازه‌های اروپا را فتح کند اما جایگاه ثابتش در پرسپولیس را هم از دست داد. رضاییان اشتباه کرد و ادعا کرد این بار برای تاوان دادن آماده است.

تاوان رضاییان، صبر بود. بازی فیکس در ترکیب تیم ملی و نیمکت نشینی طولانی در پرسپولیس. برانکو تا هفته هشتم، رضاییان را به نیمکت میخکوب کرد و بعد از آن هم با مضرب 8، دقایقی به او بازی می‌داد. هشت دقیقه بازی اول، 16 دقیقه بازی دوم و 24 دقیقه بازی سوم. رضاییان این بار سر ادعایش ماند و بدون اعتراض روی نیمکت نشست.

اخراج انصاری در بازی با پیکان، بالاخره رضاییان را به ترکیب اصلی پرسپولیس رساند. رضاییان دقیقه 22، گل اول پرسپولیس را ساخت تا با دقایقی کوتاه‌تر از همه، آقای پاس گل پرسپولیس باشد. اواسط نیمه دوم، نفوذهای او ماشین سازی را ده نفره کرد. رامین، تا دقیقه 90 در زمین ماند، نفوذ کرد، موقعیت ساخت و تعویض نشد.