کد خبر: ۱۹۴۳۲۷
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۹ - ۲۳:۴۵

نصف جهان- مرضیه غفاریان: دوستی می گفت «بهار فصل رهیدن دل از زندان زمان است» اما دو سالی می شود که ویروسی منحوس همه ایام را برای زمینیان خزان کرده و حالا دوباره در آستانه بهار، دل ها در بندِ زمان مانده و تنها به اجبار اسیر مکان شده اند؛ با این حال، چه بخواهیم چه نخواهیم، چه منتظر باشیم و یا حال و حوصله عید و سال نو را نداشته باشیم، «نرم نرمک می رسد اینک بهار»...

و این یعنی زمین و زمان فارغ از بلای کرونا به چرخش و گردش خود ادامه می دهند، پس ای دوست! «مگر کم از خاکیم، نفس کشید زمین، ما چرا نفس نکشیم؟»

حالیا بیا همزمان با خانه تکانی های معمول، غبار غم از دل بزداییم و چون طبیعت به پیشواز نوروز برویم، نوروزی که نهمین روزش به نام یوسف زهرا(عج) است.

بیا ما هم «با همین دست تهی» همچو نسیم روز میلاد «گل نرگس» را به رسم هر سال جشن بگیریم و در ششمین روز از فروردین به رسم اجدادمان «شادباشی» بنویسیم و یکپارچه تمنا شویم و ظهورش را فریاد زنیم. بگوییم ای امید دل های خسته، پسر طاها، زمزمه لب های همه الهی عظم البلاست. طلوع کن، خورشید منتظران عالم، در این «طلوع فروردین» تا ما هم «معجزه باران» سخاوت و محبت بی کرانت را به تماشا بنشینیم که «مُنِعَتِ السَّماءُ» و «زمین را عطشی وحشی سوخت»...

خورشید عالم تاب! «زمهریر غریبی» جهان را فرا گرفته و دل ها همه پژمرده و تنها همه افسرده شده اند، انوارت را از ما دریغ مکن تا باز کنیم پنجره های دل هایمان را و باور کنیم بهاران را...

 

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو
آخرین اخبار
پرطرفدارها