نصف جهان: سرمربی ذوب‌‎آهن با وجود نتایج تحسین برانگیز در نفت مسجد سلیمان به ذوب‌آهن رفت و نتوانست نتایج مدنظرش را کسب کند.

مجتبی حسینی در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۹۹ هدایت تیم نفت مسجد سلیمان را به عهده گرفت. او تا آغاز لیگ بیستم تنها دو ماه فرصت داشت؛ اما تیم وی عملکرد مناسبی را در نیم فصل اول لیگ بیستم ارائه داد. بعضی از نتایج تحسین برانگیز نفت مسجد سلیمان را مرور می‌کنیم: پیروزی مقابل سپاهان، فولاد و پدیده همچنین تساوی برابر تراکتور و پرسپولیس مدعی. به واسطه عملکرد مسجد سلیمانی‌ها با هدایت حسینی توجه چند تیم لیگ‌برتری از جمله ذوب‌آهن به سرمربی این تیم جلب شد.

سرمربی ۴۷ ساله بعد از پایان نیم فصل اول، در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۹۹ پیشنهاد همکاری با ذوب‌آهن را قبول کرد و با قراردادی به مدت یک فصل و نیم به عهده گرفت. او که سابقه هدایت سبزپوشان اصفهانی را در کارنامه داشت برای این به اصفهان آمد که نتایج ضعیف دوران رحمان رضایی را جبران کند. در همین رابطه بسیاری از ذوب‌آهنی‌ها از حسینی و تیمش حمایت کردند برخلاف نیم فصل اول که این همدلی برای رضایی وجود نداشت. انصافاً ذوبی‌ها در زمان حسینی نظم و روحیه بهتری پیدا کردند، اما از نظر نتایج چنگی به دل نزدند. این سرمربی با کسب ۸ باخت، ۳ تساوی و ۴ برد ثبت کرد. از این ۸ باخت ۳ شکست در هفته پایانی ثبت شده. به این معنا که دقیقا در زمانی که سبزپوشان نیازمند پیروزی بودند و حسینی در اوج شناخت از تیمش حتی یک امتیاز هم نتوانست کسب کند.

روند نتایج ذوب‌آهن در هفته‌های پایانی به گونه‌ای بود که مدیر آن اعلام کرد انتظار چنین نتایجی را با حسینی نداشته است و شایعه برکناری وی به گوش رسید. هر چند محافظت‌کار دستیار مربی ذوب‌آهن پس از شکست مقابل مس رفسنجان در هفته پایانی اعلام کرد حسینی ناجی ذوب بوده است، اما نتایج و آمار واقعیت‌های دیگری را بیان می‌کنند. از آنجا که حسینی در نیم فصل هدایت ذوب آهن را برعهده گرفت نمی‌تواند بگوید از شرایط تیم خبر نداشته یا تیم را خودش نبسته است. با این اوصاف بهتر است وی از هواداران ذوب‌آهن بابت نتایجش عذرخواهی کند. حسینی و کادرش باید از تراکتور و فیروز کریمی قدردانی کنند در واقع وی با بازی جوانمردانه، ناجی اصلی ذوب محسوب می‌شود چرا که ذوب در ۳ هفته پایانی (حساس‌ترین شرایط) حتی یک امتیاز هم کسب نکرد. حالا باید دید ذوبی‌ها برای فصل بیست و یکم لیگ‌برتر چه تصمیمی می‌گیرند.