مرضیه غفاریان: مهاجم ششدانگ؛ کلیدواژه مشترک سرخابی ها در نقل و انتقالات تابستانه است. تقویت خط حمله استقلال و پرسپولیس بزرگ ترین دغدغه این روزهای سرمربیان این دو تیم تهرانی است.

سکاندار پرتغالی آبی ها از عملکرد سه فوروارد جدید و مهاجمان قدیمی این تیم چندان راضی نیست و خطر اخراج از استقلال پیش از شروع لیگ، برخی از این بازیکنان را تهدید می کند. پرسپولیسی ها هم با اینکه نقل و انتقالات را طوفانی شروع کردند اما هنوز موفق به خرید مهاجم مد نظر سرمربی خود نشده اند.

نارضایتی «ریکاردو ساپینتو» از خط حمله تیمش وقتی بالاگرفت که مهاجمانش در چهار بازی تدارکاتی استقلال موفق به گشودن دروازه حریفان نشدند. یحیی گل محمدی هم مدتهاست با ابراز گله از ضعف خط حمله تیمش در امر گلزنی برای رفع این معضل به دنبال جذب مهاجم ششدانگ است.

اما حالا و در آستانه لیگ بیست و دوم، نه بازده خط حمله استقلال در دیدارهای دوستانه و تمرینات توانسته سرمربی این تیم را مجاب کند و نه همکار پرسپولیسی او در به خدمت گرفتن بازیکن دلخواهش توفیق یافته است. اینها همه در حالی است که جمع هافبک های ستاره لیگ در پرسپولیس یحیی جمع است اما استقلال در نقل و انتقالات آنچنانکه باید و شاید مهره ارزشمندی برای این پست جذب نکرده است. شاید یکی از دلایل ناکام بودن خط حمله آبی ها در گلزنی هم همین عدم حضور هافبک های گلساز در ترکیب این تیم باشد. هرچه نباشد مهاجمان استقلال جزو بهترین بازیکنان خط حمله ایران به شمار می آیند.

همه اینها نشاندهنده آن است که مشکل دو تیم مدعی لیگ در خط حمله از عملکرد نامطلوب، نامتوازن و بی محابای آنها در نقل و انتقالات سرچشمه می گیرد. یحیی از همان ابتدا چشمش دنبال چند مهاجم بود اما می گوید با کوتاهی مدیران باشگاه آنها را از دست داده، استقلالی ها هم که نیمی از خریدهای خود را پیش از تعیین سرمربی جدیدشان انجام دادند و دور از تصور نبود که سبک بازی آنها با سلیقه کادرفنی سازگار نباشد، ضمن اینکه نیازهای تیم هم در نقل و انتقالات درنظر گرفته نشده است.

با این تفاسیر شاید این دو حریف سنتی برای اولین بار در طول تاریخ لیگ ایران با تن دادن به جابه جایی یا انتقال قرضی تنی چند از مهره های خود درصدد رفع این معضل برآیند. مثلاً استقلال مهاجمانی که سبک بازی آنها مورد پسند ساپینتو نیست را به پرسپولیس منتقل کند و به ازای آن چند هافبک این تیم در لیگ بیست و دوم با پیراهن آبی به میدان بروند. با این روش هم پرسپولیس با اضافه کردن یک مهاجم توانمند خط حمله اش را تقویت می کند و هم استقلال ناکامی مهاجمانش در گلزنی را با افزودن هافبک های توانا رفع می کند.

هرچند ممکن است سرخابی ها تمایل داشته باشند همچنان به نبرد دیرینه خود حتی بیرون از میدان مسابقات ادامه دهند و برای همین ترجیح می دهند به هر قیمتی که شده اجازه ندهند بازیکنی از تیمشان لباس تیم حریف را به تن کند؛ به این ترتیب هیچ بعید نیست از طرفی برخی از مهاجمان آبی پوش مجبور شوند پیش از به صدا در آمدن سوت بازی افتتاحیه لیگ، ساک به دوش راه خروج از باشگاه استقلال را به مقصد تیمی غیر از پرسپولیس در پیش گیرند و در سوی مقابل در پرسپولیس هم اگرچه داشتن مهره های نامدار و قابل اتکا در خط هافبک نعمتی برای این تیم محسوب می شود اما به همان اندازه تعداد زیاد این بازیکنان می تواند دردسرساز باشد چرا که برخی از آنها با گیر کردن در ترافیک سایرهمپستی های خود به نیمکت تبعید می شوند و فرجام نیمکت نشینی ستاره ها هم که برهمگان مثل روز روشن است. بدتر از همه اینکه با این روند دست یحیی هم در جذب مهاجم مورد نظر در پوست گردو می ماند.

با وجود این، شاید برای اولین بار بد نباشد که سرخابی های پایتخت با رفاقت در حق یکدیگر به جای رقابت اقدام به درمان درد مشترک خود نمایند.