نصف جهان: سال ها پیش همراه دوستش برای تست بازیگری به یک مؤسسه بزرگ سینمایی رفت و راه ورود به هنر را یک شبه طی کرد. با فیلم«مکس» سامان مقدم وارد سینما شد و به خوبی توانست در سینما و تلویزیون به جایگاهی خوب دست پیدا کند .

سخن از نیما شاهرخ شاهی است، بازیگر جوان عرصه سینما را همه به عنوان یک استقلالی دو آتیشه می شناسند و کمتر کسی است که از علاقه زیاد نیما به آبی های تهران خبر نداشته باشد. علاقه شدید نیما به فوتبال و استقلال بهانه ای شد برای گفتگوی اختصاصی گروه ورزشی نصف جهان و کری خوانی های تقریباً شدید با وی!

این گفتگو را از دست ندهید.

نیما! هنوز استقلالی هستی؟ بس است دیگر تو رو خدا هر کجا روی جلد مجلات ورزشی عکست را می بینیم لباس آبی پوشیدی و مرتباً داری عدد 4 را نشان می دهی!

وقتی دو تا ستاره روی پیراهنمان داریم چرا طرفدارش نباشم؟ افتخار ایران در آسیاست و تا ابد هم عاشقشیم! 4 هم نماد ابدی ماست.

اصل نماد 4 متعلق به سپاهان است که سه بار توانست پرسپولیس را چهارتایی کند! در مورد ستاره هم دیگر باید بدانی که این ستاره هایی که بابردن تیم های تایلندی در مراحل نهایی آسیا به دست آمده هیچ ارزشی ندارد. اگر تیمت جام باشگاه های جهان رفته بود چیکار می کردی آنوقت؟

جام باشگاهای جهان هم می رویم. آن هم به موقعش. صبر داشته باشید.

بله!جام باشگاه های جهان می روید. ولی دیگر شاید من و شما زنده نباشیم آن روز را ببینیم. اصلاً شاید فیفا بخاطر اینکه استقلال بتواند به جام باشگاه های جهان راه پیدا کند، قانون را عوض کند و بگوید از هر قاره 20 تیم اجازه حضور دارند! البته شاید اینجوری باز هم شانس حضور را نداشته باشید و تیم بیست و یکم شوید!

شما تیم شهرتان یک بار جام باشگاه های جهان رفته و مرتب برای ما کری بخوانید. ما به دسته پایین تر هم سقوط کنیم باز هم استقلالی هستیم. ما کلاً نمی توانیم دست از استقلال برداریم . حالا هر چقدر هم از سپاهان شما شکست بخوریم و به دسته های پایین هم برویم آبی آبی آبی هستیم.

آره خدا وکیلی خیلی از استقلالی ها وقتی به دسته 3 هم سقوط کردید این موضوع را ثابت کردند! مصاحبه با کری های وحشتناک شروع شد! یک مقدار به سوی اعتدال برویم!دربی تهران را برده اید و حتماً هنوز هم خوشحالی.درست است؟

آن بازی که عالی بود و واقعاً جا دارد که حالا حالاها خوشحال باشیم. پرسپولیسی ها حسابی نسبت به پیروزی در این دیدار اطمینان داشتند و با غرور زیادی گام به این دیدار گذاشتند. وقتی گل اول را خوردیم واقعاً نگران شدم که نکند اتفاق بدی برای تیم مان بیافتد ولی خدا کمک کرد و توانستیم بازی را ببریم. تازه همه هم دیدند که گل سید جلال خطا بود و در حقیقت ما با نتیجه 3بر1 پیروز شدیم. چهره دوستان پرسپولیسی ام بعد از این بازی واقعاً دیدنی بود. آنها برد در دربی تهران را یک اتفاق قطعی تلقی می کردند و وقتی از ما باختند حسابی شوکه شدند و به کما رفتند.

امکان قهرمان شدن تیمتان خیلی ضعیف است. امید به قهرمانی که ندارید؟

خُب وقتی که می بینم تیم در این شرایط خوب قرار گرفته است خیلی حسرت می خورم که چقدر امتیازات مفتی را در این فصل از دست دادیم و گرنه قطعاً الان ما و پرسپولیس در کورس اصلی قهرمانی بودیم. به هر حال احتمال قهرمانی بسیار کم است ولی قطعاً سهمیه می گیریم که در سال آینده هم در لیگ قهرمانان باشیم و برویم برای ستاره سوم.

بازی استقلال- السد هم از جمله دیدارهایی بود که حتماً برایت به یاد ماندنی شده است.

آن دیدار هم عالی بود. به خصوص که ژاوی در تیم رقیب ما بود و ما موفق شدیم که السد را با ستاره بارسایی اش شکست بدهیم. در لحظات پنالتی استرس وحشتناکی داشتم و خدا را شکر با غیرت بچه ها و با آن توپی که رحمتی گرفت برنده بازی بودیم. امیدوارم یک بار دیگر به یاد دوران نه چندان دور باز هم به مراحل نهایی آسیا صعود کنیم. آخرین حضورمان در فینال آسیا با زنده یاد ناصر حجازی بود و بعد از آن دیگر به فینال نرفتیم.

بله! بعد از آن فینال استقلال با ناصر خان حجازی، فقط سپاهان و ذوب آهن بودند که توانستند به فینال لیگ قهرمانان آسیا بروند. ولی واقعاً اینکه ایرانی ها سالیان سال است که نتوانسته اند در این تورنمنت قهرمان شوند خیلی روی اعصاب است.

امیدوارم این طلسم هر چه زودتر شکسته شود. با اینکه دوست دارم در درجه اول استقلال این طلسم را بشکند اما اگر تیم هایی دیگری مثل سپاهان هم قهرمان شوند بخاطر اینکه متعلق به ایرانمان هستند بسیار هم خوب است. در درجه اول همانطور که شما گفتید اصلاً خوب نیست که ایرانی ها سال هاست قهرمان لیگ قهرمانان نشده اند و باید هر طور شده این طلسم را بشکنیم.

یک مصاحبه از تو خواندم که حسابی به مخالفان کارلوس کی روش تاخته بودی. معلوم است که حسابی طرفدارش هستی.

والا واقعاً من نمی دانم کی روش دیگر باید چه کار کند تا منتقدینش ساکت باشند.او در سخت ترین گروه رقابت های مقدماتی و در حالی که بقیه تیم ها چقدر هزینه کرده بودنداین همه امتیاز را برای ایران گرفته و باعث شده تا ایران با همه مشکلاتی که دارد و از لحاظ هزینه و بودجه از سایر تیم ها عقب است، الان صدرنشین باشد. در جام ملت های آسیا که با ناداوری محض حذف شدیم و در جام جهانی برزیل هم آنقدر خوب حفظ آبرو کرد.وقتی یک مربی اینقدر بزرگ است ما چرا باید او را از دست بدهیم. اینقدر اذیتش کنیم و چوب لای چرخش بگذاریم. او تمام بازیکنان ما را خوب می شناسد.آنهایی که ابتدا و چند سال پیش می گفتند او جوانگرایی نمی کند،جوان های تیم او را هم دیدند.کسانی که می گفتند کی روش باید از دل لیگ بازیکن بیاورد او از دل لیگ هم که بازیکنان نابی را کشف کرد. متأسفانه یک عده او را اذیت می کنند و این واقعاً ناراحت کننده است.من مطمئنم که ما با این مربی دوباره به جام جهانی می رویم و آن وقت برای اولین بار دو صعود متوالی در جام جهانی را داریم.فقط امیدوارم دوستان اینقدر چوب لای چرخ او نکنند و بگذارند کی روش کار خودش را بکند.یک نکته دیگر را هم باید در این ارتباط بگویم.متأسفانه فوتبال ما در پایه نسبت به دیگر کشورها خیلی عقب است و جز یکی دو باشگاه بقیه،هیچکدام روی پایه خوب کار نمی کنند.اما ما این همه فوتبالیست خوب دو رگه ای داریم که تحت آکادمیک اصولی فوتبال جهان آموزش می بینند و ما این شانس را داریم که از آنها در تیم ملی مان استفاده کنیم و خوشبختانه خیلی هم خوب جواب داد.مثل دژآگه یا قوچان نژاد که توسط کی روش به تیم ملی دعوت شدند و باعث شدند ما به جام جهانی برویم.تعارف نداریم که،مگر همین قوچان نژاد گل صعود ما به جام جهانی را نزد.از این دست بازیکنان باز هم هستند که می توانند به فوتبال ما کمک کنند و کشف آنها را هم مدیون کی روش هستیم.

نیما! روزنامه ما همانطور که میدانی اصفهانی است و می خواهیم در مورد فوتبال اصفهان صحبت کنیم. در مورد تیم های شهر ما چه نظری داری؟ به خصوص که استقلال محبوبت بارها مقابل سپاهان و ذوب آهن شکسته خورده!

والا اگر بخواهید کری بخوانید که منم کری می خوانم. ولی دقایقی فارغ از کری خوانی باید بگویم که برنامه ریزی های صورت گرفته در باشگاه های اصفهانی باید یک الگو شود. سپاهان و ذوب آهن در طول این سال ها آنقدر خوب عمل کرده اند که حتی استقلالی ها و پرسپولیسی های منصف هم از آنها تمجید کرده اند. سپاهان بیشترین جام لیگ برتر را از آن خود کرده و به همراه ذوب آهن هم کلی جام حذفی تصاحب کرده اند. این واقعاً جای تحسین دارد و به اصفهانی ها تبریک می گویم که چنین تیم های قدرتمندی دارند.

به نظر تو باتوجه به وجود چنین تیم هایی در اصفهان، جای توجیه دارد که یک اصفهانی طرفدار استقلال یا پرسپولیس باشد؟

سپاهان و ذوب آهن خاطرات زیادی را برای اصفهان رقم زده اند و بارها باعث خوشحالی مردم این استان بوده اند و شایسته بهترین تکریم ها هستند. این را هم در ادامه این بحث بگویم که لذت فوتبال به داشتن تماشاگر است و به نظرم تیم های بی تماشاگر لیگ کمترین لذت را از فوتبال می برند و کمترین هیجان برای آنهاست. پس باید خوشحال باشیم که مردم در نقاط مختلف ایران طرفدار تیم های مختلفی هستند و به فوتبال سراسر کشور لذت و هیجان می دهند.

دقایقی از فوتبال خارج شویم. در یک مصاحبه دیگر که با یکی از مجلات تخصصی ماشین داشتی و من آن را خواندم، گفته بودی که خیلی اهل ماشین بازی هستی. در این مورد برایمان صحبت کن.

بله ! در جوانی ام ماشین بازی های زیادی داشتم و ماشین های زیادی عوض کردم تا به این مدل ماشین امروزم رسیدم. اما در هردوره زندگی ام ماشین مورد علاقه ام را سوار شدم.به نوعی باید بگویم اگر زمانی کوپه سوار می شدم دوستش داشتم.یا خریدارش می شدم .از هر زاویه که نگاه کنید اتومبیلی سوار نمی شدم که علاقه ای به آن نداشته باشم. یعنی اگر از لحاظ مالی نتوانم خریدارش باشم ترجیح می دهم پیاده باشم تا سوار ماشینی که سلیقه ام نیست شوم. تا امروز بیشتر ماشین های شاسی بلند سوار شدم .چند سال پیش رونیز خریدم و مدتی با آن راندم اما در همان سال چشمم کوپه قرمزی را گرفت. نه اینکه از رونیز راضی نباشم بلکه می خواستم راندن با یک کوپه را هم در خیابان ها تجربه کنم.به هر حال خواسته یا نخواسته عاشق آن کوپه شدم. بعد ها سانتافه مشکی خریدم. دوره ای گذشت.پرادوی سفید چهار درهم چند صباحی اتومبیلم بود.رسیدم به پرادوی دو در. در کل با اتومبیل های دو در بیشتر دوست هستم. بعد هم بی ام مدل X3 گرفتم.آن هم رنگ مشکی.ماشین خوبی است! هر مدل ماشینی که سوار شدم بیشتر در رنگ های مشکی ، سفید و قرمز بودند.این سه رنگ را در انتخاب ماشین ترجیح می دهم.

اهل ورزش هم هستی؟

به اسکی علاقه زیادی دارم و به شدت اهل فوتبال هستم و حداقل هفته ای یک بار با دوستانم فوتبال بازی می کنم.

چند سال یک عکسی از تو در ورزشگاه نیوکمپ منتشر شد. برای کدام دیدار به آنجا رفته بودی؟

بهترین خاطره ام در زمینه تماشای بازی های خارجی مربوط به حضور در نیوکمپ بود یعنی وقتی که به ورزشگاه نیوکمپ بارسلون رفتم. در مسابقات سوپر جام بین بارسلون و اتلتیکو بیلبائو شور و حال عجیبی برپا بود و واقعاً معنای لذت فوتبال دیدن در چنین دیدارهایی خودش را نشان می دهد.

خیلی پرهیجان بود؟

آره ولی با آن همه هیجان، هرکسی سر جای خود روی صندلی اش می نشست. همه قانونمند رفتار می کردند. تشویق ها منظم و جالب بود. خانم ها هم حضور داشتند، اما هیچ خبری از بی ادبی و یا بی احترامی نبود. کاش ما هم این فرهنگ را داشتیم.

تیم خارجی محبوب تو هم به رنگ آبی است؟

بله. قبلاً هم در مصاحبه های متعددی گفته بودم که از بچگی عاشق اینترمیلان ایتالیا بودم. امیدوارم مثل گذشته این تیم به دوران اوج خود باز گردد.

چند آرزوی فوتبالی برایمان بگو که هم خودت دوست داشته باشی و هم هواداران اصفهانی!

والا خیلی سخت شد. چون تیم ما و سپاهان اصفهان عمدتاً رقیب هم بوده اند. ولی می شود آرزو کرد که روزی برسد که هم استقلال و هم سپاهان به فینال آسیا راه پیدا کنند. یا اینکه در فینال جام حذفی استقلال با یک تیم اصفهانی بازی کند و همیشه هم در لیگ ما و سپاهان و ذوب آهن در کورس قهرمانی باشیم. اما قبول کنید که نمی شود هم ما راضی باشیم هم سپاهانی ها و اصفهانی ها!