دریاقدرتی پور: دست هایشان مثل مارپیچ می غلتد روی انواع مارک های لوازم آرایشی؛ پَک هایی از ریمل ها و یا رژهای گونه با قیمت های بسیار ارزان تر از فروشگاه های لوکس.

در این مغازه های همه چیزدار (!) شلوغی موج می زند این ها از کلاه گرفته تا گل سر تا لیوان های پلاستیکی و کش مو و سنگ پا و آویز و خلاصه از شیر مرغ تا جان آدمیزاد همه چیز دارند. دکه مانند هایی که این روزها مثل قارچ در حال زیاد شدن هستند و هر کدامشان را می توانی در میدان ها و مراکز مهم شهر ببینی.

تا پیش از این، اغلب این فروشگاه ها در چهارباغ بودند اما حالا در هر کجای شهر که چشم بگردانی این غرفه ها را خواهی دید. از روزی که این مغازه های بی رنگ و رو و بدون ویترین که روزگاری به نام «2000 تومانی» شناخته می شدند با ویترین دارهای رسمی همسایه شدند زیاد نگذشته است.

حالا این غرفه ها برای خودشان اسم و رسمی دارند و رنگ و لعاب تازه ای پیدا کرده اند تا جایی که گاهی قیمت هایشان تا 300 هزار تومان هم می رسد و بسته به جنسی که می خری قیمت های بالاتری را هم تجربه می کنی. حتی برخی از این فروشگاه ها کالاهایی مثل ساعت های فیک رنگی که بیشتر باب طبع نوجوانان است را هم دارند و این کالاها گل سرسبدشان محسوب می شود.

این وسایل پرطرفدارند و نیاز به تلیغات خاصی هم ندارد و گاهی به نظر می رسد که فروش این دکه ها بیش از مغازه های لوکس است. به خصوص در دوران حاضر که خیلی ها ترجیح می دهند ارزانترین ها را انتخاب کنند حتی اگر کیفیت چندانی نداشته باشد.

اجناس 2000 تومانی این فروشگاه ها که روزگاری شهرت داشت و به همین خاطر روی دست می بردندشان حالا شامل اجناسی مثل قالب‌های شله، شابلون‌های شله‌زرد و مهر‌ها و ماسوره‌های شیرینی‌پزی، قرقره، قیچی، مداد رنگی و خودکار هنوز هم طرفداران خود را دارند. جنس هایی که ساخت چین است.

چینی ها یاد گرفته اند که هر یک از ما ایرانی ها چه مسلک و سلیقه ای داریم و با چه چیزی اُخت شده ایم. آنها همه چیز در چنته دارند؛ از نخ دندان گرفته تا خلال دندان، مسواک، اسباب بازی فانتزی کوچک، کلاه و شال برای بچه های ما تا وسایل بزرگتر دم دستی آشپزخانه.

این اجناس، خرده‌ریزهای پرطرفدار در جای جای شهر است که به خصوص این روزها که چیزی به عید نمانده بازارشان داغ شده است. گرچه کالاهایی که پایشان به فروشگاه های غیررسمی باز شده به همین جا ختم نمی شود و در این دکه ها همانقدر که دستمال و گیره و دستگیره هست لوازم آرایشی هم مشتری جذب می کند. لوازم بهداشتی که به واسطه قیمت های پایینشان برای کسانی که از جلوی این فروشگاه ها رد می شوند وسوسه برانگیز می شوند.

 این اجناس کمی بیشتر از نصف قیمت فروشگاه های رسمی برچسب خورده اند و با خرید آنها که مشابه اصلی هستند می توانی حدود 100 هزار تومان یا بیشتر سود کنی. در کنار این براق های چیده شده روی استندها چیزهای دیگری هم هستند؛ وسایلی مثل گل سر و یا کش مو و یا گردنبند و غیره. جالب اینکه خیلی ها در این آشفته بازار، می آیند نگاهی می اندازند و می روند اما وسوسه خرید دست از سرکمتر کسی برمی دارد و هر کسی که در این فروشگاه ها پا می گذارد محال است که یک تکه کوچک از این خرده ریزها که گاهی به هیچ دردش هم نمی خورد نخرد. لوازم آرایشی که بدون جعبه و یا برچسب و شابک مشخصی تنها به واسطه ارزان بودن، مشتریان خاص خود را دارد و خیلی ها شیفته شان می شوند. این قاچاقی ها از آنسوی مرزها وارد می شود.

در این فروشگاه ها لوازم آرایشی از هر مارک و با هر قیمتی در دسترس است؛ از لاک‌های ناخن ده هزار تومانی برای بچه ها گرفته تا 50 هزار تومانی برای بزرگترها. انواع مداد‌ها و ریمل‌ها و رژ‌ها را هم می‌شود با کمتر از 60 هزار تومان خرید ولی گاه‌گاهی نیز اجناسی که فروشنده می‌گوید اصل است با قیمت بالای 70 هزار تومان فروخته می‌شود. موچین، قیچی ابرو، پولیش ناخن، پَدلاک پاک‌کن و تاتوهای موقت هم هر روز برای مسافران، جذاب‌تر می‌شود و عده‌ای بیشتر برای خرید این اجناس از کیف پولشان ده تا 20 تا ده هزار تومانی بیرون می‌آورند.

مشتریان تقریبا هیچوقت دست رد به سینه فروشندگان نمی‌زنند، برای همین این فروشگاه ها که بیشتر شبیه دستفروشان یکجانشین شده اند همیشه شلوغ و پر از مشتری هستند. آنها با این ترفند لوازم آرایشی فیک ارزان قیمت می فروشند و به این ترتیب کاسبی می کنند اما خیلی ها از قِبَل کاسبی آنها بیماری های بی شماری را تجربه می کنند.