نامه نیوز: سعید جلیلی را می‌شود تنهاترین نامزد احتمالی اصولگرایان در انتخابات سال آینده دانست که هیچ جریان سیاسی حاضر به حمایت از او نیست. او برای مردم و سیاسی‌ها چهره تکراری است. انتخابات سال 92 نشان داد که جلیلی در میان مردم محبوب نیست. در میان تمام نامزدها او تنها کسی بود که مسئولیت جدی کشوری داشت و مردم در دولت نهم و دهم (دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد) عملکرد او را مشاهده کرده بودند. بسیاری از مردم ایران سرسختی‌ها و انعطاف ناپذیر بودن او در مذاکرات هسته‌ای را عامل تحریم‌های کشور می‌دانستند همانگونه که ولایتی هم در مناظره ها به آن اشاره کرده بود. تحریم‌هایی که کشور را با مشکلات عدیده‌ای روبه رو کرده بود.

به عقیده جلیلی و دوستانش فقط کافی بود سانتریفیوژها بچرخند و نچرخیدن اقتصاد کشور چندان اهمیت نداشت. آنها رسیدن به فناوری هسته‌ای به هر وسیله‌ای را در دستور کار قرار داده بودند و همین باعث شد تا مردم دیگر به آنها اعتماد نکنند.

مردم در یک حساب و کتاب ساده به این نتیجه رسیده بودند که اگر در خرداد 92 به جلیلی رأی بدهیم، یعنی به سختی‌های بیشتر و تحریم‌های بیشتر رأی داده‌ایم پس رأی خود را به صندوق کسی می‌اندازیم که بتواند حصار تحریم‌ها را بشکند و دست دوستی به سمت دیگر کشورها دراز کند. جلیلی جذابیت‌های دیگر سیاستمداران ایرانی را هم ندارد. او سخنران خوبی نیست و معمولاً هم بسیار جدی است. تمام این ویژگی‌ها باعث شده تا او برای مردم جذاب نباشد. تمام رؤسای جمهوری ایران یا کاریزمای فوق‌العاده‌ای داشتند یا سخنور خوبی بودند. جلیلی هیچکدام از این گزینه‌ها را ندارد.

اصولگرایان از حضور سعید جلیلی استقبال نمی‌کنند چون رأی آنها را می‌شکند. از سوی دیگر دولتی‌ها و اصلاح طلبان به شدت از نامزدی جلیلی استقبال می‌کنند و بر این باور هستند که دافعه‌های جلیلی کمک زیادی به پیروزی روحانی می‌کند.