مرضیه غفاریان: با وجود اینکه همیشه می گویند و دیده ایم که زندگی بالا و پایین دارد و با اینکه در فوتبال هیچ چیز تا دقیقه 90 و شنیدن صدای سوت پایان بازی قابل پیش بینی نیست اما مقایسه عملکرد مدافعان و مهاجمان لیگ و همچنین تعداد گل های زده و خورده تیم ها می‌تواند نویددهنده این موضوع باشد که در ادامه این رقابت‌ها می توان شاهد بازی‌های هجومی‌تر و جذاب‌تر از سوی تیم های حاضر در لیگ بود.

حال مدافعان خوب نیست

سپاهان در حالی در پایان هفته چهارم لیگ با کسب 100 درصد امتیازها بااقتدار بر سکوی اول رقابت‌ها تکیه زده که فصل گذشته در پایان همین هفته با 7 امتیاز در رده سوم جدول قرار داشت. در سوی دیگر هم فولاد خوزستان در حالی در چهار هفته گذشته هرچه زده به در بسته خورده و با درج عدد صفر در ردیف پیروزی، مساوی و امتیازهای اندوخته خود در قعر جدول دست‌وپا می‌زند که در مدت مشابه فصل پیش با امتیاز برابر با پرسپولیس صدرنشین و فقط به دلیل تفاضل گل کمتر از این تیم تهرانی در رده دوم جدول و بالاتر از طلایی پوشان اصفهانی قرار داشت.

عملکرد ضعیف سرخپوشان اهوازی در فصل جاری اما تنها به همینجا ختم نمی‌شود، فولادی‌ها با 11 گل خورده در 4 بازی یعنی میانگین 2/75 گل خورده در هر بازی بدترین خط دفاع لیگ بیست و سوم را به خود اختصاص داده‌اند درحالی‌که دروازه این تیم جنوبی در همین بازه زمانی در لیگ گذشته فقط 2 بار توسط حریفان باز شده بود ضمن اینکه بدترین مدافعان لیگ در آن بازی‌ها نیز در پایان هفته چهارم آمار به‌مراتب بهتری از فولاد خوزستان در 4 هفته گذشته از خود برجای گذاشته بودند. بدتر از همه اینکه دیگر نماینده استان خوزستان در لیگ 23 یعنی برزیلی‌های آبادان هم با 8 گل خورده تاکنون یک بار بیشتر از ملوانان در 4 هفته ابتدایی فصل گذشته تسلیم مهاجمان رقیب شده‌اند.

اما نماینده‌های دیار خوزستان تنها تیم‌هایی نیستند که در فاز دفاعی ضعیف ظاهر شده‌اند. مقایسه تعداد 64 توپی که در 32 بازی گذشته از خط دروازه‌های تیم‌های لیگ برتری گذشته با 57 گلی که در همین تعداد بازی در فصل گذشته وارد دروازه 16 تیم لیگ شده ثابت می‌کند که درمجموع در لیگ بیست و سوم سد دفاعی این تیم‌ها 7 بار بیشتر از لیگ بیست و دوم در برابر حملات مهره‌های هجومی این رقابت‌ها در هم شکسته‌اند.

حال مهاجمان خوب است

در مقابل اما روی دیگر این سکه نشان‌دهنده عملکرد بهتر خط آتش تیم‌های لیگ برتری در بیست و سومین دوره این رقابت‌هاست؛ یعنی مهاجمان حاضر در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی ایران در دوره جدید این مسابقات موفق شده‌اند 7 گل بیشتر از دوره قبل به ثمر برسانند و با این حساب می توان انتظار داشت که آنها در نهایت بیلان کاری بهتری نسب به فصل گذشته از خود برجای بگذارند.

برای درک بهتر این موضوع همین که آمار گلزنی صدرنشین فعلی این رقابت‌ها را باگذشته مقایسه کنید کفایت می‌کند. مهاجمان طلایی پوش اصفهانی در پایان چهارمین هفته لیگ 22 با 6 گل زده در کنار گل گهری‌ها در صدر گلزنان برتر لیگ ایستاده بودند درحالی‌که خط آتش سپاهان در مدت مشابه فصل جاری در این رقابت‌ها همین جایگاه را این بار به‌تنهایی و با 9 بار به آتش کشیدن سنگر حریفانش از آن خود کرده؛ یعنی میانگین عملکرد این تیم در خط حمله تاکنون به ثمر رساندن 2/25 گل به ازای هر بازی بوده است.

جالب‌تر اینکه در فصل گذشته و درمجموع بازی‌ها مهاجمان لیگ برتری به‌قدری ضعیف بودند که نه‌تنها شهریار مغانلو با 13 گل زده، ضعیف‌ترین آقای گل تاریخ لیگ برتر ایران شد بلکه در اکثر تیم‌ها بار گلزنی روی دوش هافبک‌های میانی و مدافعان آنها قرار داشت. ضمن اینکه تا پایان هفته چهارم فقط چند مهاجم 2 گله در بین برخی تیم‌ها دیده می‌شد درحالی‌که رضا اسدی، مهاجم این فصل سپاهان اکنون با ثبت 4 گل در کارنامه خود، یعنی میانگین یک گل زده برای هر بازی برای تصاحب بیست و سومین کفش طلای لیگ خیز برداشته و اگر با همین فرمان پیش برود می‌تواند با شکستن رکورد 24 گل زده رضا نوروزی، در یک‌فصل، عنوان بهترین آقای گل تاریخ لیگ برتر ایران را هم از آن سپاهانی‌ها کند. 

این درست که از قدیم گفته‌اند با یک گل بهار نمی‌شود و همیشه هم جوجه‌ها را آخر پاییز می‌شمارند؛ اما شاید بتوان با 64 گل زده در 32 بازی به گل‌وبلبل شدن اوضاع مهاجمان لیگ برتر امیدوار بود.