انتخاب: روزنامه ای، نیم صفحه اول خود را به عکسی از پشت جمعیت هواداران روحانی در میدان عظیم امام(ره) اصفهان اختصاص داده و تیتر زده است «نه اصفهان به روحانی»! که بهتر بود با هلی کوپتر از روی شهر عکس می گرفت که جاهای خالی بیشتر دیده شود! رسانه ثروتمندی مرتباً از بخش های خالی محل تجمع هواداران روحانی ساعاتی قبل از شروع مراسم عکس منتشر می‌کند و پشت سر هم از انتقال اتوبوسی دانش آموزان خبر تولید می‌کند. روزنامه دیگری تمامی مراکز دولتی را ستاد انتخاباتی روحانی اعلام می کند و علی رغم تکذیب وزارت رفاه، تیتر می زند که یارانه افراد قطع شده ایام انتخابات وصل شده است. خبرگزاری ثروتمند دیگری خبر جعل می‌کند که روحانی گفته است من روی رأی تهرانی ها حساب کردم چون تنها گروهی هستند که از روی عقل و دانش رأی می دهند! خبرگزاری دیگر حضور حامیان رئیسی و روحانی را در تبریز با مصلای 35 هزارنفری و ورزشگاه شش هزار نفری مقایسه می‌کند! انگار مردم شعور ندارند که شش هزار صندلی وجود دارد و با حساب پله و راهرو و کف سالن و جمعیت پشت در ورزشگاه مانده اینگونه حساب نمی‌کنند!

بگذریم از اینکه همه این رسانه ها و بوق های تبلیغاتی روی یک چیز مشترک هستند، آنهم دفاع همه جانبه از محمود احمدی نژاد در آن هشت سال. در آن زمان هم بمباران آنها با همین ادبیات و اتهامات و اهانت ها لحظه ای قطع نمی شد، در حالی که تخلفات،اهانات و دروغ پراکنی های احمدی نژاد و یاران و حامیانش خیلی بیشتر و واقعی تر از آنی بود که دلواپسان امروز در مورد روحانی مدعی هستند.

اما کم کم باید به این سئوال رسید که چرا دلواپسان سخت کوشانه تر از همیشه به جوسازی در مورد تجمعات روحانی می پردازند؟! علت اصلی آن این مسئله به نظر می رسد که آنها می دانند که پس از مناظره سوم روحیه حامیانشان شدیداً افت کرده است. قالیباف نیز در نظرسنجی ها به شدت افت کرد و در رده سوم قرار گرفت، امری که توانست او را مجاب کند به نفع رئیسی کنار بکشد.

مهم نیست روحانی چه سیل جمعیتی بیاورد یا نیاورد، دلواپسان در سال 92نیز از طوفان های پی در پی جلیلی می‌گفتند در حالی که بخش عظیمی از مردم تصمیم خود را در سکوت گرفتند.