سرمربی و مدیرعامل باشگاه استقلال در نشست خبری و در تلویزیون عوامل باخت را ساکت و فدراسیون فوتبال معرفی کردند در حالی که در وهله اول باید نگاهی به عملکرد خود داشته باشند.

استقلال لیگ هفدهم را با شکست آغاز کرد و آبی‌پوشان در اولین مسابقه در آبادان بدون امتیاز زمین بازی را ترک کردند. از ابعاد مختلف می‌توان دلایل این شکست را بررسی کرد اگرچه اعتقاد داریم درمورد عملکرد فنی تیم استقلال قضاوت و نقد زود است اما نباید از ضعف فنی تیم استقلال غافل شد. درادامه کمی به دلایل شکست تیم استقلال و همچنین حواشی پیرامون این مسابقه می‌پردازیم:

سرمربی تیم استقلال در نشست خبری حاشیه‌ساز خود به ساکت و عوامل فدراسیون فوتبال تاخت و آنها را مقصر قلمداد کرد، اما در بهترین حالت اگر به سرمربی تیم استقلال در این زمینه حق بدهیم باید از او سئوال کنیم که تیمش در این مسابقه از نظر فنی چه کاری انجام داد و او به عنوان سرمربی چه چیزی را به بازیکنانش تزریق کرد؟ آیا استقلال جمعه شب حتی با وجود نداشتن نفرات زیاد، آن تیم مدعی بود که منصوریان چند هفته پیش در تمرین استقلال خبر از حضور آن در لیگ داده بود؟

در اینکه تیم استقلال در نبود چند بازیکن سرشناس خلع سلاح شده بود هیچ شکی وجود ندارد اما واقعیت امر این است که تیمی مثل استقلال که یکی از گران‌ترین تیم‌های لیگ برتر است باید قبل از بازی از حریف خود پیش باشد نه اینکه همه چیز را به گردن فدراسیون و عوامل آن بیاندازد. منصوریانی که جمعه شب کنار خط مشاهده می‌شد همان مربی ای است که فصل گذشته دیدیم، با همان حرکات همیشگی، سوت‌های کنار زمین و خنده‌هایی که نشان می‌داد از باخت ترس ندارد!

تا اینجا به بُعد فنی اشاره شد اما نباید از بزرگ‌ترین مشکل چند سال اخیر استقلال بی تفاوت گذشت، سید رضا افتخاری در حالی مدیرعامل باشگاه استقلال شده که در ماه‌های اول هنوز در گیر و دار فوتسال و حضورش در رأس این رشته بود. او بعد از چند ماه متوجه شد که چه سمت مهمی را برعهده دارد و حالا هم با وجود آنکه بازیکنان بزرگی را برای استقلال به خدمت گرفته است هنوز به این موضوع واقف نیست که حق یک باشگاه را چگونه بگیرد؟ افتخاری نهایت حساسیتی که در مورد محرومیت بازیکنان به خرج داد این بود که اعلام کرد ما منتظر بودیم تا فدراسیون بازیکنان ما را ببخشد! او خیلی راحت بدون مشورت با سرمربی تیمش در اردوی ارمنستان اعلام کرد که بازیکنان استقلال را به تیم ملی امید می‌دهد غافل از اینکه منصوریان تصمیم نداشت این کار را انجام بدهد و این درست اولین گاف مدیر باشگاه در ماجرای بازیکنان امید بود. از طرفی افتخاری نقش سخنگویی در استقلال را دارد اما مطمئناً سخنگویی بلد نیست. آیا سید رضا افتخاری می‌داند سخنگوی باشگاه استقلال در وهله اول باید روشن کننده ذهن هوادار این باشگاه باشد؟

بعد از مدیریت در استقلال به هیئت مدیره می‌رسیم. هیئت‌ مدیره‌ای که نفرات خنثی خود را عوض کرده و حالا نفراتی آورده که تأثیرگذار باشند اما جالب است همین نفرات تصمیم به سکوت گرفته و کار را به مدیرعاملی سپرده‌اند که خودش مدیریت در استقلال را تمرین می‌کند! هیئت مدیره استقلال شاید این انتظار را از مدیرعامل این باشگاه دارد که حق 30میلیون هوادار را بگیرد و حداقل در مقابل یک حکم فدراسیون اعتراضی کوچک داشته باشد اما نه تنها شاهد چنین موضوعی نیست؛ بلکه شاهد باخت استقلال در ماجرای محرومیت بازیکنان مقابل فدراسیون فوتبال است.

و در پایان باید به این نکته اشاره کرد وقتی استقلال در هفته اول با این همه حواشی مواجه می‌شود پایان کار را چگونه باید ترسیم و تصور کرد؟ به نظر می‌رسد بهترین شیوه در استقلال «فرار رو به جلو» است، از مدیریت گرفته تا کادر فنی کار را اینگونه پیش می‌برند بدون آنکه احساس هواداران این تیم در نظر گرفته شود. آیا استقلال با این شیوه به سرمنزل مقصود می‌رسد؟ به نظر می‌رسد به جای تغییرات در هیئت مدیره، استقلال باید به فکر تغییر مدیرعامل می‌افتاد و این مشکل بزرگ چندسال اخیر را با تدبیر حل می‌کرد اما ابقای مدیرعاملی که از نظر هواداران استقلال زیادی خونسرد است شاید به زودی مثل یک آتش زیر خاکستر خودش را نشان دهد.