دیدن و شنیدن ترانه «همشاگردی سلام» از تلویزیون و رادیو در دهه 60 و70 نشان از شروع ماه مهر و بازگشایی مدارس پس از تعطیلات شیرین تابستان بود و حالا خیلی از مردم با گذشت این همه سال هنوز با آن خاطره بازی می کنند. رمز ماندگاری این ترانه چه بود؟ اصلاً با چه هدفی تولید شد؟ در این باره جام جم آنلاین گفتگویی داشته با احمدعلی راغب، آهنگساز این ترانه که بخش هایی از آن را می خوانید:

لطفاً در مورد تولید و ساخت ترانه «همشاگردی سلام» برای ما صحبت کنید؟

کار «همشاگردی سلام» در مهر ماه سال 59 در شورایعالی تولید موسیقی که آن زمان در رادیو تشکیل شده بود، آماده شد ولی پخش آن در سال 60 بود و کار دشواری بود. چون صدای گروه کر آن آقایان و خانم‌های بزرگسال بودند و آقای محمد هاشمی که ریاست صدا و سیما را در آن زمان داشتند و نیز آقای روحانی که در حال حاضر رئیس‌جمهور هستند دستور دادند که این ترانه را بچه‌ها بخوانند که البته درست هم بود. با همکاری خانم علوی تعدادی از بچه‌ها که بعضی از آنها پدرانشان جزو شهدا بودند، از مدارس جمع ‌آوری شدند و سرود با آنها تمرین و در رادیو اجرا شد.

پیام این ترانه چه بود و با چه هدفی تولید شد؟

ما نظرمان این بود که حتی پدر و مادرها هم دارند با بچه‌هایشان همصدا می‌شوند. «رسیدید مدرسه و هم‌کلاسی پارسال خودتان را دیدید، همدیگر را بغل کنید و ببوسید» متأسفانه در حال حاضر همه کمرنگ شده و از بین رفته است. پیام کلی این شعر این است که دو تا دانش‌آموز همدیگر را در حیاط مدرسه می‌بینند که سال قبل باهم هم‌کلاس بودند و خیلی خوشحال می‌شوند، با هم خاطره‌ای دارند و پدر هر دوشان جزو شهدای منطقه جنگی هستند ولی اینها خیلی شاد با هم صحبت می‌کنند «مسئولیت و وظیفه‌ پدرهایمان را ما به دوش می‌گیریم و ما هدف آنها را ادامه می‌دهیم» خیلی شاد و خوشحال‌کننده با هم دیالوگ دارند. این شعر خیلی زیبا و خوب سروده شده و آقای مهندس کاشانی، اینجا سنگ‌ تمام گذاشتند.

پیشنهاد ساخت این آهنگ از چه کسی بود؟

آقای روحانی که الان رئیس‌جمهور هستند خیلی تأکید داشتند که باید بچه‌هایی که محصل هستند را وارد عرصه موسیقی کنیم و خانواده‌ها هم باید حرف‌های بچه‌ها را بشنوند و بدانند نیاز بچه‌های محصل چه چیزی است و از پدر و مادر چه توقعاتی دارند و نیز باید آموزنده باشد. قبل از کار «همشاگردی سلام»، چند تا کار غیرسرود هم در اثبات همین موضوع آماده کرده بودم که مرتبط با کودک، درس و کتاب بود. دیدن دو تا دانش‌آموز که همدیگر را بغل می‌کردند و ذکر خاطرات و... «بابا‌ خون داد» را هم قبلاً ساخته بودم و در حال پخش بود. «بابا‌ خون داد» زودتر از اینها تولید شده بود و همین گروه در ساخت و تولید «همشاگردی سلام» نیز حضور داشتند.

شاعر این ترانه چه کسی بود و آیا شعر قبل از آهنگسازی آن آماده بود ؟

شعر از مرحوم مجتبی کاشانی است. شعر خیلی اهمیت دارد و پیام را می‌رساند. خواستم که شعر آماده باشد و بعد روی شعر موسیقی بگذارم و از آقای مهندس کاشانی خواهش کردم که از ابتدا با هم شروع کنیم. بعضی جاهای شعر جور دیگری بود که اواسط کار بعضی جاها را تغییر دادیم. چون جامعه با پیام شعر ارتباط برقرار می‌کند. درست هم فکر می‌کردم بعداً نتیجه گرفتیم که نظر درستی بود. اول باید شعر سروده بشود و بچه‌های آهنگساز سعی کردند که روی کلام ضرب آهنگ بگذارند. سعی ‌کردیم که برخلاف زمان قبل از انقلاب که روی آهنگ شعر می‌گفتند، اول شعر سروده شود و بعد روی شعر آهنگ بگذاریم.