شاید در مورد عملکرد احسان حدادی یک کلمه را بتوان گفت؛ «تأسف» و دیگر هیچ! حدادی به عنوان سیزدهم گروه خود دست یافت. پرتابگر ایران بین 18 ورزشکار گروه خود سیزدهم شد. او در مجموع دو گروه 17 و 18 نفره، بیست و چهارم شد، رتبه 24 از 35 برای نایب قهرمان المپیک!

حال سئوال اساسی این است که حاصل اردوهای بلندمدت، سفرهای برون مرزی فراوان، حضور در رقابت‎های مختلف و در اختیار قرارگرفتن بخش بزرگی از بودجه فدراسیون دوومیدانی، چیست؟

احسان حدادی ورزشکاری کم تجربه نیست که بگوییم حضور او در المپیک یک افتخار است، خیر اصلاً اینگونه نیست. از او توقع درخشش در المپیک می‎رود، چون در حد کسب مدال برای او هزینه شده است. اما حدادی چه شد؟ بهتر است برای یک بار هم که شده از واژه «چیزی از ارزش‎های او کم نمی‎کند» استفاده نکنیم. حدادی هر چیزی که می‎خواست در اختیار داشت؛ ولی تفاوت ورزشکاری که در روز 65 آمپول می‎زند نباید با ورزشکاری که شاید یک دهم او هم امکانات نداشته، 6 رتبه باشد.