جلسه اضطراری شورای امنیت ملل متحد درباره بررسی وقایع اخیر در ایران، همانطور که انتظار می رفت با پیشنهاد و پیگیری دولت ایالات متحده آمریکا تشکیل شد و نتیجه ای جز یک ساعت و نیم بحث و ارائه نظرات 15 کشور عضو این شورا درباره وقایع اخیر در ایران، در پی نداشت و با همراهی غالب اعضای شورای امنیت با دیدگاه روس ها درباره عدم تطابق موضوع طرح شده با صلاحیت ذاتی شورای امنیت پایان یافت. اما درباره این نشست اضطراری و مطالب مطرح شده در آن ذکر نکاتی خالی از فایده به نظر نمی رسد:

1- در تاریخ بیش از هفت دهه ای از عمر سازمان ملل متحد، این نخستین باری بود که یک نشست اضطراری شورای امنیت درباره موضوعی حقوق بشری و داخلی ایران برگزار می شود. در این نشست روسیه و ایالات متحده آمریکا در منتهی الیه دو طیف مختلف از 15 کشور عضو شورا قرار داشتند که مخالف و موافق برگزاری این نشست اضطراری بودند؛ هر چند که تفسیر ارائه شده از سوی غالب کشورهای عضو شورای امنیت با نظر روسیه همراه بود که معتقد بود نشست های شورای امنیت نمی تواند درباره مسائل داخلی کشورها و موضوعات غیر مرتبط با صلح و امنیت بین المللی برگزار شود.

2- «نیکی هیلی»، نماینده ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل در توجیه نشست اضطراری به دو نکته اشاره کرد: نخست اینکه بر اساس ادعای او دولت ایران با سرکوب معترضان ایرانی و نقض آزادی های اساسی آنها، منشور حقوق بشر و منشور ملل متحد را نقض می کند در حالی که آن را امضا کرده است و دوم اینکه جامعه جهانی نباید اشتباه هفت سال پیش خود در آغاز بحران داخلی سوریه را دوباره تکرار کند؛ چون به گفته او عدم ورود شورای امنیت به مسئله سرکوب معترضان از سوی دولت «بشار اسد»، زمینه جنگ داخلی و تهدید صلح وامنیت بین المللی را فراهم کرد. اما در مقابل روسیه معتقد بود مسئله ایران یک مسئله داخلی است که در صلاحیت ورود شورای امنیت نیست.

3- دولت روسیه به رغم اینکه گمان می رفت مانع تشکیل جلسه اضطراری شود اما از انجام این کار سرباز زد و اجازه تشکیل نشست اضطراری بدون رأی گیری را داد. شاید روس ها با اشراف به احتمال رأی مثبت 9 عضو شورای امنیت نمی خواستند روی مخالفتشان پافشاری کنند و یا شاید به دلیل اینکه منطق روس ها در موضوع جلسه اضطراری نزدیک تر به نگاه حقوقی غالب ناظران و تحلیلگران است می خواستند با اجازه برگزاری این نشست به دنیا نشان دهند که ایالات متحده آمریکا تا چه میزان حاضر به سوء استفاده از جایگاه ابرقدرتی و عضویت دایم خود در این شورا برای سیاسی کاری و طرح موضوعات غیر مرتبط با وظایف و صلاحیت ذاتی این شوراست. شاید هم روس ها این تصور را داشتند که از فرصت تشکیل این جلسه استفاده کنند تا متلک های آبدار خود را نثار آمریکا کنند و چنین نیز کردند.

4- در جلسه بامداد شنبه(به وقت ایران)شورای امنیت، از میان پنج عضو دایم شورای امنیت، چین و فرانسه با دیدگاه روسیه همراه بودند و انگلیس در جبهه آمریکا قرار داشت.