یک استاد دانشگاه گفت: در علوم سیاسی امروز چهار گرایش اصلاح‌گرایی،انکارگری،احیاگری و مبناگرایی وجود دارد که با هم در جنگ نابرابر هستند.

به گزارش ایسنا، جهانگیر معینی علمداری در همایش سالانه انجمن علوم سیاسی ایران در سخنرانی با عنوان « اصلاح‌گری، احیاگری یا انکارگری» با بیان این‌که «علوم سیاسی امروز ایران را در چهار گروه می‌توان بررسی کرد»، اظهار کرد: من برای بررسی این موضوع روند شناسی را به کار بردم. عموما گرایش‌ها در جامعه ما با عنوان راست و چپ بودن مطرح شده است؛ شاید یکی از دلایلی که کرسی‌های آموزشی در کشور ما در این حوزه ضعیف است به این موضوع باز می‌گردد.

وی سپس گفت: موضوع بحث من رشته علوم سیاسی است. پس از تاسیس مدرسه علوم سیاسی در ایران علوم سیاسی در کشورما شکل گرفته است. این گرایش‌ها یا ترندهایی که در باره آن‌ها حرف می‌زنم بدون تاثیر از وقایع سیاسی نیست، اما الان با توجه به علم سیاست در باره آن‌ها صحبت می‌کنم.

وی ”مبناگرایی، اصلاح گرایی، احیاگرایی و انکارگری” را چهار حوزه موجود در علم سیاست ایران دانست و در تشریح این ایده گفت: منظور من از احیاگرایی این است که باید به گرشته برگشت و دیدگاه هایی که در گذشته وجود دارد را بررسی کرد. البته منظور فقط بازگشت به اصول دینی نیست، بلکه بازگشت به ایده‌هایی مثل ایده‌های شریعتی و امثال آن هم جزو این موضوع هستند.

این استاد دانشگاه در تعریف مفهوم مبناگرایی خاطرنشان کرد که برخی از پژوهشگران عقیده دارند باید به تعریف اولیه سیاست بازگشت و از این طریق امر سیاسی را تعریف کرد.

وی سپس گفت: انکارگرایان آن‌چه که تا امروز در علوم سیاسی اتفاق افتاده را نفی می کنند و در نقد اساتید دانشگاه امروزی رویکرد تندی دارند.

وی با بیان این‌که«دیدگاه اصلاح‌گری ربطی به اصلاح‌طلبی ندارد» تصریح کرد: اعضای این‌ گروه عمدتا به دنبال این هستند که تئوری های موجود را بسط داده و با آخرین تئوری های جهانی در ارتباط باشند. دکتر بشیریه هم از این دست هستند.

این استاد دانشگاه سپس اظهار کرد: اگر بخواهم از اصطلاح بوریدو (جامعه شناس و مردم شناس فرانسوی) استفاده کنم به نظر می رسد این چهار جریان به دنبال کسب سرمایه های نمادین و با هم در رقابت هستند. به نظر می ‌رسد که این رقابت هژمونیک نابرابر است و این چهار گروه از یک وزن برابر نیستند.

وی همچنین گفت: بر اساس ظاهر امر که برخی ها فکر می کنند صحنه سیاست ایران آنارشیک است با این چهار رویکرد می شود گفت وجود این ها یک انسجامی در سیاست ایجاد می‌کند.

معینی علمداری در بخش دیگری از این سخنرانی گفت: اگر مبنا را همان سرمایه نمادین قرار دهیم، که بعدا به سرمایه فرهنگی تبدیل می شود باید بگویم در علم سیاست چند فاکتور وجود دارد. حمایت ها یا فشارهای حاکمیت، التهابات سیاسی و اجتماعی جامعه، مخاطبان(فاکتور فشار) و میزان درونگرا یا برونگرایی جامعه از حمله فاکتورهای موجود است.

وی در پایان گفت: به این موضوعات طرح شده هم از دید مثبت و هم از دید منفی می توان نگاه کرد. نگاه مثبت این است که اساتید علوم سیاسی در مقایسه با گذشته ارتباط بهتری با جامعه می گیرند. اما از لحاظ منفی می‌توانم بگویم این خطر وجود دارد که روند نظریه پردازی در این رشته کند تر شود.