«ای کاش این دو هفته‌های تعطیلات در طول سال تکرار می‌شد. مثلا در زمستان هم یک یا دو هفته تعطیلات داشتیم تا سراسر ایران خوشحال می‌شدند.»

به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: «حدود دو هفته تعطیلات اول سال را می‌توان بهترین دو هفته سال در ایران توصیف کرد.

چون

- بهترین بخش کسب و کار و فعالیت اقتصادی در بخش گردشگری است؛ بخشی که دوستدار محیط زیست است؛ گر چه می تواند آسیب هایی را هم به محیط زیست وارد کند اما قطعا از ضربه هایی بنیان افکن صنایع آلودکننده محیط زیست از جمله مجموعه نفت به مراتب کمتر است.

- در این دو هفته مدارس تعطیل می‌شوند؛ مدرسه هایی که جای توانمندی، رشد و آموزش های به روز در آنها خالی است. به جای مدرسه، دانش آموزان یا به سفر می روند و با چیزهای جدید آشنا می شوند. مهارت های شخصی و اجتماعی آنها افزایش می یابد. با دیگران متفاوت، تعامل می کنند اگر هم به مدرسه نروند وقت خود را برای انجام کارهایی که دوست دارند صرف می کنند.

- تعطیلات دو هفته ای اول سال، باعث اشتغالزایی برای "جوامع محلی/ بومی ها / ساکنان اصلی یا نخستین" در مناطق کم برخوردار و به دور از مرکز از جمله در مناطق مرزی ایران می شود. اشتغالزایی همراه با احترام و حفظ کرامت انسان ها. همراه با حفظ ارزش ها و فرهنگ بومی مردم. اشتغالزایی همراه با حفظ محیط زیست، اشتغالزایی با هزینه کردن های حداقلی حکومت و سهم حداکثری بخش خصوصی.

- ممنوعیت فعالیت کسب‌وکارها و فروشگاه ها و رستوران ها بعد از ساعت ۱۲ شب، به صورت خودکار لغو می شود. فروشگاه ها و مراکز خدماتی مثل رستوران ها تا پاسی از شب باز هستند و تا هر وقت مشتری داشته باشند به کار خود ادامه می دهند و مردم هم از لذت شبگردی و خرید شبانه استفاده می کنند.

- مهم‌ترین بخشی که در تعطیلات دو هفته ای پررنگ می شود بخش گردشگری است. مردم ایران به بخش های مختلف این کشور می روند. به شهرها و روستاهایی می روند که در روزهای عادی کسی غیر از مردم محلی به آنجا نمی رود.

دوست روشندلی دارم در روستای "ام الصخر" خوزستان. او تعریف می کند که کسب و کار اهالی روستای آنها در روزهای عادی متوسط رو به پایین است اما در تعطیلات دو هفته ای خوشحال می شوند چون تعداد زیادی از مسافران نوروزی به روستای آنها می روند. دوست روشندل من به همراه دوستانش در برکه کوچک روستا، برای مسافران نوروزی قایق سواری راه‌می‌اندازند. مسافران و گردشگران نوروزی از قایق سواری در مشراگه ام الصخر لذت می برند و اهالی روستا از آمدن این گردشگران خوشحال می شوند.

گر چه شرکت های مختلف نفتی و ... در طول سال به محیط زیست این منطقه ضربه می زنند اما این دو هفته مرهمی است بر پیکر آنها.

مسافران تنها در این تعطیلات دو هفته ای به سراغ روستای آنها می روند. او می گفت ای کاش همیشه مسافران و گردشگران به روستای آنها سر می زدند.

- مردم ایران در دو هفته تعطیلات اول سال، به بخش های مختلف کشور و جهان سفر می کنند. با مناطق و انسان ها و فرهنگ ها و زبان ها و لهجه ها و درختان و و چهره ها و رنگ پوست های جدید و متفاوت آشنا می شوند. این باعث می شود از مقدار مطلق گرایی، عصبیت، خودبرتربینی و خودبینی انسان کاسته شود. انسان ها به ویژه کودکان با گفتگو و تعامل آشنا شوند. دیگران را با فرهنگ ها و پارادیم های متفاوت بپذیرند. بخش های متفاوت ایران را ببیند. با ایران با تمام گوناگونی و تنوعش آشنا شوند.

- در این دو هفته، اکثریت افراد پول بیشتری در جیب دارند. پول بیشتری خرج می کنند. اکثریت افراد لباس تمیزتری می پوشند. سخت گیری مردم و مسئولان و کارگزاران حکومتی کمتر می شود. تهران خلوت می شود. مردم کمتر عصبانی می شوند. بیشتر خوش می گذرانند. کمتر کار می کنند. بیشتر به مسافرت می روند یا اگر در خانه می مانند به کارهایی می پردازند که بیشتر دوست دارند اما در طول سال وقت آن را نداشته اند. مردم با هم مهربان ترند. کمتر فحش می دهند. کمتر دعوا می کنند. کمتر بدبینی دارند. بیشتر کمک می کنند. وقت بیشتری را در کنار اعضای خانواده خود می گذرانند.

شاید از نظر برخی ایران در این دو هفته تعطیل بود اما در واقعیت این گونه نبود بلکه سراسر ایران از هر دوهفته ای در سال فعال تر بود. سراسر ایران از شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ و دورافتاده همه فعال بودند. بسیاری از مناطق ایران تنها این دو هفته در رونق اقتصادی هستند. همه در حال سودکردن هستند چه روحی چه مادی – همه از کیک ثروت ایران استفاده می کنند.

چقدر خوشحال کننده است وقتی می بینی در دورافتاده ترین روستا هم ورود گردشگران و مسافران نوروزی، رونقی به کسب و کار آنها داده است.

- مردم از شهرهای بزرگ و در راس آنها تهران خارج می شوند و به شهرها و روستاهای دیگر می روند. شهرهای بزرگ بخشی از جمعیت خود را از دست می دهند. زندگی در این شهرها راحت تر می شود. ترافیک به حداقل خود می رسد. آلودگی هوا در شهرهای بزرگ رو به کاهش می گذارد و شهروندان اکسیژن خالص تری تنفس می کنند.

ایران از تراکم جمعیتی نامتناسبی برخودار است. به دلیل سیستم اداره تمرکزگرای ایران، بخش هایی از ایران به شدت پرجمعیت و بخش هایی به شدت کم جمعیت اند. در تعطیلات دو هفته ای، جمعیت ایران دوباره در سراسر ایران بازتوزیع می شود اما این بار متناسب تر.

ای کاش این دو هفته های تعطیلات در طول سال تکرار می شد. مثلا در زمستان هم یک یا دو هفته تعطیلات داشتیم تا سراسر ایران خوشحال می شدند.»