نصف جهان : این روزها برخی رسانه ها و کارشناسانی که می خواهند روح امید به صعود در رقابت های جام جهانی را در کالبد تیم ملی بدمند، به طور مرتب از طبق صحبتی که کی روش با ملی پوشان داشته از کاستاریکا صحبت می کنند و البته بیراه هم نمی گویند.

شاید حتی خوش بین ترین هوادار تیم ملی هم امیدی به صعود تیم کی روش از گروهش در جام جهانی ندارد. نه اینکه آنها قدرت تیم ملی را قبول نداشته باشند بلکه مشکل اینجاست که حریفان تیم ملی بیش از حد قوی هستند. کریس رونالدو در بازی دوستانه پرتغال مقابل مصر و همچنین بازی رئال مادرید و یوونتوس نشان داد که خودش به تنهایی به اندازه یک تیم قدرت دارد. اسپانیا هم که بلایی سر آرژانتین درآورد که در جریانش هستید و مراکش هم در چهار بازی دوستانه آخرش فقط 1-2 به هلند باخته و کره جنوبی، صربستان و ازبکستان را شکست داده است. کی روش هم به خوبی در جریان قدرت حریفانش هست و به همین دلیل است که روی درخواستش برای در اختیار داشتن بازیکنان لیگ برتری تأکید دارد چون او تیمش را بازنده مطلق گروه B جام جهانی نمی داند. آنطور که یکی از بازیکنان تیم ملی تعریف کرده، کی روش حداقل تا قبل از دور جدید اختلافاتش با برانکو و سایر منتقدانش، امید زیادی داشت که تیم ملی در صورت اجرایی شدن برنامه های او دست به کاری بزرگ بزند و داستان کاستاریکا در جام جهانی 2014 را تکرار کند.

کاستاریکا در گروه چهارم جام جهانی 2014 با تیم های ایتالیا، انگلیس و اروگوئه همگروه بود و روی کاغذ هیچ شانسی برای صعود از این گروه نداشت چون حریفانش نام های بزرگی بودند اما کاستاریکایی ها دست به کار بزرگی زدند. آنها در بازی اول، اروگوئه را با ستارگانی نظیر کاوانی، دیگو فورلان و لوئیز سوارز( که البته در آن بازی به میدان نرفت) با نتیجه 3 بر یک شکست دادند. بازی بعدی کاستاریکا مقابل ایتالیا بود. تیمی با ستاره هایی مثل بوفون، پیرلو، بالوتلی و کلی اسم بزرگ دیگر. اما کاستاریکا ایتالیا را با تمام بزرگانش شکست داد و با نتیجه یک بر صفر از سد این تیم گذشت. بازی آخر کاستاریکا در مرحله گروهی مقابل انگلیس بود و این تیم مقابل لمپارد و هم تیمی هایش به تساوی بدون گل رسید تا به مرحله بعدی صعود کند. کاستاریکا در مرحله یک هشتم نهایی هم توانست یونان را در ضربات پنالتی شکست دهد تا به مرحله بالاتر صعود کند و به هلند بخورد. آنها 120 دقیقه جلوی آرین روبن و اشنایدر و فن پرسی و سایر بزرگان هلند مقاومت کردند اما در نهایت و در ضربات پنالتی مقابل این تیم شکست خوردند که اومانیا مدافع سابق پرسپولیس و پارس جنوبی یکی از پنالتی های کاستاریکا را در آن بازی خراب کرد.

قطعاً ایتالیا و انگلیس 2014 قدرت پرتغال و اسپانیای 2018 را نداشتند و شاید تنها تیم آن گروه که به لحاظ قدرت با حریفان فعلی تیم ملی برابری کند، اروگوئه بود اما کی روش با تأکید روی داستان کاستاریکای 2014 برای بازیکنانش می خواهد آنها را به لحاظ روحی روانی آماده رویارویی با سه حریف بزرگش در روسیه کند. او در اولین مصاحبه هایش بعد از مشخص شدن حریفان تیم ملی در جام جهانی گفته بود: «اسپانیا و پرتغال مشخصاً مدعیان صعود هستند؛ ولی فقط روی کاغذ. در فوتبال هیچ چیز غیرممکن نیست. گاهی موش از دست گربه فرار می کند. ایران با تمام وجود بازی خواهد کرد و کاری می کنیم که ایرانی ها به تیم ملی کشورشان افتخار کنند.» او با چنین دیدگاهی تیمش را آماده جام جهانی می کند و باید دید می تواند در روسیه کاری کند که مردم ایران بابت داشتن چنین تیم فوتبالی به خودشان افتخار کنند یا نه. تکرار داستان کاستاریکا این بار در جام جهانی روسیه و توسط پسران ایرانی و مربی کاربلدشان دور از انتظار نیست.