نصف جهان: چند رسانه از جمله سایت ایران ورزشی آنلاین سیاست باشگاه ذوب آهن در سختگیری برای آزاد کردن بازیکنان خود را ستوده است و به نظر می رسد شیوه ای که ذوب آهنی ها در پیش گرفته اند باید برای باشگاه همشهری مانند سپاهان و سایر باشگاه ها از جمله استقلال و پرسپولیس هم الگو شود.

یکی از این مطالب که در تمجید سبزهای اصفهانی آمده را بخوانید تا در ادامه دیدگاه هایمان را برایتان در این باره بازگو کنیم:

درمیان این همه باشگاه لیگ برتری که ساختار مناسبی در بخش اقتصادی، کسب درآمد و فروش بازیکن ندارند، ذوب آهن آمده، ساختارهای سنتی را شکسته و این کار را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد. در ذوب آهن-حداقل در یکی دو سال اخیر- پایان قرارداد یک ستاره و جدایی‌اش به‌عنوان بازیکن آزاد هیچ معنایی ندارد. ذوب آهن پای هیچ بازیکنی نمی‌نشیند که مفت و مجانی از دستش بدهد. حتی اگر آن بازیکن کلیدی باشد و ستاره و بدون جانشین.

ذوب آهن در شرایطی کسب درآمد از فروش بازیکن را در دستور کار قرار داده که خیلی از باشگاه‌ها توجهی به این بخش از راهکارهای باشگاهداری ندارند و همچنان ستاره‌ها را تا آخرین روز از قرارداد حفظ و با جدایی‌شان مخالفت می‌کنند. نمونه‌اش استقلال که به راحتی آب خوردن، بهترین و مهمترین بازیکن یکی دو فصل اخیر خود را از دست داد. امید ابراهیمی که با پایان قرارداد، به الاهلی قطر رفت تا برای این تیم بازی کند. از انتقال ابراهیمی، استقلال سودی نبرد، چون مدیران این باشگاه تا آخرین روز از قرارداد، او را حفظ کردند. مدیرانی که می‌دانستند قرار است ابراهیمی در جام جهانی بازی کند و عضوی از ترکیب تیم ملی ایران باشد.

استقلال با تکیه به تصمیم همین مدیران، امید نورافکن را تنها با 50 هزار دلار به شارلروا فروخت و این بازیکن را از دست داد. یا مجید حسینی که قرار است با پرداخت فقط 100 هزار دلار پیراهن ترابزون اسپور در لیگ ترکیه را بپوشد. در باشگاه استقلال ساختار مناسبی برای فروش بازیکن تعریف نشده و مدیران هم توانایی انجام چنین کار ساده‌ای را ندارند.

پرسپولیس نیز مانند استقلال در کسب درآمد دچار مشکل است. نمونه‌اش انتقال بازیکنانی نظیر فرشاد احمدزاده، وحید امیری و صادق محرمی. کجای دنیا دیده‌اید با بازیکنی 20 ساله قراردادی به مدت دو فصل امضا کنند. آن هم بازیکنی که همه می‌دانند مستعد است و می‌تواند به لیگ‌های خارجی منتقل شود. این ماجرای صادق محرمی و باشگاه پرسپولیس است که بدون ریالی حق انتقال به زاگرب رفت تا برای دینامو بازی کند.

یا وحید امیری که همه ایران می‌دانستند به جام جهانی می‌رود و شاید هم بازیکن ثابت باشد. پرسپولیس اگر ابتدای لیگ هفدهم، امیری را به یک باشگاه دیگر می‌فروخت، سودی هنگفت نصیبش می‌شد اما حالا هافبک چپ پرسپولیس به ترکیه رفته، با ترابزون اسپور قرارداد بسته و پولی هم به خزانه باشگاه پرسپولیس اضافه نشده. برای فرشاد احمدزاده نیز چنین اتفاقی رخ داده. او به‌عنوان بازیکن آزاد به لهستان رفته و با وروتسواف قرارداد بسته.

مدیران جدید پرسپولیس، برخلاف قبلی‌ها انگار که کارشان را بلدند. آنها با مهدی ترابی قراردادی به مدت دو و نیم فصل بسته و چشم به انتقال احتمالی او در آینده دوخته‌اند. انتقالی که با توجه به استعداد ترابی و حضور او در تیم ملی چندان هم دور از دسترس نیست.

در این گزارش به پدیده هم می‌شود انتقاد کرد. باشگاهی که احتمالا از حضور خانزاده در جام جهانی 2018 اطمینان داشت اما قرارداد او را تمدید نکرد تا این مدافع به قطر برود و پیراهن الاهلی را بپوشد. شاید اگر فکر مدیران پدیده کار می‌کرد، خانزاده را با قراردادی بیشتر از نیم فصل جذب می‌کردند و حالا از انتقال او صاحب سهم می‌شدند.

میان این همه بی برنامگی در فروش بازیکن، ذوب آهن راهکار جدیدی را به کار گرفته. سعید آذری و همکارانش قصد فروش بازیکنانی را دارند که تنها یک فصل از مدت قراردادشان باقی مانده. ستاره‌هایی چون مرتضی تبریزی و حتی رشید مظاهری که در پایان فصل قراردادشان نیز به اتمام می‌رسد و به‌عنوان بازیکن آزاد می‌توانند به هر باشگاهی که علاقه دارند منتقل شوند.

ذوب آهن روی رضایتنامه تبریزی، یک میلیارد و 800 میلیون قیمت گذاشته. اگر ذوب آهن تبریزی را نفروشد، این پول را دور می‌ریزد و این نکته ویژه‌ای است که به ذهن آذری رسیده. آنها با فکر باز پا به بازار نقل و انتقالات گذاشته‌اند. یا قرارداد ستاره‌های خود را تمدید می‌کنند یا آنها را می‌فروشند. این بهترین راه برای کسب درآمد است. حتی اگر تیم با جدایی این بازیکنان لطمه بخورد و موقعیتش را از دست بدهد. مهم این است که ذوب آهن کمی به حرفه‌ای بودن نزدیک می‌شود. حرفه‌ای بودن و حرفه‌ای شدن همین است، شاخ و دم هم ندارد.

به گزارش نصف جهان، این مطلب سایت ایران ورزشی آنلاین در تمجید از سبز پوشان و نکوهش باشگاه هایی مانند استقلال و پرسپولیس بود. ایران ورزشی چیزی در مورد سپاهان ننوشت ولی در ادامه این مطلب می خواهیم به این نکته هم اشاره کنیم که این سیاست ذوب آهن باید الگویی برای تیم همشهری هم باشد. از دست دادن مفت و مجانی بازیکنانی مانند عارف غلامی، مهدی شریفی، علی کریمی، اسدی، فاضلی، مرادمند و ... بدون دریافت هیچ پولی نشان از ضعف و بی تفاوتی سپاهانی ها در در آمدزایی از محصولات آکادمیکش دارد. حتی اگر سپاهانی ها بگویند این بازیکنان در لیست سرمربی بزرگسالان نبوده اند باید به آنها پاسخ داد که می شد با سیاستی درست از قبل با آنها تمدید و آنها به سایر باشگاه ها قرض داد.

اما یک نکته دیگر، هر چند ایران ورزشی سیاست ذوب آهن در فروختن احتمالی تبریزی با قیمتی گران را ستوده، اما نصف جهان باز هم بر موضع قبلی خود پافشاری می کند که فروختن بازیکن تاثیر گذاری مانند تبریزی اشتباه بزرگ ذوبی ها خواهد بود. از سویی خود را برای رسیدنم به مقام قهرمانی و حضور موفقیت آمیز در رقابت های فصل جدید آسیا تضعیف می نمایند و از سویی دیگر استقلال تهران به عنوان یکی از مدعیان قهرمانی را قدرتمند و تقویت می کنند و هیچ ضمانتی هم نیست که در این مقطع بتوانند با پول به دست آمده یک بازیکن شاخص را جایگزین کنند.