نصف جهان: در مورد نفت تهران قلم فرسايي هاي زيادي شده و حتماً گزارش هايي در مورد سقوط اين تيم به دسته سوم خوانده ايد. بي ترديد براين باوريم اگر عزمي براي تيمداري وجود داشته باشد هنوز فرصت براي جلوگيري از خلق يک فاجعه ديگر در قبال نفت بزرگ تهران باقي است و اگر هم بنا بر سقوط به دسته سوم باشد آيا در قبال ديگر تيم هايي که در دو هفته نخست غايب بوده و در هفته سوم هم شايد بازي نکنند چنين تصميمي اتخاذ مي شود؟ مهمتر اينکه آيا از مسئولان و متوليان نفت کسي براي تيمداري و يا حل بحران و جلوگيري از سقوط تيم ريشه دار نفت به ليگ 3 ورود مي کند و طي روزهاي آتي اقدامي خواهد شد؟

با سقوط نفت، تکليف طلبکاراني که به حق و حقوق خود نرسيده و در صورت تيمداري اميد بيشتري به وصول مطالبات داشتند چه مي شود؟! آنهايي که قرارداد بسته و به عنوان مربي و بازيکن تحت قرارداد نفت بودند چه گناهي کرده اند که قرباني تصميمات اشتباه شوند. به راستي چرا نفت فقط در تهران نبايد تيمداري مي کرد و چرا ديگر تيم هاي دولتي در تهران از بودجه دولتي بهره مند بودند و اين تيم با امکانات و بازيکن ساز بايد قرباني مي شد و اصولاً چرا در بحث واگذاري نفت به بخش خصوصي تا اين حد شاهد تصميمات عجيب و پرماجرا بوديم. مسببان اين فاجعه و اين بحران باورنکردني چه کساني هستند؟ چرا نفت که در جام جهاني چهره هايي چون بيرانوند، اميري، پورعلي گنجي و... را داشت و در پرسپوليس و استقلال هم ستاره هايش حرف اول را در تيم مي زنند بايد به اين سرنوشت تلخ دچار شود؟! آنها که نفت را به اين حال و روز نشاندند امروز چرا پاسخگو نيستند؟ حالا وقت آن است رسانه ها، عادل فردوسي پور و نفتي هايي که عشقشان و يا حداقل حق و حقوق خود را در ورطه نابودي مي بينند فارغ از حب و بغض ها بيايند و اين ماجرا که ناگفته هاي بسيار دارد را واکاوي کنند تا سره از ناسره تشخيص داده شود.

از خواب بيدار شويد لطفاً. اين نفت نيست که به دسته سوم مي رود بلکه نيم قرن از تاريخ يک باشگاه و بخشي از فوتبال ماست.