نصف جهان: حسين قدوسي، سردبير سابق روزنامه «پيروزي» مانند همه پرسپوليسي ها از گلر سابق اصفهاني تيم محبوبش شاکي است و او را طبق رويه اين روزهاي ورزشي نويسان پرسپوليسي به باد انتقاد گرفته است. وي در کانال تلگرامي اش نوشته:

«مسعود خان همامي. چه راحت گفته محروم شدن پرسپوليس برايم اهميتي ندارد. چه آسان گفته ديگر يک روز هم به باشگاه فرصت نمي‌دهم و با اين نوع نگاه چه آسان تصور کرده که مسئولان باشگاه مي‌خواهند تيم را نابود کنند نه او! از همامي خاطره جالبي دارم. وقتي در باشگاه راه‌آهن بوديم او گلر تيم بود. تکليف مالکيت باشگاه دير مشخص شده و گلري هم در بازار نقل و انتقالات نمانده بود. اغلب تيم‌ها گلر گرفته بودند و مديريت باشگاه محمدحسن انصاري‌فرد هم علاوه بر فرشيد کريمي با همامي هم تمديد کرد. چند روز بعد همامي و ايجنت معروفش پيغام دادند که او از شهرداري تبريز پيشنهاد دارد و مي‌خواهد برود. مديرعامل راه‌آهن هم گفت ما روي همامي حساب کرده‌ايم و فکر جدايي را از سر بيرون کند.

يک روز عصر در محوطه ورزشگاه راه‌آهن واقع در اکباتان بودم. در نزديکي دفتر مديرعامل. آقاي انصاري‌فرد رفته بود جايي و دفتردار و منشي هم نبود. همامي آمد و گفت: «مي‌شود قراردادم را ببينم؟ يکي از بندهاي قرارداد را نديده‌‌ام و يادم نيست.» من هم در اتاق مديرعامل را باز کردم و گشتم و ميان قراردادها و هر دو نسخه قرارداد او را آوردم بيرون. همامي نسخه‌اي از قرارداد نداشت. يک نگاهي کرد و بعد فوري قرارداد را پاره کرد. به همين راحتي. من مانده بودم هاج‌وواج. گفتم: «اين چه کاري بود کردي؟» او هم گفت: «من اين قرارداد را قبول ندارم.» دقايقي بعد انصاري‌فرد آمد. شرح ماجرا را گفتم. باورش نمي‌شد. به شدت عصباني بود. هم از من و هم مخصوصاً از همامي. زير لب گفت: «حالا چکار کنيم بدون گلر؟»

ساعتي بعد آقاي مديرعامل صدايم کرد و گفت: «عين خيالت نباشد. اتفاقاً خوشحالم که همامي رفت. اين به کار ما نمي‌آمد. با کلي سر و کله زدن قرارداد بست و کلي هم بند گذاشت و حالا با پيشنهاد بهتر که اصلاً دلش اينجا نبود و همان بهتر که رفت.» در پاسخ گفتم: «شما بخاطر من اين حرف را مي‌زنيد وگرنه الان گلر کجا بود که بگيريد؟» او هم در جواب گفت: «فقط کمي صبر کن تا حکمتش را ببيني. اگر ما ضرر کرديم بيا بگو اينجوري شد. شک نکن کسي که چوب اين کارش را مي‎خورد اوست نه ما... بعدش هم با بودن فرشيد کريمي جاي هيچ نگراني نداشته باش. هم گلر خوبي است و هم پسر خوش‌قلبي است و خدا هم به او کمک مي‌کند.»

گذشت و گذشت. دو ماه بعد خيلي از بچه‌هاي تيم راه‌آهن به من مي‌گفتند يادت هست چقدر ناراحت بودي؟ حالا مي‌بيني همامي چه گل‌هاي بدي مي‌خورد؟ يکي دو هفته هم نگذشت که خبر رسيد پاي همامي شکسته و يکسري مشکلات شخصي هم برايش به وجود آمده بود. ي روزي از همان روزها مسعود همامي زنگ زد و گفت: «من در حق تو و باشگاه راه‌آهن و آقاي انصاري‌فرد کار خيلي بدي کردم. حلالم کن. دارم همش بد ميارم... شما‌ مي توانستيد شکايت کنيد اما اين کار را نکرديد و حالا من ماندم و عذاب وجدان و اين بدبياري‌ها پشت بدبياري. حلالم کن.»»