نصف جهان: قهرماني تيم ملي قطر نشان داد که سياست و اعمال انواع فشارها و محدوديت ها از سوي کشورهاي همزبان اما مخالف و دشمن نظير عربستان سعودي و امارات و متحدانشان قادر به شکستن يک جمع متحد و همدل نبوده و نيست. اين نه حاصل يک معجزه و حاشيه پردازي بلکه محصول مديريت و برنامه ريزي علمي و اصولي است که هر سد محکمي را مي شکند و بر هر محدوديت و هر نوع فشاري غلبه مي کند. قطري ها با صبر و طمأنينه و نوعي تواضع مديريتي بي اعتنا به رفتارهاي خصمانه سياسي و اداري و تبليغاتي عربستاني‌ها و اماراتي ها علاوه بر سرمايه گذاري هدفمند با مديريت و برنامه ريزي اصولي و مدون، قهرماني را همراه با بهترين عناوين به دست آوردند. دستاوردي بي نظير در فوتبال قاره کهن! قهرماني قطر را بايد از اين مناظر و زاويه ها نيز بررسي کرد. تيم هاي همگروه قطر و ميزبان بازي ها را تيم هايي تشکيل مي دادند که از نظر سياسي دشمن شماره يک اين کشور محسوب مي شدند. به همين دليل کشور ميزبان تمام امکانات خود را براي تضعيف روحيه و ضربه زدن به بازيکنان قطر تجهيز کرده بود. از ممانعت ورود خبرنگاران و نايب رئيس قطري کنفدراسيون فوتبال آسيا به امارات گرفته تا جلوگيري از ورود پرچم قطر به محل بازي ها و توهين به سرود ملي اين کشور در ابتداي مسابقات همگي در راستاي تحقير قطر و تخريب روحيه بازيکنان ترتيب داده شده بود. با وجود اين مسائل و حواشي خرد کننده، قهرماني قطر اهميت بيشتري پيدا مي کند. کسب عناويني همچون بهترين خط حمله، بهترين خط دفاع، بهترين بازيکن، دستکش طلاي بازي ها و از همه مهمتر بازي هاي هوشمندانه و بدون حاشيه همگي حاکي از اين موضوع بود که در وراي اين مجموعه و تيم، تفکري استراتژيک همراه با اتحاد و همبستگي تيمي و روحي نهفته است. بدون شک مدل موفقيت تيم قطر مي تواند به عنوان يک الگو‌ براي ساير تيم هاي آسيايي مورد استفاده قرار گيرد. بي دليل نبود که ژاوي، اسطوره سابق بارسا، قطر را قهرمان جام 2019 آسيا پيش بيني کرده بود. قطر قهرمان جام ملت هاي قاره کهن شد چون شايسته اين مقام و منزلت و جايگاه در فوتبال آسيا بود. قطر با اين قهرماني خنديد و شادي را با همه مردمش تقسيم کرد و تحسين همگان را برانگيخت. حالا فوتبال سياست را در ميداني با شکوه شکست مي دهد تا راه گفتگو و تعامل سازنده براي زندگي مسالمت آميز ملت هاي قاره کهن به ويژه کشورهاي خاورميانه و حاشيه نشين هاي خليج فارس بيش از پيش فراهم شود. لبخند فوتبال براي چهره عبوس سياست مي تواند حسي انساني باشد براي دوست داشتن و مهر ورزيدن و نهيبي به سياست هاي خصمانه و دشمني هاي کور و هزينه ساز. اين است درس بزرگ فوتبال به سياست.