نصف جهان: «جريمه 50 ميليوني خيلي سنگين است، من ندارم!» اگر اين را يک فرد عادي مثل من و شما بگويد جاي تعجب ندارد اما وقتي بشنويد اين را سنگربان شماره يک تيم ملي ادعا کرده اگر از تعجب شاخ هم در بياوريد ما به شما حق مي دهيم.

هفته گذشته کميته اخلاق به دليل برخورد نادرست بيرانوند با مأمور نيروي انتظامي در بازي با پارس جنوبي جم، حکم جريمه 50 ميليون توماني و محروميت شش ماهه تعليقي وي را صادر کرد. همانطور که انتظار مي رفت اين حکم با اعتراض اين بازيکن مواجه شد البته آنطور که رسانه ها نوشتند گويا او با محروميتش هيچ مشکلي نداشته و اعتراضش بابت 50 ميليون پولي بوده که بايد به حساب فدراسيون واريز مي کرده است. علي بيرو مدعي شد که توانايي پرداخت چنين جريمه سنگيني(!) را ندارد. دست آخر هم اين باشگاه بود که جور بازيکن ياغي اش را کشيد و دست به جيب شد تا مبادا براي بازي حساس مقابل زردپوشان به دليل محروميت او، تيم ضربه بخورد.

در اينکه غيبت مهره تأثيرگذاري همچون بيرانوند در آن مسابقه حساس مي توانست ضربه مهلکي به پرسپوليس وارد کند هيچ شکي نيست اما مسئله اين است که چرا وقتي بازيکني مرتکب تخلفي مي شود باشگاه بايد تاوانش را بدهد؟ حتي به قيمت محروميت او از حضور در بازي بعدي. آيا اين مهرباني نابجاي مسئولان پرسپوليس در حق بيرانوند موجب نمي شود از اين پس ديگر هم تيمي هاي او با خيال راحت هر اشتباهي خواستند انجام دهند و دلشان قرص باشد که تا باشگاه هست، نيازي نيست آنها دست در جيب مبارکشان کنند. آن هم در صورتي که مبلغ اين جريمه ها براي اين بازيکنان که رقم قراردادشان ميلياردي است، حکم پول تو جيبي را دارد. در مورد جناب بيرانوند هم که به تازگي فاش شده که او غير از اين پول هاي ميلياردي که از باشگاه مي گيرد از جمله افرادي است که براي حضور در برنامه هاي تلويزيوني به عنوان مهمان به دريافت کمتر از 30 ميليون تومان رضايت نمي دهد و براي شرکت کردن در مسابقه اي چون «شوتبال» هم درخواست دستمزد 50 ميليوني داشته است. هرچند که تهيه کننده «شوتبال» اين خبر را تکذيب کرده اما اين تکذيبيه هم در اصل ماجرا خلل وارد نمي کند که چطور دروازه باني که براي يک فصل فوتبالي ميلياردها تومان از باشگاه پول مي گيرد نمي تواند پرداخت جريمه 50 ميليوني را خودش گردن بگيرد؛ آن هم وقتي خودش مقصر بوده نه باشگاه.