نصف جهان: سينيشا ميهايلوويچ، سرمربي يوگسلاو بولونيا مبتلا به سرطان خون شده است. چند روز پيش گفته شد که سينيشا ميهايلوويچ، سرمربي اهل يوگسلاوي به دليل بيماري ديگر قادر به ادامه فعاليت خود در تيم بولونيا نيست.

اولين بار نام سينيشا ميهايلوويچ را در جام جهاني 1998 و پيش از ديدار ايران مقابل يوگسلاوي شنيديم. آن روزهايي که اين پدراگ مياتوويچ بود که مي گفت اگر دروازه ايران را باز نکنم يک توپ قورت خواهم داد اما ضربه ايستگاهي فوق العاده سينيشا ميهايلوويچ در اواخر نيمه دوم، اولين شکست ما در جام جهاني 1998 را رقم زد. از آن روز تا روزي که بازي مي کرد، سينيشا ميهايلوويچ در لباس يوگسلاوي، لاتزيو و اينتر بارها و بارها ضربات ايستگاهي از فواصل دور را تبديل به گل کرده بود و اين مدافع-هافبک مدرن، تبديل به يکي از بهترين بازيکنان اروپاي دو دهه قبل شده بود.

اما حالا سينيشا ميهايلوويچ مبتلا به بيماري سرطان خون شده و جامعه فوتبال اميدوار است او اين يکي ايستگاهي را به قلب سرطان زده و او را نيز مانند همه دروازه بان هاي بزرگ مغلوب کند. سينيشا ميهايلوويچ گفت: «هنگامي که اين خبر را دريافت کردم، يک ضربه واقعي به پيکره من زده شد. مدت ها نشسته بودم و گريه مي کردم زيرا در اين شرايط زندگي شما از مقابل چشمانتان عبور مي کند. البته اينها اشک هايي از روي ترس نيستند و من به اين بيماري احترام مي گذارم و با آن روبه رو مي شوم زيرا روش من هميشه اينگونه بوده است. من نمي توانم منتظر بمانم تا به بيمارستان بروم و مبارزه را شروع کنم، به بازيکنانم نيز همين موضوع را گفتم. من به آنها توضيح دادم که ما بايد حمله کنيم و به پيروزي برسيم. اگر مجبور شويم دفاع کنيم، مغلوب خواهيم شد. من بايد از تاکتيک هايم در اين نبرد استفاده کنم و بدون ترديد در اين نبرد پيروز خواهم شد. من بخاطر خانواده ام، فرزندانم و همه کساني که من را دوست دارند پيروز خواهم شد. من طي چند روز اخير 600 تا 700 پيام دريافت کرده ام و از اينکه نتوانستم پاسخ دهم عذرخواهي مي کنم زيرا من مي خواستم زمان خودم را صرف از بين بردن افکار منفي کنم تا آماده شوم که نبرد را شروع کنم.

در روزهاي اخير اتفاقاتي ديدم که اشک من را درآورد اما علاقه ندارم کسي به ديدنم آمده و اظهار تأسف کند زيرا حال من خوب است. من شرط مي بندم شما فکر مي کرديد من يکي از آخرين افرادي هستم که ممکن است بيمار شوم، زيرا من تمرين مي کنم، من بزرگ و قوي هستم. آزمايشاتي در روز 28 فوريه انجام دادم و همه چيز طبيعي بود. من تا ماه مِي هر روز آزمايش مي دادم، همه جا سفر کردم، فوتبال هم بازي مي کردم و احساس خستگي داشتم اما دردي حس نمي کردم و همه چيز طبيعي بود.

پدرم از سرطان رنج مي برد بنابراين من هميشه به طور مرتب آزمايش مي دادم. هيچکدام از ما نبايد فکر کنيم که اتفاقي برايمان رخ نمي دهد. همه ما حس مي کنيم که اين اتفاق براي من رخ نخواهد داد، اما وقتي خبرش را مي شنويد ضربه شوکه کننده اي به شما وارد مي شود. اميدوارم پس از اينکه در اين نبرد برنده شدم، بتوانم با همه شما صحبت کنم و به اين دوره از زندگي نگاه اندازم. متأسفانه هيچ چيزي در زندگي به من هديه داده نشد و من مجبور بودم براي همه چيز مبارزه کنم، پس من با اين بيماري نيز مبارزه خواهم کرد.